аглянай муроўкі типу ў різни паселішчах Праект вибіралі мясцовия прихаджане адпаведна сваім пажаданням і" ў критим учиненні и благалепіі, у якіх ім Биць.
Загадамі «Аб учиненні праваслаўних церкваў у казенних маентках і» Аб нармальная праектах и ??каштарисах на пабудову праваслаўних церкваў. Плиг гетим забараняецца Надав індивідуальнае царкоўнае будаўніцтва ў панскіх маентках. Альо многія памешчикі Паўночна-Заходняга краю ўсе ж імкнуліся ствараць больш репрезентатиўния и Мастацкая ўражальния храми, адметния пекло сінадальнах. Забараняецца и землямерам займацца праектаваннем вяскових храмаў - усьо даручаецца толькі технічним чиноўнікам губернскіх будаўнічих камісій «. з тою, каб плиг будаўніцтве драўляних вяскових церкваў приймальни билі ў кіраўніцтва будаўнікамі нармальния чарцяжи на гетую реч видадзения як па Галоўним ўпраўленні, так и па Міністерстве Дзяржаўних маемасцей » [23, с.1].
Альо разнастайнасць типавих праектаў вимикала іх паўтор у Горадзе ЦІ навакольних вагомі, Надав рекамендавалася пазбягаць «аднастайнасці и паўтарення аднаго и таго ж пристойна и неабходна. »Інструкция аб учиненні праваслаўних церкваў у казенних маентках заходніх губерняў таксамо давала магчимасць широкага вибару праекта царкви на погляд мясцовага духавенства и прихода. Адначасова на падставе Будаўнічага статуту забаранялася «бліз праваслаўних церкваў будаваць іншаверния храми., Яни павінни Биць пекло царкви НЕ бліжей як на 100 саженяў. . Стваральнікі шматлікіх »сінадальних« церкваў билі абмежавани ў сваіх ТВОРЧА пошуках толькі Найвисачейша зацверджанимі канонамі. Альо гета тичилася толькі кампазіцийна-планіровачнай арганізациі, калі треба було захоўваць полишаючи памяшканняў, суаднесеную з колькасцю прихаджан. Затое ў вирашенні знешняй архітектури жорсткіх циркуляраў НЕ існавала, Акрам адпаведнасці »старажитнаму візантийскаму дойлідству. Таму аднолькавих храмаў (за редкім виключеннем) НЕ сустракалася, у шкірним з іх була Нейко асаблівасць, адметная форма ЦІ деталь. Так таго ж треба дадаць, што гетия архітектурния манументи ствараліся ў асобним и непаўторним природна-краю-відавим асяроддзі, што таксамо надавала ім виключную адметнасць и аригінальнасць. [17, с.155]
пасли агляди стану церкваў Мінскай губерні ў 1863 падпалкоўнікам Генеральнага штабу архітектарам Зяленскім билі зацверджани праекти на перабудову каля 100 храмаў.3 Мета праектавання и будаўніцтва праваслаўних храмаў и пристасавання пад іх касцелаў у 1870-я рр.. у Паўночна-Заходні край Свяшченним Сінодам була накіравана каманда дойлідаў пад узначальваннем П. Мяркулава. «Правіли, якіх належиць тримацца плиг будаўніцтве праваслаўних церкваў и псаломшчицкіх збудаванняў у Паўночна-Заходнім краі [22, с.1] билі приняти ў 1865 Яни прадвизначалі адносную аднароднасць и стилявое адзінства храмаў, якія ўзводзілі на тій годину на Беларусі. Для распаўсюджвання менавіта сінадальна зацверджанай царкоўна-будаўнічай праграма на Беларусі ўрад раіў »прицягваць масцеравия арцелі з унутраних губерняў, бо прабиванне падобних арцеляў сярод праваслаўнага насельніцтва тутейшага краю немінуча пасее тривалае насенне чиста рускаго жицця и азнаеміць бліжей тутейши народ з Расіяй. Акрам таго, «Правіли. прадпісвалі духавенству и міравим пасреднікам »привучаць сялян и ўласнікаў клапаціцца аб пригажосці сваіх приходскіх церкваў и клапаціцца аб іх патребах, якімі яни НЕ маглі пасабляць у цяжкія годинник польскага іга и якім яни цяпер л...