б грабе!
Палю магутнасць пакажи ти світлу, -
Свій край, сябе Сћ пашане мець примусь. p align="justify"> ПаСћстань, Народ! .. З криві и сліз кліч гети ... p align="justify"> У тієї годину Пает яшче вериСћ у дзейснасць свойого закліку и Сћ реальнасць ідеі Сћсенароднага відразу. Надзейную падставу для аптимістичнай мари даваСћ Такі недалекі Сћ годині дерло Усебела-рускі кангрес. I таму так палимяна, так натхнена гучаць купалаСћскія радкі:
Година склікаці Сћжо Грамаду
На вялікую Нараду,
На вялікі сход!
За сябе сам пастаяці за БацькаСћшчину-маці
Йдзі, народ, на сход!
(В«Година!").
ПраСћда, Усебеларускі кангрес НЕ здолеСћ здзейсніць тое, для чаго биСћ склікани. Альо важлива тое, што створани кангресам ВиканаСћчи камітет у сакавіку 1918 р. абвясціСћ Беларуская Народну Республіку, паказаСћ, што толькі так, толькі праз сваіх прадстаСћнікоСћ народ можа и павінен узяць свій ліс ва Сћласния рукі. I таму ідея Сћсенароднага відразу аказалася живучай и Сћ больш позні годину. p align="justify"> Хутка, аднако, наступіла яшче больш цяжкая пара. У 1920 було відаць, што надзеі на поСћную дзяржаСћную незалежнасць БНР НЕ збиліся. Білорусь стала разменнай манетай у руках больш Моцний и няшчадних суседзяСћ. Малад Польська дзяржава, маючих надзейную падтримку Антанти и Злучаних ШтатаСћ Америкі, що не пакідала надзеі на вяртанне граніц 1772 У палю Чарга Савецкая Расія замахвалася на сусветную ревалюцию. Шлях на Захадите - так Варшави и далей - ляжаСћ праз Білорусь. Наша зямля аказалася паміж молатам и кавадлам, паміж Сцилай и Харибдай - прудкості так, што реальнай прастори для манеСћраСћ и для виратавання не застав. Адсюль у асяроддзі білоруських нациянальна-патриятичних СІЛ загучалі ноти расчаравання (475-476). p align="justify"> Найбільший балюча гета виказати Сћ вершили Янкі Купали В«25.Ш.1918-25.Ш.1920. ГадаСћшчина-памінкі В»:
У гету нашу гадаСћшчину
Звініць Ланцуг, як и звінеСћ. там, и Хутка безупину
Шалее катні здзек и гнеСћ.
За катам кат на наші гоні
ПриходзіСћ, грабіСћ, зніштажаСћ,
Людзей закутого палоніСћ,
На тій світло без пари саджаСћ.
Край розривався Сћвесь на часці -
Народ аграблени яго -
Чи не СћбараніСћся пекло напасці пекло пагібелля свойого.
Можна и варта нагадаць: у Мінску тади гаспадарилі легіени Пілсудскага, Які зусім нядаСћна, 22 красавіка 1919 р., у специяльним звароце Сћрачиста абяцаСћ жихарам билога Вялікага Княства ЛітоСћскага поСћнае права самім распараджацца сваім уласним лісам.
У 1917-1920 рр.. Мінск становіцца ц...
