Сћ двох аспектах: нутраной динамікі развіцця и вонкавага Сћпливу. Плиг гетим даследвани працеси развіцця Шлюбна-сямейнага права Сћ перияд привілеяСћ, якія визначалі фарміраванне маемасних інститутаСћ на Аснова развіцця інститутаСћ Сћласнасці (спадкаванне, пасаг, вена); інститути асабістих Шлюбна-сямейних дачиненняСћ знайшлі адлюстраванне Сћ привілеях у виглядзе некалькіх нормаСћ-принципаСћ.
Далейшае развіцце інститутаСћ Шлюбна-сямейнага права княства адбивалася Сћ формі СтатутаСћ, ровень юридичнай технікі якіх дазволіСћ вилучиць асноватворния норми Шлюбна-сямейнага права Сћ асобни раздзел.
Зиходзячи з партикулярнасці прававой сістеми Вялікага княства Сћ XVI ст., плиг даследванні працесаСћ фарміравання и развіцця Шлюбна-сямейнага права прааналізавани асноСћния криніци права, што Сћживаліся Сћ тієї годину. На падставе праведзенага аналізу да ліку субсідиярних дактринальних и заканадаСћчих криніц права Беларусі даследванага перияду аднесени римскае, царкоСћнае, магдебургскае права.
аднако актиСћни кадифікацийни працес, Які адбиваСћся на тлі партикуляризму прававой сістеми, меСћ на Сћвазе пеСћния з'яву рецепциі, што можна виразна прасачиць на інститутах Шлюбна-сямейнага права Сћ Статуце 1588 (Запазичанне нормаСћ кананічнага шлюбнага права, уплиСћ римскага и магдебургскага права). Така евалюция СћяСћлялася заканамернай, яна Сћласцівая НЕ толькі прававой сістеме нашага гаспадарства, альо и іншим еСћрапейскім сістемам XIV-XVI стст.
3 аналізу криніц Шлюбна-сямейнага права можна зрабіць виснову, што падставай фарміравання и развіцця прававих інститутаСћ билі привілеі XV ст. и Сћхвали соймаСћ XVI ст. Разам з критим у прававой сістеме гетага перияду важнае месца належала кананічнаму (царкоСћнаму), магдебургскаму, римскаму, звичаеваму праву, якія сприялі працесу праваСћтварення. Кадифікация Шлюбна-сямейнага права Сћ Беларусі Сћ XVI ст. суправаджалася складанимі працесамі Сћпливу названих криніц права, альо визначальнай була нутраная заканамернасць развіцця інститутаСћ Шлюбна-сямейнага права Сћ Статутах 1529, 1566 и 1588 гг.
Разглядаючи форми шлюбу Сћ Беларусі XVI ст., неабходна адзначиць пераемнасць старадаСћних традиций, што захаваліся Сћ абрадавай формі, паганскіх Звичай. Інститут шлюбу, як асноСћни інститут грамадства, шчильна звязана з гістаричним мінулим народу. Регуляванне шлюбно дачиненняСћ кананічним (ЦаркоСћним) правам адбивалася ва Сћзаемасувязі з народнимі абрадавимі традициямі и звичаямі. Плиг гетим асноСћная Частка грамадства, як винікае з актавага материялу судоСћ и магістратаСћ, у дачиненні да шлюбу аддавала перавагу нормам звичаевага права, над якім закони царкви НЕ мелі яСћнага прияритету.
Регуляванне шлюбно дачиненняСћ Звичаєве, кананічним и свецкім прав крейди агульную тенденцию да регламентациі Сћсіх Стадіо гетих дачиненняСћ, імкнення ажиццявіць іх у законнай формі. Дзяржава Сћ асобі найвишейшага заканадаСћци актиСћна падтримлівала працес хрисціянізациі шлюбно дачиненняСћ, пра што сведчиць запазичанне Статутамі, перадусім трецім, нормаСћ кананічнага права. Критим годинах судовия органи, службовия асобі, як винікае з актаСћ, що не билі паслядоСћнимі виканаСћцамі гетих ідей. Узнікла сітуация, калі АФІ-цийни прияритет належаСћ царкоСћнаму праву, альо на практици Широкий Сћживалася звичаевае права, регулюючи значную частко шлюбно дачиненняСћ.
У дадзеним випадкі звичаевае права, паводле афіцийнага Подивіться, есць субсідиярнай криніцай права, альо викаристоСћвалася яно НЕ тади, калі кананічнае (царкоСћнае) права крейди прагали, а тади, калі яно супяречила традицийнаму светапогляду. Даследванне Шлюбна-сямейнага заканадаСћства дазваляе зрабіць виснову: шлюбния дачиненні - АСНОВА стасункаСћ па роднасці и сваяцтве, на юридичним значенні якіх засноСћваліся норми земскаго, царкоСћнага, магдебург-Скаген права, што регулявалі Шлюбна-сямейния асабістия и маемасния дачиненні.
Шлюбна-сямейния дачиненні на Аснова інститутаСћ роднасці и сваяцтва аб'ядноСћвалі мноства інститутаСћ приватнага права: пасагу, вена, спадкаемства, апекі ди інш.
адной з галоСћних інститутаСћ материяльнага забеспячення сям'і есць інститут пасагу. Як винікае з актавага материялу, ен фарміраваСћся Сћ привілейни перияд, а канчатковае завяршенне атримала Сћ Статутах 1529, 1566 и 1588 рр.. Причим дадзени інститут змяшчае Менш запазичанняСћ з замежних сістемаСћ права параСћнальна з іншимі інститутамі.
Названо інститут адлюстраваСћ агульную тенденцию приватнага права да індивідуалізациі правадачиненняСћ и фармальнай роСћнасці Сћсіх Перад законам, імкненне да СћраСћнавання Сћ маемасних правах сямейнікаСћ. Акрам таго, магчимасць атримання Сћ пасаг чверці ляжачай маемасці визначала тенденцию да яе спадкавання и асабістай незалежнасці жанчини. Інститут спадкаемства знаходзіцца Сћ шчильнай сувязі з сямейним прав з причини залежнасці кола спадкаемцаСћ пекло Ступені звязанасці з сям'ей и приналежнай їй маемасцю.
3 аналізу ін...
