тагоддзе). Ен дасведчаним шляхам усталяваСћ існаванне магнітних палюсоСћ, прицягненне рознаіменних палюсоСћ и адштурхванне аднайменних.
Разразаючи магніт, ен виявіСћ немагчимасць ізаляваць адзін полюс пекло іншага. Ен вивастриСћ сфероід з магнітнага жалязняку и спрабаваСћ експериментальна паказаць аналогію Сћ магнітним стаСћленні паміж гетим сфероідам и зямля. Гети досвед пасли яшче больш відавочна паказаСћ Гільберт в 1600 Годзе.
Затим у вобласці вивучення магнітних з'яСћ наступіла амаль трохвяковае зацішша.
Старажитния (наприклад, Теафраст) у 4 стагодзі да н.е. виявілі, што, Акрам Бурштин, и некатория іншия речиви (гагат, анікс) здольния Сћ виніку Трен набиваць уласцівасці, пасли названия електричнимі. Аднако на працягу доСћгага годині Ніхто НЕ супаставіСћ магнітния и електричния дзеянні и НЕ виказаСћ думкі пра іх агульнасць.
Адним з дерло сяреднявечних навукоСћцаСћ (а магчима, и самим дерло), хто веСћ спадарожнае назіранне фактаСћ, якія могуць навесці на СћяСћленні пра Сћзаемадзеянні, падабенства ці адрозненне електричних и магнітних з'яСћ, биСћ Кардан, Які Сћнес у гета вань некатора Сћпарадкаванасць. У палею Праця "Пра дакладнасць" 1551 гада ен експериментальна паказвае безумоСћнае адрозненне паміж електричнимі и магнітнимі прицягненнямі. Калі бурштин здольни прицягваць усякія легкія цілі, то магніт прицягвае толькі жалеза. НаяСћнасць перашкоди (Наприклад, екрану) паміж целамі спиняе дзеянне електричнага прицягнення легкіх прадметаСћ, альо НЕ перашкаджае магнітнаму прицягненню. Бурштин НЕ прицягваецца тимі кавалачкамі, якія ен сам прицягвае, а жалеза здольна прицягваць сам магніт. Далею: магнітнае прицягненне накіравана пераважна да палюсоСћ, легкія ж цілі прицягваюцца Сћсей паверхняй нацертага Бурштина. Для стварення електричних прицягненняСћ неабходни, па меркаванні Кардана, Трен и цеплиня, у тієї годину як природни магніт вияСћляе сілу прицягнення без якой-небудзь яго папяредняй падрихтоСћкі.
Найбільший яркі експериментальни Метад менавіта Сћ вобласці магнітних и електричних з'яСћ асвоіСћ Уільям Гільберт, Які аднавіСћ приеми Пятра
Перегрина, што развіСћ іх. Яго Працюю, якаючи вийшла Сћ 1600 Годзе пра магніти Сћключала шесць кніг и склалось целую епоху Сћ навуковай літаратури. Яна стала криніцай, якой каристаСћся Галілей и Кеплер, калі тлумачилі ексцентричнасць арбіт прицягненнямі и адштурхваннямі паміж сонечнимі и планетарнимі магнітамі. Гільберт викладае меркаванні пра падабенстви и адрозненні магнітних и електричних з'яСћ и приходзіць да виснови, што електричния з'яву адрозніваюцца пекло з'яСћ магнітних.
У 1629 Нікала Кабе апублікаваСћ працю взяти пра магнітную філасофію, у якой упершиню указаСћ на існаванне електричних адштурхванняСћ. Кабе, як и Гільберт, виказваСћ мнение пра "сферу дзеяння" магніта, якаючи абмяжоСћваецца некаторай прасторай вакол ціла. Так яшче невиразна з'яСћлялася СћяСћленне пра магнітнае полі. Гета думка з боль...
