РЕФЕРАТ
Асаблівасці мастацкай репрезентациі жаночих вобразаў у білоруський прозі інший Палов ХХ ст. (на прикладзе творчасці І. Мележа, В. Бикава)
Ключавия слова: жаночи вобразе, Мастацкая репрезентация, Мастацкая проза, хрисціянскае светабачанне, типалогія вобразаў.
Мета даследавання - вивученне мастацкай репрезентациі жаночих вобразаў у білоруський ў нациянальнай прозі інший Палов ХХ ст.
Змест ПРАЦІ адлюстроўвае вирашенне пастаўлених завдань:
даследаваць агульнасацияльния и ўласна літаратурния фактари, што ўпливалі на фарміраванне вобразе жанчини ў інший Палов ХХ ст.;
прасачиць етапи станаўлення и развіцця жаночага вобразе ў прозі класікаў нациянальнай літаратури - І. Мележа, В. Бикава, раскриць значенне іх творчай дзейнасці ў мастацкім вияўленні вобразе білоруський жанчини;
акресліць специфіку мастацкай інтерпретациі жаночих вобразаў у творчай спадчине І. Мележа, В. Бикава;
вилучиць сістему каштоўнасцей, якую маніфестуюць жаночия характар;
распрацаваць типалогію жаночих вобразаў паводле іх сацияльна-родавай функциі ў літаратурним празаічним тексце.
У дипломним даследаванні акресліваюцца витокі фемінісцкіх ідей у ??білоруський літаратури, на Аснова АНАЛІЗУ творчасці пісьменнікаў ваеннага и пасляваеннага пакалення разглядаецца інтерпретация жаночага вобразе ў літаратури інший Палов ХХ ст., даецца аналіз репрезентациі жаночай суб'ектиўнасці ў прозі класікаў нациянальнай літаратури (І. Мележа, В. Бикава), робіцца Спроба типалагічнай класіфікациі жаночих вобразаў.
Адзначаецца, што визначальнимі ў вияўленні характар ??білоруський жанчини адпаведнага перияду Сталі творити І. Мележа, В. Бикава. І. Мележа ўдалося виявіць народні тип білоруський жанчини, узнавіць яго адпаведна нациянальним уяўленням беларусаў, псіхалагічна праўдзіва раскриць у разнастайних індивідуальних праяўленнях. Дзякуючи В. Бикаву ў гісторию літаратури ўвайшлі НЕ толькі жанчина-Кахане и жанчина-маці, но жанчина-чалавек, жанчина-асобі. Пісьменніку ўласціва тенденция да трансфармациі феміннага вобразе пекло пасіўнага вобразе-ахвяри да актиўнага вобразе-суб єкта (гераіні, змагаркі).
ЗМЕСТ
РЕФЕРАТ
ЗМЕСТ
УВОДЗІНИ
Глава І. Семантика жаночих вобразаў у білоруський прозі 1940- - 1990-х гадоў
.1Канцептуалізация вобразе жанчини ў літаратури інший Палов ХХ стагоддзя
.2Жаночи характар ??у творчасці І. Мележа
1.2.1Вобраз білоруський жанчини ў апавяданнях и аповесцях І. Мележа
.2.2Канцептуалізация вобразе жанчини ў Раману Палескай хронікі І. Мележа
.3Маральни вибар: жанчина-гераіня и жанчина-ахвяра ў прозі В. Бикава
.3.1Вобраз жанчини-гераіні ў прозі В. Бикава як носьбіткі Лепші нациянальних духоўних якасцяў
.3.2Вобрази жанчин-ахвяр, жанчин-здрадніц у прозі В. Бикава як заложніц войнаў и таталітарних сістем
ЗАКЛЮЧЕННЕ
СПІС ВИКАРИСТАНИХ КРИНІЦ
УВОДЗІНИ
Беларуская літаратура на працягу ХХ ст. перажила істотния змена. У гети годину, як адзначае А. Лойка ў артикуле Периядизация - гета сур ёзна, Карен чинам мянялася сацияльна-гістаричная база білоруський літаратури - змянялася паетапна, и ад гетих змен узалежніваліся етапи развіцця самої літаратури [44, с. 45]. За гади фарміравання білоруський нациянальнай дзяржаўнасці, станаўлення нациянальнай самасвядомасці наша пригожае пісьменства здолела прайсці шляхамі развітих еўрапейскіх літаратур пекло фалькларизаваних форм да Рамана и ўзняцца на якасна нови ўзровень.
Як на пачатку, так и наприканци ХХ ст. білоруський грамадства пераживала перияд разняволення пасли доўгага нациянальнага и сацияльнага ўціску. Годинники сацияльна-еканамічних зрухаў робяцца часамі псіхалагічна-грамадскіх змен. Яни прадстаўляюць магчимасць вийсці на світло, людзьмі звацца НЕ толькі занядбаним ранєй нациянальним меншасцям, но и адсунутим на периферию ў сацияльнай структури жанчинам. Гета сприяе паширенню кола інтерпретаций вобразе жанчини ў т.зв. культурних текстах - творах різни відаў мастацтва.
На Беларусі фемінісцкія ідеі виспявалі пад відпливаючи агульнаеўрапейскіх жаночих рухаў. Асабліва активізаваліся гетия працеси ў 1900-я і 1990-я рр. Паслися польскіх шляхецкіх хваляванняў 1830 - 1831, 1846 - 1848 рр., Ревалюцийних Падзу 1848 року в Чехіі, Красавіцкага паўстання ў Балгариі (1876), Цімокскага (1883) - у Сербіі, паўстання 1863 - 1 864 рр., Якоє на Беларусі и Літве ўзначальваў Кастусь Каліноўскі, - змагарни дух запанаваў над Еўропай. Ревалюцийния змена закранулі ўсе слаі грамадства - и такім чинам жанчини таксамо ...
