justify"> Васілек - ніби сімвал роднага краю. Хоць ен у жице факгич-на пустазелле, альо сялянская рука ніколі яго НЕ Вирва. Бо Чалавек зямпі таксамо адчувае пригажосць. 3 васількоСћ уюць вянкі, сціплая кветка радіємо, Надав натхняе. Розумна метазгоднасць у дадзеним випадкі ж би саступае месца адчуванню пригожага. p align="justify"> У вершили В«ЛетапісецВ» з епіграфам з Янкі Купали (можа, Надав НЕ вельмі Сћдалим: В«Усе прайшло, мінула, як и не було, у Капцов паснула, Зелла зараслоВ») строгія, ніби гранения радкі , укладаючи-ния Сћ парну, даволі гучно рифму: ніби чуєш гулкія крокі Сћ манастирскіх скляпеннях.
Душею стаміСћшися Сћ жиццевих цяжкіх бурах, Свій вік Канчана я у манастирскіх мурах I пільна летапіс другі Сћжо рік пішу: стараннями літари малия виваджу I спісваю усьо пекло слова и да слова 3 даСћнейших граматак пра частку Магілева. I Добрия яго, и кепскія дзяла Апавядаю тут ...
Відаць, так и треба пісаць на гістаричную тему. Адчуваюцца ге-тия В«цяжкія буриВ» и Сћ гісториі, якую викладае Пает. Не легке яна, що не плаСћная, и дзеі прадзедаСћ ніби перагукваюцца з сучаснимі для яго падзеямі. p align="justify"> Гети матиСћ, яшче Сћ больш дасканалай формі працягвае верш В«ПерапісчикВ». Тут больш В«прадметнасціВ», абставіни ПРАЦІ перапісчика - таго ж летапісца - абмалявани больш падрабязна, як би напоСћнени паветрам старажитнасці. Альо и паезіі больш у гетим вершили. Перапісчик - чоловікова, самаахвярни Чалавек. Бо за акном цяче жицце, живое, В«рознакалернаеВ»:
... светла сонца
СтаСћпамі падаю праз вузкае акрнца, I круціцца у іх пригожи, Легкі пьіл; Як сінявати дим нявідзімих кадзіл, Рой хмарачак пливу; широкімі кругамі У нсбе ластаСћкі шибаюць над крижамі, Як жар гарашчимі, а тут, каля акна, МалінаСћка ПЯЕ, и Стукало жаСћна.
Верша В«кнігаВ» гетак жа Яскрава деманструе бліскучае Сћменне Багдановіча пераСћвасабляцца, адчуваць дух старажитнасці, виразнимі паетичнимі деталямі даносіць яго да нас. Тут на-стаСћнікам, а праСћдзівей дарадчикам Багдановіча биСћ Пушкін, у дадзеним випадкі ягоная трагедия В«Барис ГадуноСћВ». Без перабольшання можна зазначиць, што вучань, як мастак, стаСћ упоравень з настаСћнікам. p align="justify"> Цикл В«МісцяВ» паказвае Багдановіча яркім Пает-урбаністам. У нейкім Сенсит прафесар М. М. Піятуховіч травні Рация, калі піша, што лірика Багдановіча - В«нервово муза горада, яна не відають Спак и ціши, яна Сћся - рух и зменлівасцьВ» 25. p align="justify"> Некатория вершили присвечани Вільні. Пает неяк узвишана адчувае яе, культурну білоруську сталіцу. Вільня зрабіла на яго агромністае Сћражанне. Гети горад ніби примушаСћ Паета НЕ толькі Сћбачиць сенняшні дзень, альо и зазірнуць у далеку мінуСћшчину, у сяреднявечча, падслухаць поступ гісториі. p align="justify"> Пает фіксуе імкліви рух гарадскрга жицця. Гети рух, змсна СћражанняСћ у дерло чатирохрадкоСћі перадаецца пераважна праз дзеяслови...
