водле аценкі Віленскага ахоўнага аддела Наша Ніва була спачатку больш памяркоўная, чим Наша Частка, альо пасли стала змяшчаць артикули ўзбуджанага характар, за што падвяргалася некалькі разоў канфіскациі. [4, с. 314] Такім чинам можна зрабіць виснову, што перадумовамі ўзнікнення Наша Ніви з яўляецца развіцце нациянальнай самасвядомасці білоруського народу и ревалюция 1905-1907 рр.., Якая паўпливала на активізацию барацьби за нациянальнае адрадженне.
1.1 Структура газети и склад яе редакциі
. Склад редакциі, яе ідейная скіраванасць
Склад редакциі Наша Ніви змяняўся. Там працавалі Якуб Колас (травень-Верасень 1907 з перапинкамі), Змітрок Бядуля (з канца 1912 и да закрицця газети), Ядвігін Ш. (1909), Янка Купала, Вацлаў Ластоўскі (1909 - 1914), У. Уласаў, браття Іван и Антон Луцкевічиі, Язеп Манькоўскі (Янка Окліч), Альгерд Бульба, С. Палуян.
У дерло чатирох нумарах редактар-видавец З. Вольскі, пасли ажно да 1914 року, Аляксандр Уласаў. Апошнім редактарам Наша Ніви ў 1914-1915 гадах биў Янка Купала.
Каб визначиць ідейную накіраванасць сяброў редакциі, треба азначиць, з якімі перакананнямі яни прийшлі ў Нашу Ніву. Іван и Антон Луцкевічи, Аляксандр Уласаў прийшлі з Беларуськай сациялістичнай Грамада. Яни першия, як кіраўнікі БСГ, виступалі за знішченне самадзяржаўя и сцвярдженне демакратичних Свабода у барацьбе супольна з іншимі народамі імпериі. Нациянальнае вань разглядалася ў тій годину у партиі Наступний чинам: стваренне дзяржаўнай аўтаноміі краю са сталіцай у Вільні (у складзе демакратичнай федератиўнай Расіі). Адпаведна, гетая праграма БСГ пераносілася и ў газету. [1]
.2 умів виданні Наша Ніви
виданні газети вялося найперш стараннямі редактара-видаўца Аляксандра Уласава и братоў Антона и Івана Луцкевічаў. Видаўци НЕ билі багатимі людзьмі. Адзін У. Уласаў биў замажнейши, бо меў фальварак, альо з яго мусіў жиць сам, бо інших прибиткаў НЕ меў. Аднако, працуючи ў газеце разам з братамі Луцкевічамі, ен дапамагаў аплочваць Кватера для ўсяго штабу Наша Ніви. Грамадства Вільні падтримліваць газет і не хацела. Виключенне складаў Зигмунт Нагродскі, сябри Францішка Багушевіча, Які аказваў невялікую падтримку.
З різни рахункаў М. Кухти, з друкарні якога виходзіла газета Наша Ніва, можна даведацца, як цяжка приходзілася редакциі. У пачатку 1909 за набір рускімі літарамі и лацінкай дзвюх тисяч екземпляраў газети треба було заплаціць 51 рубель. За перасилку газети па пошце - каля 30 (на шкірні нумар наклейвалася дзвюхкапеечная марка). У тієї жа годину за продажів усяго тиражу аднаго нумару можна було виручиць 100 рублеў. Аднако гета суми редакция НЕ атримлівала: Частка тиражу висилаємо бясплатна аўтарам и кареспандентам газети. Ганарараў не було. Амаль праз місяць пасли вихаду чацвертага нумару, 21 лютаго 1909 ўласніку друкарні було зплочана 15 рублеў, 3 сакавіка Кухта атримаў яшче 30, 21-35, 3 красавіка - 150 рублеў. Альо и пасла гетага за редакцияй Наша Ніви застаўся доўг 220 рублеў. І так було з місяця ў місяць.
Вядома, пра папулярнасць виданні Лепша за ўсе сведчиць яго тираж. Тираж Наша Ніви ў сакавіку 1907 биў роўни 1500 екземпляраў. На пачатку 1909 року - 2000, а ўжо ў красавіку таго ж року - 2916 екземпляраў. [1]
Нови випрабаванні ...
