циянальнага хахарактару адрозніваюць натуру гета незвичайнай асобі, аж да редкай здольнасці чалавечна, Надав жаласліва ставіцца да зринутага ворагу, признаваць и паважаць ць ворага адвагу и іншия воінскія якасці.
Яго любоСћ да Расеі абвастраецца Сћ ім натуральну падозрітельность да іншаземцаСћ, як толькі ен заСћважаСћ у іх імкненне викаристоСћваць Расію Сћ сваіх інтаресах. А яго вялізни и пранікліви розум Хутка адкриваСћ Перад ім сами патаемния таямніци складанай дипламатичнай хлусні и інтригі. Таму-то яго и НЕ тривалі Вільсан и британскі кабінет, и клеврети Меттерніха, и імператар Франц, и Прусскі кароль Фридрих-Вільгельм III, з роспачи хацеСћ дижа падкупіць Кутузава прапановай багатага падарунку - вялікага маентка. p align="justify"> КутузаСћ жиСћ для Расіі и служиСћ Расіі, альо дачакаСћся Цалко годнага яго несмяротних заслуг признання яго наНациянальни героєм толькі Сћ Наші годинник зриньвання и знішчення гнюснага з усіх агресараСћ, калі-небудзь нападалі на рускі народ.
Спіс літаратури
. Дельбрюк Г. "Гістория ваеннага Мастацтва Сћ рамках гісториі" т.4 М., 1988р. p>. "М.І. КутузаСћ. Дакументи ", т.III, пад Ред. Л.Г.Бескровного М., 1950р. p>. Петpов Н. "Вайна Расіі з Турцияй" т. III, М., 1978р. p>. Є.В.Тарле "1812. Зборнік "вид. Ленінград 1975р. p>. Харкевіч В. "1812 у дзенніках"
. Н.Муньков "М.И.Кутузов - дипламат". br/>
