губернатара и падала адрас на імя цара, у якім гаварим аб поСћнай падтримци палітикі Сћрада Сћ Вайне супраць Германіі и АСћстра-Венгриі. Амаль 5 тис. Чалавек принялі Сћдзел у патриятичнай маніфестациі, якаючи адбилася 30 жніСћня 1914 у м. Пінску. Асабліви патриятични Сћздим назіраСћся Сћ р. Магілеве. У ліпені 1914 тут адбиліся сходи прадвадзіцеляСћ дваранства, членаСћ земства, ганарових грамадзян, духавенства и настаСћнікаСћ, удзельнікі якіх запеСћнівалі, што насельніцтва МагілеСћскай губерні адзінадушна адабрае Сћрадавую палітику, гатова на Люби ахвяри дзеля Айчини. p align="justify"> Сялянства Сћспримала Вайн больш стримана. Яна була для селяніна цяжкім лиха, якое несла гора i пакути. Усведамленне гетага з'яСћлялася адной з причин гвалтоСћних ексцесаСћ у ходзе мабілізациі, годинах жа вияСћлялася Сћ формі антиваенних i Надав антицарскіх виказванняСћ. Разам з критим i Частка сялян, асабліва маладзейшага Сћзросту, у пачатку Вайни трапіла пад уздзеянне афіцийнай прапагандисцкай кампаніі [3, с. 434-438]. p align="justify"> Партиі акцябристаСћ и кадетаСћ заявілі аб палею поСћнай падтримци знешняй палітикі Сћрада Расіі. Лідер кадетаСћ П. МілюкоСћ виказаСћ мнение аб далученні Галіциі, Угорскай Русі, Букавіни да Расіі з тієї Мета, каб дапамагчи нациянальнаму Сћз яднанню Сћкраінскага народу. Ен жа прапанаваСћ далучиць да Расіі и земли, якія да слов'ян ніякіх адносін НЕ мелі: Басфор и Дарданели, прибярежную територию Турциі з м. Стамбул. Праворуч була толькі Сћ абароне слов'ян. БудаСћніцтва Германіяй Багдадскай чигункі праз Балкани и Турцию закранала еканамічния інтареси Расіі, якая вивозіла праз праліви Басфор и Дарданели 37% сваіх тавараСћ, призначанага на експарт. 3 будаСћніцтвам дарогі Германія Сћстанавіла кантроль над пралівамі и стала галоСћнай перашкодай пранікненню Расіі Сћ Турцию. Пад германскі СћплиСћ трапіла и Балгария, што таксамо супяречила пазіциі Расіі, якая лічила сябе абаронцай усіх славянскіх народаСћ.
Сярод дробнабуржуазних парту панавалі абаронніцкія подивимось. Большасць есераСћ и меншавікоСћ притримліваліся гасла абарони радзіми пекло прускіх варвараСћ . Невялікая група меншавікоСћ-інтернацияналістаСћ на чале з Ю. Мартавим виступіла з асудженнем урадаСћ ваюючих краін. Сярод меншавікоСћ меСћ месца и правасациялістични напрамак. Яго СћзначальваСћ Г.В. ПляханаСћ. Ен лічиСћ, што Расія вядзе праСћдзівую Вайн, што адказнасць за яе павінен несці тієї, хто яе распачаСћ.
У партиі есераСћ таксамо визначилася вки напрамкі Сћ адносінах да Вайни: сациял-шавіністични, Які падтримліваСћ Сћрад, центрисцкі, Які прапагандаваСћ гасло без пераможцаСћ и без параженцаСћ , и леви, Які виступаСћ супраць Вайни, за мір, зямля и волю.
Найбільший радикальнае стаСћленне да Вайни зайняла партия бальшавікоСћ...
