ульна-людскімі елементамі над творчасцю з класу-вимі адзнакаміВ». Менавіта па гета причине (перавага класавага над агульначалавечим) многае Сћ творчай літературна спадщина Ц. Гартнага НЕ Сћспримаецца сучасности читачом. Тия ж розчини, дзе перамагае гу-маністичная тенденция, витрималі праверку годинах. p align="justify"> Ц. Гартного спрабаваСћ палі сіли Сћ драматургіі (ен аСћтар п'єсою В«Хвалячи жиццяВ», В«СациялісткаВ», В«На стикуВ», В«Дзве сілиВ»), зай-маСћся мастацкім перакладам (у яго перакладзе на білоруську мову вийшла дерло кніга А. Фадзеева В«Апошні з удегеВ». Мн., 1932), пісаСћ літаратуразнаСћчия артикули пра творчасць А. Пушкіна, А. Міцкевіча, Л. Талстога, В. Брусава, А. Блоку.
У канц 20 - пачатку 30-х гадоСћ Ц. Гартного напісаСћ шераг твораСћ, присвечаних рабочаму класу. Яни Сћвайшлі Сћ зборнікі В«Гоман зарніцВ» и В«Наступ на горниВ» (1932). Чи не Сћсе розчини визна-чаюцца Мастацкай дасканаласцю. p align="justify"> Тема вескі адлюстравана Сћ апавяданні В«пахучих зябВ» (1930), Аповесці В«Зялени шумВ» (1931), Рамані В«ПерагудиВ» (1935). Асен-соСћваючи Перама Сћ весци, Ц. Гартного НЕ здолеСћ паказаць калік-тивізацию як Складанний драматични працес, як ломку традицийнага сялянскага Сћкладу жицця. Падзеі В«вялікага ПераляВ» паказани Сћ творах павярхоСћна, згодна з устаноСћкамі вульгарна-сациялагічнай критикі. Персанажи пазбаСћлени псіхалагічнай заглибленасці, у большасці палею яни плакатаия, ілюстрацийния. Творити будуюцца па привичнай, агульнавядомай схемою. Так, у Аповесці В«Зялени шумВ» Юстина Пліт - били Вяскі-вець, цяпер прадстаСћнік рабочага калективу - приехаСћ у рідну вагомі, каб правесці землеСћпарадкаванне, растлумачиць аднаво-скоСћідам перавагі калектиСћнага спосабами гаспадарання. Яго пад-тримліваюць бяднейшия сяляне, а вакол заможнага гаспадара Ацася Папелкі гуртуюцца тия, хто НЕ хочай ісці Сћ калгас. Кулакі робяць СПРОБА забойства активіста, альо гета ім НЕ Сћдаецца. Твор заканчваецца поСћнай перамогай прихільнікаСћ новаго жицця. p align="justify"> Прикладна па такий жа схемою пабудавани и сюжет Рамана В«ПерагудиВ», Які таксамо НЕ визначаецца високім мастацкім узроСћнем.
Ц. Гартного стаСћ ахвярай репресій. Яго ариштавалі 15 кас-тричніка 1936 па сфабрикаванай справе В«як акгаСћнага Сћдзельніка контрревалюцийнай фашисцкай арганізациі, викритай у МінскуВ». p align="justify"> А Перад гетим була знішчальная критика Сћ кнізе А. Канако-ціна В«літаратура - зброя класавай барацьбиВ» (1931), дзе за-креслівалася лепшае з таго, што було Зроблено пісьменнікам. В«Ми далекія Надав пекло таго, - сцвярджаСћ А. Канакоцін, - каб лічиць прабацькам пралетарскай літаратури и такіх пісьменнікаСћ, як Ц. Гартного ... У палею даревалюцийнай творчасці ЄП не падняСћся да вишині свядомасці Волі пралетарията. Там няма розумінню за-дач пралетарскай ревалюциі В». p align="justify"> У 1931 Ц. Гартнага виключилі з камуністичнай партиі. У га-зеце В«Савецкая БілорусьВ» пекло 21 стуцзеня 1931...
