не и Сћдали шлюб сприялі бліскучай кар'ери гвардзейскага кавалериста, замести стримліваСћ яе недахоп сродкаСћ гвардзейская моладзь, як правіла, жила нашмат В«ширейВ», чим гета дазваляла пароСћну сціплае жалаванне малодшага афіцера. Маннергейма з Фінляндиі ніякай материяльнай падтримкі НЕ атримліваСћ. Хоць вядома, вирашальнае значенне Сћ кар'ери згулялі яго асабістия якасці - розум, лідерскія здольнасці и адвага на полі бою. Гвардиі паручнік Маннергейма стаяСћ у ганаровай Варці падчас каранациі апошняга расійскага імператара Мікалая II. А Сћвосень 1905 за асаблівую мужнасць, праяСћленую Сћ бітвах з японцамі ць Сандепу и Мукдену, специяльним указам імператара яму було датермінова присвоена звань палкоСћніка. p align="justify"> У 1906 Годзе французскі навуковец Поль Пелле звярнуСћся да расійскага и кітайскаму урадам па дазвол правесці комплексну навуковую археалагічна-етнаграфічна-біялагічную експедицияй з Ташкента Сћ Пекін, даследаваСћши Заходні (руская) i Усходні (Кітайскі). Туркестан.1
Расейскі Сћрад паставіла умовай Сћдзел у експедициі расійскага "вучонага", якім стаСћ палкоСћнік Маннергейма. Яго кандидатуру падабраСћ асабіста начальнік Генштабу Расійскай арміі генерал Амцін. Маннергейма "падаСћ у адстаСћку" і Надав адмислова з'ездзіСћ у Фінляндию, каб атримаць замести агульнарасійскага фінляндскі пашпарт. p align="justify"> Кінна експедиция доСћжилася больш за два гади и Сабран вялікую колькасць разнастайних навукових материялаСћ.
Маннергейма таксамо набиСћ славу етнографа и географа, зрабіСћши приватнасці, за годину експедициі больш за 1300 Сћласних фатаграфій, а 1200 сабраних ім експанатаСћ материяльнай культури Сарта, кіргізаСћ, уйгураСћ и тибетцаСћ цяпер складаюць адмисловую експазіцию Сћ Нациянальним музеі Хельсінкі . СапраСћдним жа винікам яго В«навуковайВ» ПРАЦІ биСћ сакретни мемарандум, дзе палкоСћнік абгрунтаваСћ неабходнасць и магчимасць заваеви и Сћключення Сћ склад Расійскай імпериі двох кітайскіх правінций - Сінузяну и Гальсу.1
З 1913 Сћжо Сћ званні генерал-Маєра Маннергейма камандаваСћ Сћ Варшаві асобнай гвардзейскай кавалерийскай бригадай, якаючи Складанний з лейбгвардии уланскі. Яе Імператарскай Вялікасці палиця и лейб-гвардиі Гродзенскага гусарскага палиця. Падчас Першай сусветнай Вайни Каварлерйській генерал паслядоСћна камандуе бригадай, дивізіяй, аператиСћнай групай з двох расійскіх и Трох руминскіх дивізій, а з літа 1917 року - кавалерийскім корпусам на Руминскім Фронц. Генерал, притримліваСћся правих поглядаСћ, вельмі негатиСћна усприняСћ крах расійскай манархіі, і "революционизирование арміі" .2
Яго неприязнасць да лівим з Часовага Сћрада була Сћзаемнай, І як наслідок, 20 Верасень 1917 генерал биСћ Знято з камандавання корпус І адпраСћлени Сћ резерв штабу Адескага ваеннай акругі. Пра тое, што Маннергейма сам напісаСћ заяву аб гетим, спаслаСћшися на дренни стан здароСћя, у загадзе аб яго перакладзе а...
