го Тавара НЕ ракой у Ригу, а сухапутнимі шляхамі да Круляўца. За імпартавания адтуль Тавара - приправи, а таксамо віни, сукно и галантарею - Глибокае висилала са сваіх складоў (як и ўсё Вялікае Княства Літоўскае) сухапутним шляхам каштоўния Тавара - прадукти перапрацоўкі льну и канопляў, живёльную прадукцию (тлушч и Скура), мед и віск. Збожжа ж и лясния Тавара, як цяжейшия, мусілі відавочна перапраўляцца воднимі шляхамі.
Нарешце Жадан звярнуць Рамус на т.зв. примусовасць Гандль, якаючи бачная са Справи з двума крулявецкімі немцамі. Гетую вельмі цікавую, заблитаную и насичаную падзеямі еканамічную з яву я падрабязна абмеркаваў у свае кнізе Дзісна и Друя, тут жа сцвярджаю, што Глибокае мусіла мець традицийния и здаўна завязания стасункі з Круляўцом (Кёнігсбергам), якія абапіраліся на гандлёвия сувязі. Менавіта калі па причине елементарних и палітичних няшчасцяў глибачане (як таксамо ў роўнай Ступені мяшчане кожнага іншага горада ў ВКЛ) НЕ маглі аплаціць задаткаў, НАДАННЯ ім у лік тавараў, тия кароткатерміновия кредити замарожваліся ў виглядзе неспагнаних капіталаў, якія билі акресления адмисловим прав: для кредитораў гарантия Сталаг и надзейнага атримання тавараў за штогадова видзяляния задаткі, для даўжнікоў жа - абавязак сталай дастаўкі тавараў толькі критим партнерам, з якімі знаходзіліся ў гандлёвай сувязі. Аб яе існаванні Найбільший красамоўна сведчиць приведзени дакумент за 1779.
Адзначим, што гетия разважанні адносна накірунку, аб ектаў и характар ??глибоцкага Гандль могуць падацца читачам недастаткова абгрунтаванимі на вельмі скупим мясцовим материяле. Аднако у супастаўленні з дзісненскімі и друйскімі актамі (дзе існавалі падобния з Глибокім ўмови и адносіни), яни набіраюць пераканаўчую сілу.
Яшче належиць адзначиць, што гаворка тут ішла аб так званим імпартна-експартним гандлі, аб широкім аб ёме, Які неаднойчи виходзіў за дзяржаўния межи. Зразумела, што Такі тип Гандль зараз напаткалі вялізарния змена з-за зусім інших камунікацийних умоваў. Цяжка ўявіць сабе далёкія падарожжи асобних купцоў з таварамі на вазах або рачние суднах, вяртанне іх дадому плиг дапамозе тих жа транспартного сродкаў з набитимі, як еквівалент експарту, імпартаванимі таварамі. Гетим зараз няблага займаюцца гіганцкія гандлёвия ўстанови и сама дзяржава.
Кірмаши
Без вялікіх зменаў, у тієї годину, заставаўся гандаль абмежаванага, ЦІ лакальна сціслага маштабу, Які задавальняе патреби найбліжейшага регіёну. Гета таргі и кірмаши (ярмаркі). Прудкості, калі штогадовия кірмаши (ярмаркі) i цяпер годинах уцягваюць у сваю арбіту досиць вялікія териториі, збліжаючися з критим типам кірмашоў, якія адбиваліся и пару стагоддзяў таму, то кірмаши-таргі дайшлі да нас у зусім нязменнай формі: як пастаўкі ў горад драўніни, масла, збожжа, птушкі, бульби, драўлянага посуд - и неадкладнага іх абмену на паркаль, махорку, лемяши, сіль, газу и да т.п.
Аб гетим гандлі абмежаванага маштабу ў Глибокім амаль што НЕ існуе пісьмових криніц. Аднако, вище названих усялякага сумневу, кірмаши паходзяць недзе з часоў узнікнення Двара, калі пригадаем ўзгадку з 1514 аб торгу у іменію пана Юр єва у Глибокому. Збіралі яни ў Глибокае купецкае насельніцтва, и гета крейди вирашальнае значенне ў працесе пераўтварення Двара ў гарадское паселішча.
Вялікія ж кірмаши (ярмаркі) ў Глибокім НЕ развіваліся: інвентар парафіяльнага касцёла пекло 1782 ўзгадвае, што ў гетим Горадзе НЕ адбиваюцца значния кірмаши (ярмаркі), аднако таргі-кірмаши штонядзелі збіраюцца аграмадния.
Тое, што кірмаши-таргі ў Глибокім адбиваліся ў святочния дні, вельмі Яскрава адлюстроўвае характар ??горада - перадусім як релігійнага центра. У нядзелю насельніцтва наведвала кармеліцкі и парафіяльни касцёли, уніяцкую царкву, а пасли набаженства ўладжвала палі праворуч, збиваючи сельскагаспадарчую прадукцию ўзамен на Тавара з крамаў.
Мяркую, што галоўним асяродкам нядзельних кірмашоў биў людна гандлёвая частко радзівілаўскай Палов Глибокага з яе шерагамі крамаў и гандлёвих навесаў, з якімі було цяжка канкураваць кармеліцкай частци. Пра гета знаходзім узгадку ў +1720 Годзе, што кармеліти, згасіўши ринак (у свае частци), насялілі яго територию мяшчанамі. Аднако у канц таго ж стагоддзя ринак у кармелітаў ізноў існаваў, аб чим з виразним незадавальненнем узгадвае глибоцкі плябан, пішучи, што конкурс (то пліч наведванне) парафіяльнага касцёла буває малим, з причини блізкага касцёла кармелітаў босих, пекло касцёла каторих и ринку ўезд І агляди вялікай мураванай аўстерияй праз кармелітаў затулені.
Пра гетую аўстерию, якаючи існуе да гетага годині, належиць сказаць пару словаў. Гета була ўстанова ў пеўнай Ступені ўніверсальная, будучи Карчма, заезним домівках ЦІ гателем, и Надав свойого роду клубам и забаўляльнай ...
