широкае сялянскае НЕ-задавальненне. Сялянства хвалявалася, адмаСћлялася падпісваць устаСћния грама-ти, уздималася на адкритую барацьбу з памешчикамі. Палітичнае становішча Сћ Расіі резка Сћскладнілася. У гетих умів у Польшчи, Літве и Беларусі пачаСћ раз-гортвацца нациянальна-визваленчи рух, накіравани супраць решткаСћ пригону, супраць самадзяржаСћя, за рацію Чалавек и грамадзяніна. p align="justify"> Традицийна визваленчи рух у Польшчи, Літве и Беларусі падзяляСћся на дзве плині. У 1861-1862 рр.. гета билі В«БілоїВ» и В«чирвонияВ». В«БілоїВ» належалі да аристакратиі, а В«чирвонияВ» - так демакратичних колаСћ грамадства. Альо Мета Сћ іх була агульная - адрадзіць незалежнасць БацькаСћшчини. В«БілоїВ» разлічвалі гетага шляхам перагавораСћ з царом, з дапамогай Франциі, інших краін Захадите, а В«чирвонияВ» абапіраліся на паСћстанне насельніцтва, на палі сіли. Плиг гетим В«БілоїВ» пад БацькаСћшчинай разумелі Реч Паспалітую Сћ межах 1772 року, а В«чирвонияВ», асабліва са складу ревалюцийнага крила, признавалі права беларусаСћ, літоСћцаСћ, украінцаСћ на самавизначенне. p align="justify"> Ревалюцийна-демакратичнае крило В«ЧирвониВ» у Беларусі СћзначальваСћ К.КаліноСћскі, Які рихтаваСћ паСћстанне, видаваСћ В«Мужицкую праСћдуВ», змагаСћся за Свабоду народу.
ПаСћстанне пача зімой 1863 Для кіраСћніцтва паСћстаннем билі створани кіруючия органи: Центральни нациянальни камітет (ЦНК) у Варшаві и ЛітоСћскі правінцияльни камітет (ЛПК) у Вільні. УзначаліСћ ЛПК К.КаліноСћскі. У кіраСћніцтве ЦНК галоСћная роля належала В«білимВ», якія Сћ лютим 1863 адхілілі К.КаліноСћскага пекло кіраСћніцтва ЛПК. К.КаліноСћскі СћзначаліСћ паСћстанне Сћ Гродзенскай губерні. p align="justify"> літах 1863 р. В«БілоїВ» зразумелі, што Франция и Захадите НЕ будуць дапа-Магацу паСћстанню и яни пачалі адиходзіць пекло барацьби. У червені 1863 ЛПК зноСћ узначаліСћ К.КаліноСћскі. Аднако годину биСћ Сћжо Марна Страчан. Акрам таго, ЦНК НЕ разлічваСћ на сялян, зямля абяцалі толькі критим сялянам, якія змагаліся за перамогу, астатнія нічога НЕ атримлівалі. Таму паСћстанне падтримала толькі невялікая Частка сялянства. Атрада паСћстаСћших на 75% складаліся са шляхти и толькі на 18% з сялян. Значний Поспех биСћ у К.КаліноСћскага Сћ Гродзенскай губерні, дзе сяляне складалі каля 33% пекло агульнай колькасці паСћстанцаСћ. Усяго Сћ паСћстанні Сћдзельнічала да 80 тисяч беларусаСћ. p align="justify"> Баявия дзеянні скончиліся Сћ канц жніСћня 1863 р., калі ЦНК загадаСћ К.КаліноСћскаму спиніць паСћстанне и перанесці барацьбу на Вясна 1864
Зімой 1864 К.КаліноСћскі биСћ ариштавани. З турм ен перадаСћ пісьмо - запавет беларускаму народу. У В«Лісце з-пад шибеніциВ» К.КаліноСћскі заклікаСћ беларусаСћ да барацьби за нашу нациянальную ідею. p align="justify"> Такім чинам, паСћстанне 1863-1864 рр.. визначала далейшия гістаричния накірункі визваленчай барацьби білоруського народу за незалежнасць и нация-нальна дзяржаСћнасць.
вань 35
пасли падаСћлення паСћстання 1863 - 1864 рр.. у Беларусі адбиСћся резкі спад сялянскіх виступленняСћ. Пасли реформи 1861 р. з Беларусі значний паскориСћся працес фарміравання класа найманих робітників. Стрибне з боці капіталістаСћ виклікаСћ супраціСћленне робітників. У 70-я гади асноСћнай Форман пратесту робітники стали страйк, а галоСћним патрабаваннем-павишенне заработнай плати, скараченне працоСћнага дня, змяншенне штрафаСћ. У пачатку 80-х гадоСћ на робочому рух Беларусі значний СћплиСћ аказалі масавия забастоСћкі пралетарияту Польшчи. Найбуйнішим Атрада пралетарияту на Беларусі билі чигуначнікі. p align="justify"> Пад націскам рабочага руху буйних прамислових центраСћ Расіі Сћ 80 - 90-я гади царскі Сћрад биСћ вимушани приняць шераг заканадаСћчих актаСћ, якія абмяжоСћвалі експлуатацию Фабрични-заводскіх робітників. Аднако кантроль за ажиццяСћленнем законаСћ аказаСћся вельмі слабким, яни НЕ распаСћсюджваліся на дробову и рамесніцкую витворчасць. p align="justify"> Арганізавани ревалюцийни рух на Беларусі пачаСћ адраджацца толькі Сћ сяредзіне 70-х гадоСћ. У тієї годину пануючим накірункам апазіцийнай грамадскай думкі Сћ Расіі було народніцтва. Народнікі спадзяваліся, што Расія травні магчимасць пазбегнуць капіталістичнай стадиі І, абапіраючися на сялянскую абшчину, перайсці адразу да сациялізму. Сваіх прихільнікаСћ народніцтва нашли Перш за Сћсе сярод разначиннай інтелігенциі. p align="justify"> Народніцкі рух Беларусі биСћ ідейна и арганізацийна звязана з агульнарасійскім. Сярод вядомих расійскіх народнікаСћ 70-х гадоСћ билі Сћрадженци Беларусі М. СудзілоСћскі, С. Кавалік, І. Гринявіцкі, Р. ІсаеСћ, К. Брешка-БрешкоСћская, А. Бонч-АсмалоСћскі. У іншої палового 70 - пачатку 80-х гадоСћ у Мінску, Магілеве, Гродно, Віцебску, Пінску, Орши, Слуцьку и інших Гарад Беларусі дзейнічалі народніцкія гурткі. Іх наведвалі Сћ дерло Чарга навученци, якія пад виглядають самаадукациі вивучалі забароненую літаратуру. Ме...
