fy"> Перадусім дакумент датичиць радзівілаўскай часткі горада, якаючи знаходзілася ў Ашмянскім павеце. ЦІ була кранутая лиха кармеліцкая частко, якаючи знаходзілася ў Полацкім ваяводстве, невядома. Магчима, Пажар перашкодзіла речка Бярезвіца, якаючи падзяляла абедзве часткі.
Пеўния виснови можна зрабіць з колькасці знішчаних агнём пабудоваў. З упеўненасцю можна сказаць, што без даху над Головата застали каля паўтисячи глибачанаў. Звесткі пра пяцьдзясят Спалене гумнаў падказваюць, што НЕ Менш як 2/3 мяшчанаў Займаюсь земляробствам, што ўвогуле характерна для большасці приватних мястечак, жиццё якіх було, як правіла, забяспечана ўладальнікам праз НАДАННЯ мяшчанам дастатковай колькасці ворнай зямлі. Чи не Менш цікавия пазіциі - трецяя и чацвёртая. 40 крамаў з таварамі складалі, Бадай центральную гандлёвую частко радзівілаўскай Палов горада, яе ринак, колькасць жа крамаў у целим сведчиць аб квітнеючим гандлі, асабліва калі дадамо да гетага розния Тавара, тлушчи, воскі и збожжа, складзения ў 60 свірнах. Лічим за лепшае НЕ вилучаць далейших дапушченняў: што гандаль міг знаходзіцца ў руках габреяў, пазбаўлених вориўнай зямлі (параўнаем - 80 дамоў и ўсяго 50 гумнаў), што, як и на ўсім сяреднім Наддзвінні, галоўнимі таварамі глибоцкага Гандль билі збожжа, віск, прадукти живёлагадоўлі и і т.п.
2.5 Гандаль: яго характар ??и кірунак
калі ўжо закранулі ми тему Гандль, то паспрабуем у адним раздзеле з гетим намагається cкончиць. Тут Найбільший адчуваецца недахоп уласних гарадскіх кніг Глибокага, бо ў такогого типу кнігах звичайна часта закранаюцца питанні Гандль. З агульних жа актаў ашмянскіх и полацкіх НЕ ўдалося випісаць Надав дзясятка такогого роду сведчанняў. Аднако даємо тое, што травнем, каб адважицца зрабіць нейкае абагульненне. Дик вось, у 1605 Годзе знаходзім лаканічную ўзгадку аб критим, што Стефан Карпячонак, глибачанін, павёз з Віцебска ў Вільню на двох вазах: Скура каровіних 71, [Скура] падцёлкаў 36, викурити конскіх 5, апойкаў цялячих 18, викурити казіних 3. Вось и ўсё, што травнем пра гандаль ХVІІ стагоддзя!
Чи не больш шчодрим на звесткі видаецца и ХVІІІ стагоддзе.
У 1733 Годзе нейкі Шмігельскі ариштаваў каля Калтинянаў двох купцоў, глибоцкіх габреяў, якія везлі на вазах Катли, сукно, приправи и іншия Тавара вартасцю 400 талераў (г.зн. 3.200 злотих).
У 1 779 Годзе паміж чатирма габреямі, глибоцкімі купцамі, и двума немцамі, крулявецкімі (кёнігсбергскімі) купцамі, була заключаная Наступний Дамов: паколькі на габреях доўгі годину лічиўся доўг німцям за Тавара ў торбі 10.633 злотих, німці згадзіліся растермінаваць аплату на 14 гадоў, плиг критим гарантуючи сваім даўжнікам, што калі б тия памянёния габреі гандаль свій да Круляўца (Кёнігсберга) ... паширилі, а таксамо з іншимі краямі и гарадамі рознимі таварамі гандлявалі, то ... не будз забараняць и перашкаджаць, но могуць каму хочуць збиваць усялякія Тавара, - аби толькі своечасова палі даўгі виплочвалі. Аднако у тієї жа рік глибачане абскардзілі сваіх кредитораў, што з даўніх часоў распачаўши гандаль, у Крулявец розния Тавара з Польшчи дастаўлялі, ... і билі примушания браци бракавания Тавара з Круляўца, а менавіта: куфи віна - замести добраго - кіслае альбо да палавіни няпоўния, палі ж Тавара мусілі ўступіць за Меншем Цану ў параўнанні з іншимі. Скардзяцца далей, што даставілі ў Крулявец 400 лаштoвак ільнасемя и ўвогуле, калі зноў распачалі гандаль и папрасілі кредиту, шукаючи для сябе материяльную падтримку, праз тієї гандаль Крулявецкі билі даведзения да галечи, - крулявецкія купці далі ім некалькі дзясяткаў куфаў кепскага віна па вельмі високай Цане , з-за гетага глибачане панеслі значния страти. Сенсом тих махінаций виявім ніжей.
Нарешце ў 1794 Годзе супериёр базильянаў беразвецкіх паскардзіўся на Радзівіла, што тієї свае пратекцияй абараняе шасцёх глибоцкіх габреяў, якія пазичилі ў кляштара па пад распіску каля 3.000 злотих и злачинна збанкрутавалі.
калі ўвогуле дапушчальнае абагульненне приведзених прикладаў, то з іх винікае, што ў ХVІІІ стагоддзі гандаль у Глибокім канцентраваўся ў руках габреяў (у адрозненне, наприклад, пекло Дзісни, дзе була Моцний грамада купцоў-хрисціянаў). Чи не Менш цікава тое, што Глибокае, якое теритарияльна належиць да басейна Дзвіни, у гандлёвай сфери цягнулася больш да Німану и Круляўца, чим да Дзвіни и Ригі. Апрача ўзгадкі ў нашим акце за 1779 аб існуючим з даўніх часоў крулявецкім гандлі, пра тое Сама, здаецца, кажа и пригода, якаючи напаткала глибачан у Калтинянах, якія знаходзяцца проста на ЗАХІД пекло Глибокага, на Простану лініі з Круляўцом, адкуль таксамо, безсумнівною , везлі яни на вазах свае сукно, Катли и приправи. А значиць, гета биў НЕ рачние гандаль, а сухапутни, роднасни Гандль Друі, якаючи, хоць и ляжиць на Дзвіне, накіроўвала некатория гатункі свойо...
