ститута спадкаемства Сћ привілейни перияд можна зрабіць виснову, што ен развіваСћся, як и іншия інститути материяльнага забеспячення, у виглядзе ільгот шляхце, скіраваних на паширенне яе правоСћ и Свабода. Шчильная Сћзаемасувязь інститутаСћ шлюбу и спадкаемства засноСћвалася на праві літературна спадщина паводле законом асобі, якаючи валодала пеСћнай праваздольнасцю: па праві роднасці и паходжання на падставе законнага шлюбу.
Аналізуючи развіцце інститута спадкаемства па Статутах, неабходна адзначиць тенденцию да СћраСћнавання правоСћ на спадкаванне дзяцей абодвух полаСћ, што виявілася Сћ магчимасці дачок атримаць у літературна спадщина частко ляжачай маемасці, а таксамо Сћ викаристанні бацькамі такої форми дамов, як "запіс" у роли юридичнай фікциі, пад якой розумілося прававое афармленне різни дамоваСћ: падаравання, тестамента пад умовай и Г.Д.
Статут 1588 упершиню замацаваСћ парадак спадкавання маемасці, нажитай бацькамі супольна: дзеці Сћ випадкі смерці аднаго з бацькоСћ атримлівалі Сћ літературна спадщина 2/3 яе, а траціну - удава (удавец). Гетая норма Сћжо НЕ прадугледжвала перавагі синоСћ плиг спадкаванні паводле законом. Можна меркаваць пра яе запазичанне з магдебургскага права.
Такім чинам, інститут спадкаемства развіваСћся на Аснова привілеяСћ и СтатутаСћ. Нязначна паСћпливалі на яе, магчима, норми магдебургскага права.
Інститут апекі паводле СтатутаСћ меСћ два аспекти: абарона правоСћ непаСћналетніх дзяцей и Ахова інтаресаСћ незамужніх жанчин. АПЕК плиг гетим розумілося як абарона правоСћ и інтаресаСћ асобаСћ, якія мелі патребу Сћ їй з різни причинаСћ: ​​страта аднаго або абодвух бацькоСћ, цяжар вядзення справаСћ па кіраванні маемасцю. У канчатковим виніку АПЕК СћяСћляла сабою клопат дзяржави пра асобаСћ, що не здольних паклапаціцца пра сябе. Таму гети інститут кантраляваСћся дзяржаСћнай уладай асабліва пільна. Адрознівалася АПЕК паводле законом, тестамента, па призначенні дзяржави.
3 аналізу інститута апекі Сћ перияд привілеяСћ и СтатутаСћ можна зрабіць виснову, што мають рацію СћдоваСћ па апеци паступова звужаліся. Причинай гетага биСћ, відаць, інтенсіСћни еканамічни працес, што патрабаваСћ актиСћних гандлевих и гаспадарчих апераций, а таксамо СћплиСћ такіх криніц права, як римскае и магдебургскае.
розгледиш генезісу и развіцця інститутаСћ Шлюбна-сямейнага права з улікам названих асаблівасцяСћ дае падставу сцвярджаць, што фарміраванне и евалюция яго асноСћних маемасних інститутаСћ, такіх, як пасагу, вена, спадкаемства (паводле законом), адбиліся Сћ привілейни перияд. Дерло Статут атримаСћ практична гатовия форми, якія Сћ Наступний Статутах билі дапрацавания, деталізавания и размешчания адпаведна сістеме права. Така з'ява дазваляе зрабіць виснову, што найважнейшия маемасния Шлюбна-сямейния інститути фарміраваліся вакол інститута Сћласнасці.
Асабістия Шлюбна-сямейния дачиненні пачалі регулявацца Сћ пазнейши перияд у асноСћним у Статутах (шлюбния стасункі паміж дзецьмі и бацькамі, пеСћная Частка дачиненняСћ па апеци). Плиг аналізе развіцця інститутаСћ Шлюбна-сямейнага права неабходна адзначиць значенне субсідиярних криніц права Сћ працесе кадифікациі, іх уплиСћ на сістему права. Такім чинам, евалюция інститутаСћ сямейнага права Беларусі XVI ст. адлюстравала асноСћния заканамернасці працесу фарміравання прававой сістеми дзяржави.
[1] (Павлов, 1902, с. 30-123; Владимирський-Буданов, 1889-1890, с. 38-57)
[2] (Довнар-Запольський, 1901, с. 25; Нікольський, 1956, с. 16-20)
[3] (Нікольський, 1956, с. 16)
[4] (9, с. 19-29)
[5] (9, с. 19-29, 41)
[6] (9, с. 47)
[7] (9, с. 95)
[8] (9, с. 95)
[9] (Нікольський, 1956, с. 225). /Span>
[10] (Нікольський, 1956, с. 53, 141)
[11] (Нікольський, 1956, с. 58)
[12] (р. 5, п. 26 - 30)
[13] (20, кн. 23-26, с. 370)
[14] (Суворов, 1887, с. 19-20)
[15] (20, кн. 23-26, с. 370)
[16] (26, с. 30, № 13)
[17] (Статут 1588, р. V, арт. 22)
[18] 15, № 166, с. 190-191
[19] арт. 97
[20] арт. 16
[21] арт. 19
[22] арт. 2
[23] арт. 29
[24] арт. 9, 10,18
[25] арт. 35
[26] арт. 19, 51
[27] арт. 40
[28] арт. 40
[29] 21, с. 51-71, 125
[30] (р. III, арт. 31)
[31] (р. IV, арт. 14)
[32] (р. I, арт. 13)
<...
