> Гістория Сћзнікнення хору вескі Вялікае Падлессе дастаткова цікавая. Аб гетим сведчаць успаміни живих свядомцаСћ развіцця калективу. А пача Сћсе тади, калі Г.І. Цітовіч яшче биСћ студентам біялагічнага факультета Віленскага Сћніверсітета. Для навуковай роботи ен пачаСћ збіраць гербариі. Падарожнічая па Беларусі Г.І. Цітовіч зацікавіСћся песеннай Народнай творчасцю, и тади ен пачаСћ збіраць Народния песні. p align="justify"> У 1932 Годзе разам з видатним прафесарам Казімірам Машинскім и вядомим украінскім фалькларистам-музиказнаСћцам Філаретам Калесам Г.І. Цітовіч Сћпершиню виехаСћ на Палессе. Аднойчи падарожнічая Генадзь Іванавіч пападае Сћ вагомі Вялікае Падлессе. Там ен праслухаСћ месцови хор, Які спяваСћ у чиста Народнай манери. Генадзь Іванавічу було адразу зразумела, што Перад ім сапраСћдная криніца народнаго Мастацтва и што менавіта тут яго Чака цікавая ТВОРЧА прац. З таго годині и пача цеснае и сталае супрацоСћніцтва з калективам, Які з явіСћся для яго своеасаблівай лабараторияй Народнай творчасці. На тій момант Генадзь Іванавіч запісаСћ некалькі цікавих пісень, сярод якіх асабліва спадабалася А Сћ лісі на дубочки ...
Альо Самана цікавае пача Сћ 1939 Годзе, калі Г.І. Цітовіч приехаСћ працаваць у Баранавічи адказним редактарам на радие. На тій момант ен яшче больш актиСћна пачинае займацца папуляризацияй беларуская Народнай песні, арганізуе на радие канцерти беларукай музикі, прицягваючи гетим прафесіяналаСћ и аматараСћ, наладжвае перадачи пра народну творчасць. НеСћзабаве адбилася паездка Сћ вагомі Вялікае Падлессе, пекло якой застали велізарнае Сћражанне: аСћтентичния заспівавши працягвалі жицце ва Сћсей яскравасці жанравага и стилявога багацця и пригажосці аригінальнага гучання. Як прафесіянал музикант-етнограф Генадзь Іванавіч адразу зразумеСћ щабель Мастацкай дасканаласці и каштоСћнасці гетага феномену, а як практик убачиСћ вельмі привабную перспективу харавога дирижора. Такім чинам, ідеі сучаснасці можна було аб яднаць з ідеяй захавання чисціні традицийнага песеннага аригінала.Аднак галоСћнай задачай Перад Генадзь Іванавічам було захаванне етнаграфічнасці вясковага ансамблю, а не стваренне сучаснага калектива ...
Наступний яркі момант биСћ пачатак 1940 року. гетим Годзе адбиСћся агляди Мастацкай самадзейнасці, пасли чаго падляшан уключилі Сћ склад делегациі Першай декади білоруського Мастацтва Сћ Маскве.У репертуар була Сћключана пісня Речанька , якую Г.І. Цітовіч запісаСћ на Гродзеншчине. З таго моманту пісня стала Мастацкай емблемай спачатку падлескага, а потим и ДзяржаСћнага народнаго хору. У Масквє хор виступіСћ на ура . У якасці падарункаСћ Спевак видалі боти, а песні запісалі на грампласцінку *. Альо потим пача вайну,...
