ло урачистай біблейскай стилістикі:
В«Ой, над Полацкам княжацкім слаСћним, там, дзе вежи, званіци и церкві, - над лясамі, над речкай Дзвіною Сћзийшло яскрава магугаае Сонца, засьвяціло народу праменьнем даСћно Сћжо Чатир сталецьцяСћ. Паспалітаму люду на радасьць наш вучони Скарина Францішак пераліСћ тастамент старадаСћні Сћ нашу рідну, будь-яку мову; браму до праСћдзе адкриСћ ен народу ...
ВекавечиСћ ен рідну мову на скрижалях прарокаСћ усходніх, дзе вяселкамі СЛОВА луналі да самаго Бога Сћ надхмарнасць. Гетим вечнасць здабиСћ наш Скарина для сябе на зямлі білоруський ... В»(Ясакар. Францішак Скарина// Білорусь. 1919. 16 лістап.). p align="justify"> Максім Гарецкі вилучае дзве галоСћния, центральния постаці Сћ духоСћнай гісториі білоруського народу - Францішка Скарину и Янку Купалу. Яни сімвалізуюць и аб'ядноСћваюць мінулае и суча-снае. Купала СћяСћляецца Сћвасабленнем духу нациі, хоць ен и паказ-ваецца абяссіленим хваробай. p align="justify"> побачим са Скаринам и Купали узвишаецца В«бацька адраджен-няВ» Францішак Багушевіч. У пераломную епоху перияду грама-дзянскай Вайни іх літературна спадщина дапамагала мабілізаваць духоСћни патенциял нациі Сћ змаганні за визваленне пекло векавога стрибне. Палю святу Справу шкірно з будзіцеляСћ рабіСћ паасобку, часта далека пекло радзіми. Альо іх намаганні и сіли зліліся на бацькоСћскай зямлі Сћ адзін патока. Тия, што адишлі Сћ нябит, сваім прикладам и словами, пакінутим у літературна спадщина, змагаліся побачим з живимі за паширенне ідей нациянальнага адрадження Якраз у найболин Складанний перияд гісториі. У апавяданні В«ФантазіяВ» реальнай уяСћляецца купалаСћская мара пра вялікі Сћсенародни сход, увасобле-ная Сћ годину Вайни Сћ многіх вершили. p align="justify"> Найбільший значнимі ва Сћсіх адносінах творамі Янкі Купали таго перияду з'яСћляюцца вершили, у якіх пясняр звяртаецца да свойого народу як духоСћни правадир нациі з заклікам да змагання, рашучасці, цвердасці. Асабліва палимяния заклікі припадаюць на сами канец кастричніка 1918 р., калі Пает жиСћ у Смаленску, а Сћ Беларусі гаспадарилі нямецкія акупанти (В«Свайму народуВ», В«На сход!В», В«Година!"). Гета биСћ перияд, калі Сћ беларускім нация-нальна-визваленчим и адрадженскім руху Сћсе больш виразна визначилася размежаванне різни палітичних ариентаций. Пачатак канфліктнай сітуациі биСћ пакладзени абвяшченнем 25 сакавіка 1918 дзяржаСћнай незалежнасці Беларуськай Народнай Республікі, з чим далеко не Сћсе палітичния сіли билі згодних. Адни дзеячи НЕ маглі сабе Сћявіць адриву пекло паслякастричніцкай Расіі, а другія шукалі падтримкі тієї Полинчи, якаючи набірала сілу напяредадні абвяшчення незалежнасці. (474-475)
Янка Купала клікаСћ:
ПаСћстань, Народ! Прачніся, білоруси! p align="justify"> Зірні на БацькаСћшчину, на сябе! p align="justify"> Зірні, як вораг хату и зямля раструсіСћ,
Як твій навалу злидняСћ скар...
