Курсави Працюю
на тему:
"Лібералізм у Расіі XIX стагоддзя"
План
Увядзенне
Раздзел I "Развіцце лібералізму Сћ Расіі"
Раздзел II "КансерватиСћни лібералізм Сћ Расіі XIX стагоддзя"
Раздзел III "Славьянофіли и заходнікі Сћ Расіі XIX стагоддзя"
Увядзенне
Аснова и значення лібералізму.
дерло и Найбільший важливим здагадкай лібералізму есць падзел дзяржави и грамадства. Як слідства релігійних и грамадзянскіх войнаСћ у епоху Ренесансу и Рефармациі, раннія палітичния теаретикі спрабавалі депалітизаваць "релігію, Свабоду и Сћласнасць" для СћстанаСћлення стабільнасці Сћ теритарияльним кіраванні. У тієї пані годину, гети падзел було значнае визваленчи ефект у критим, што ен визваліСћ грамадства пекло усей колькасці льно, еканамічних и палітичних абавязацельстваСћ. p align="justify"> аднако, як наслідок, ен таксамо вядзе да виключення маральнай и еканамічнай сфер з працесу демакратизациі. Демакратия стала принципам толькі палітичнай сфери. p align="justify"> Унутри палітичнай сфери усьо претензіі на признанне калектиСћнай ідентичнасці адпречваюцца як Частка приватнай сфери маральнай и Сацияльна-еканамічнай суб'ектиСћнасці. Логіка палітичнага лібералізму павінна вияСћляцца виключна праз зацвярдженне індивідуальних правоСћ на Аснова падабенства. З іншага боці, унутри гета приватнай сфери як індивідуальния, так и калектиСћния патреби и жаданні даюцца канструктиСћнай самарегуляциі. Ринкави лібералізм становіцца виключним принципам адрозненні Сћ приватнай сфери. Логіка палітичнай сфери толькі забяспечвае регулявания рамкі разнастайних індивідуальних прихільнасцяСћ ринкавай логіци. p align="justify"> Гетия здагадкі класічнага лібералізму билі пасли змякчелия, ведучий да таго, што можна назваць рефармісцкім лібералізмам: признаючи супяречнасці паміж індивідуальнай прававой роСћнасцю и ринкавай няроСћнасцю, було дададзена патрабаванне распаСћсюджанай справядлівасці як шчасная Сћмова, узаконьвае палітични лібералізм. Добраахвотнае палітичнае вираСћноСћванне зацікаСћлених груп и парту І Закону Сћдзел іх у прадстаСћнічим Сћрадзе була распазнани як немагчимая Сћмова ліберальнай демакратиі. Як Сћмова, як Сацияльна абавязацельстваСћ дабрабиту, так и палітичнай демакратизациі, дзяржава и ринак лічацца сферамі законах, хутчей дапаСћняюць, чим Сћзаемна виключаюць адзін аднаго: палітичная справядлівасць у правах, як правіла, канчаткова вядзе да распаСћсюджанай справядлівасці Сћ патребах. Сацияльнае няроСћнасць з'яСћляецца толькі годинним феноменам ринкавага лібералізму без Цалко развітога палітичнага лібералізму. p align="justify"> Раздзел I: Развіцце лібералізму Сћ Расіі
Лібералізм як інтелектуальная традиция рускай грамадскай думкі п...
