y"> В«Гей, Дайцу Сћ дзвони сярод нябес,
Што Беларускі народ пакутни
РЋваскрос! .. В»
Што ж датичиць Кастричніцкай ревалюциі, то Сћ виданні гісториі літаратури савецкага годині з упеСћненасцю сцвярджалася, што адни Беларускія пісьменнікі сустрелі яе з радасцю, а некатория просто не зразумелі яе виратавальнай сутнасці.
. Бядуля, адзін з паетаСћ, што найболии Чуйний адклікаліся на Сћсе Перама Сћ жицці народу, з тривогай зірнуСћ на тій шлях, па якім пайшла ревалюция пасли лютаго 1917 Яго верш В«У гадаСћшчину Ревалюциі (28 II 1917 - 28 II 1918)В» перадае роздум и пакутлівую тривогу Паета, Які сваімі вачима назірае Перама Сћ налаштуватися мас и прадчувае ці Надав прадбачиць катастрафічния винікі агульнага напрамку развіцця тагачасних Падзу.
небувалим ентузіязм дерло дзен ревалюциі, усеагульнае пачуцце радасці Раптена скоСћваюцца злавесним Павароті, бо ревалюция несла з сабою и жорсткасць. З'яСћляюцца заклікі так (477-478) Помста, та розправи за стагодцзі цярпенняСћ: В«За рабства, за здзекі мінулих вякоСћ павінни цяпер заплаціць! .. (Вільна Білорусь. 1918. 24 Сакало.) p align="justify"> АСћтар жахнуСћся пекло таго, што принцип В«вока за вокаВ», Які адурманьвае и затуманьвае свядомасць падбухтораних мас, запалі-ваСћши и разгуляСћшися на зямлі, привядзе да нових Сацияльна катаклізмаСћ, а сапраСћдную Волю пахавае. I ен з пякучим болем усклікнуСћ:
О, Воля, ти толисі, як Променя, зірнула,
О, Воля, ти нас абманула ...
Гета Сћжо була тая воля, якую дала Кастричніцкая ревалюция. Бо ЛютаСћская Сћспрималася зусім інакш. Яна сапраСћди несла и визваленне, и Сћсеагульную радасць, и надзо на светлия Дні:
Гриміць марсельєза. I мору галоСћ, мору бліскучих вачей ... полум'ям души палаюць, гараць,
Іх Сіла вяліка, як грім.
Надзвичай своечасовай и небувало прарочай, альо НЕ пачутай аказалася перасцярога Паета, адрасаваная правадирам и ідеолагам ревалюциі:
Дик кіньце ви Помста, що не робце руінаСћ, -
Пад біч зноСћ падставіце спіни.
Чи не адзін 3. Бядуля з такою балючай тривогай сачиСћ за падзеямі. Вострое адчуСћ и СћсвядоміСћ Згубна напрамак іх разгортвання и Я. Купала. I ен пабачиСћ у ЛютаСћскай ревалюциі визваленне закаваних рабоСћ. Альо и для яго тая воля, што бліснула на Усходзе, аказалася недаСћгавечнай и зманлівай:
розкуто раб сябе видаСћ -
Чи не Сћзнесся Сћвись дух чалавечи, -
Нявольнік пабратаСћся з КриСћдай Сћ помач їй даСћ палі плече.
(В«КриСћдаВ») (білоруський жицце. 1918. 29 Верас.)
Варта звярнуць уваг на слово: В«Гриміць марсельєзаВ» з вершачи Бядулі. Чи не пра французскі гімн...
