абудзіці,
Голасна мусім пазваць:
Гей, хто работнік? Хадзіце
Нови Сћсім лад будаваць!
Будуць для Сћсіх там ПАЛАЦ,
Стані на Сћсіх там цяпла
РЋ панстві братерства і праця,
Вольнасці, хліба й святла.
(Гарун А. Серцам пачути дзвін. С. 134).
Беларуская вайсковая камісія, упливовим членам якой Восени 1919 стаСћ А. Гарун, у годину пераможнага наступлення Чирвонай Арміі літах 1920 у сваіх зваротах да білоруського народу пісала пра набліженне незалежнасці и блізкае вирашенне зямельнай праблєми. А калі Сћжо Чирвоная Армія знаходзілася на підступах да Мінска, А. Гарун у апошнім нумари купалаСћскага часопіса В«РуньВ» апублікаваСћ верш В«КлічВ», блізкі па духу і В«ІнтернацияналаВ»:
Гей, Народзе, треба Сћстаць,
Дух свого із рабства распрастаць,
Чуєш: Волі гучно дзвін
Будзіць, кліча меддзю ен (485-486) ​​
РЋсе народи Сћсіх старон,
Каб разбуриць криСћди трон.
Скроеь, куди хаця зірні, -
Здзівіць з дзіваСћ дзіва-Цуд:
У небі літари-АГНІ Свецяць ноччу и плиг Дні -
В«Визваль дух свій, рабскі люд!В»
Што ж датичиць МАКСІМА Гарецкага, то незалежна пекло таго, як ен міг успримаць на першапачатковим етапі Сацияльна праграма Кастричніцкай ревалюциі, у Аповесці В«Дзве душиВ» шляхам абмалеСћкі Сћсей сітуациі, на прикладзе паводзін и лісі многіх герояСћ, самої структурай и кампазіцияй твора ди и аСћтар-скімі заСћвагамі ен дастаткова пераканаСћча визначиСћ уласния адносіни да Падзу перияду грамадзянскай Вайни, та асноСћних грамадска-палітичних СІЛ, якія дзейнічалі Сћ тій годину. Шсьменнік паказаСћ, што бальшавікі білоруську нациянальна-культурну дзейнасць и прапаганду ідей адрадження беларушчини лічилі контрревалюцияй, аб чим сведчиць, наприклад, аришт герояСћ Аповесці Міколи Канцавога и Сухавея. p align="justify"> Сам аСћтар дае знішчальную характаристику Гаршка и людзей яго асяродцзя: В«Яни, гетакія, нейкім дзівам сумяшчаюць у души палею найлепши, здаецца, гуманізм и найгоршае, акажацца, чалавеканялюбства, хімію и алхімію, марксізм и хірамантию и з аднолькавай шчирасцю веруюць у тое и іншого. Багі іхния любяць завадзіць зварювання, скідаюць адзін аднаго з Пасадена и робяць у Головата свойого паклонніка незвичайни сумбур В»(Гарецкі М. творити. С. 46). Пра бальшавіцкіх дзеячаСћ сказана, што яни В«хоць и вялікай висакосці даходзяць у Мастацтва, палітици ці аби-якой навуци, альо назаСћседи застаюцца з нейкай хібаю Сћ самим грунтоСћним, а дзеля таго неСћспадзеСћкі и страшна и легка зваліваюцца годинах на сами дол чалавечай думкіВ».
Пісалася Сћсе гета Сћ р...
