руського етнасу на католiкаСћ i праваслаСћних, што актиСћна викаристоСћваСћся Сћ метах адпаведна паланiзациi i русiфiкациi, таксамо адмоСћна адбiСћся на фармiраваннi білоруський нациi [8].
Слабасць нациянальнай еканамiчнай елiти - Буржуазii i дваранства - стала причинай нешматлiкасцi i павольнага сталення нациянальнай iнтелiгенциi. Елiта білоруського грамадства фактична НЕ дарасла да асенсавання сваiх асобних да расiйскай речаiснасцi цi польскай iдеi дзяржаСћна-палiтичних iдеалаСћ i, натуральна, що не бачила неабходнасцi Сћ iх абгрунтаваннi з боці iнтелiгенциi. Адна з асаблiвасцяСћ фарміравання білоруський iнтелiгенциi - гета страта пераемнасцi памiж рознимi яе пакаленнямi з-за причин Перш за Сћсе палiтичнага характар (Репресii Сћ сувязi з актиСћним удзелам яе прадстаСћнiкоСћ у визваленчих паСћтаннях, дзейнасці нелегальних арганiзаций i Г.Д.). p> Адним з iстотних фактараСћ станаСћлення білоруський нациi билi мiграцийния працеси. Яни ахапiлi, дере за Сћсе, сялянства. Гета i сезонния перамяшченнi з Мета знайсцi заработак, i більше стало працоСћная дзейнасць на прамислових прадприемствах центральнай часткi Расii, шахтах i руднiках Данбаса, партах Ригi и Адеси i Г.Д. У працесе працоСћнай дзейнасцi ажиццяСћляСћся пастаянни абмен етно-культурнай iнфармацияй. У канц XIX ст. за межамi кампактнага рассялення беларусаСћ праживала вище названих 540 тис. Чалавек. Тут НЕ улiчани тия, хто виехаСћ для ПРАЦІ на прамисловия i сельскагаспадарчия прадприемстви Америкi, Заходняй ЕСћропи i АСћстралii. У пецярбургу білоруси на мяжи XIX-ХХ ст. i пазней складалi найбуйшейшую групу iншаетнiчнага насельнiцтва. Вище названих 30 тис. робітників (без уліку членаСћ сямей) працавала на прадприемтсвах Масква i Адеси. Упливовай була знешняя мiграция Сћ Білорусь. Гета билi чиноСћнiкi, ваеннаслужачия, памешчикi, прадстаСћнiкi вільних прафесiй i Г.Д. У канц XIX ст. яни скаладалi больш 2% насельнiцтва i билi вихадцамi пераважна з центральних губерняСћ Расii, прибалтикі, Украiна.
Складванню нациi аб'ектиСћна садзейнiчала стваренне адзiнага еканамiчнага регiену Сћ межах етнегенетичних працесаСћ. Паширенне гандлева-еканамiчних сувязяСћ памiж рознимi часткамi Беларусi дазволiла прадстаСћнiкам кареннай нациянальнасцi Лепша самаСћсведамляюць палю етнiчную агульнасць. Паскаренне темпаСћ еканамiчнага развiцця, паширенне капiталiстичнага прадпримальнiцтва Сћ прамисловасцi, пераариентация памешчацкiх гаспадарак на ринак, павелiченне бессаслоСћнага землеСћладання, развiцце Гандль i шляхоСћ зносiн, iнтенсiСћнае чигуначнае будаСћнiцтва сприялi стваренню на териториi Беларусi адзiнага еканамiчнага регiену i станаСћленню білоруський нациi. Аднако апошнi стримлiваСћся агульним кiрункам палiтикi Сћрада.
пасли падаСћлення паСћстання 1863 царизм канчаткова пазбавiСћся iлюзiй наконт польскiх Культурно-палiтичних упливаСћ на териториi Беларусi i перайшоСћ на шлях iнтенсiСћнай русiфiкациi. АсноСћния принципи гета палiтикi на новим етапі билi закладзени Сћ 1863-1865 рр.. вiленскiм генерал-губернатарам М.М. МураСћевим, з якiм звязана жорсткае падаСћленне паСћстання 1863 Стваралася Сацияльна база Нова палiтикi - паширалася расiйскае землеСћласнiцтва, продажів зямлi на пільгових умів запрошаним на службу Сћ беларускiя губернi расiйскiм чиноСћнiкам. Сприяльнай глебай для русiфiкациi Сћ афiцийних колах лiчилася таксамо шматлiкае білоруський праваслаСћнае сялянства. У сявязi з гетим становiцца зразумелим стримлiванне емiграциi сялянства Беларусi Сћ інший палового XIX ст. у Сiбiр i за межи Расiйскай iмпериi Сћ пошуках зямлi i ПРАЦІ, а таксамо абмежаваннi Сћ набиццi зямлi асобамi польскай i яСћрейскай нациянальнасцяСћ. Школа Цалко була пераведзена на рускую мову навучання. Вишейшия навучальния встановлять i беларускамоСћни друк адсутнiчалi. Викаристанне білоруський мови НЕ дапускалася нi Сћ школі, нi Сћ дзяржаСћних установах, нi Сћ друку, за виключеннем толькi етнаграфiчних публiкаций. причим i настаСћнiк, i праваслаСћни святар, i дзяржаСћни чиноСћнiк, i афiцийная газета настойлiва i паслядоСћна даказвалi білорусам, што яни - рускiя i НЕ маюць нiякiх адрозненняСћ, Акрам лакальна-диялектних. Адпаведним чинам пiсалася i беларуская гiстория. p> Зх пачатку XIX ст. адбиваецца станаСћленне Нова білоруський лiтаратурнай мови. Асаблiвасцю гетага працесу була адсутнасць пераемнасці яе з пiсьмовай старабеларускай МОВА i складванне на народна-гутарковай Аснова. Гети працес биСћ больш працяглим, чим у сербскага, харвацкага, славенскага, украiнскага народаСћ. Фармiраванне лiтаратурнай мови Сћ гети годину адбивалася пераважна Сћ жанрах Мастацкай лiтаратура i публiцистикi. Пiсьменнiкi ариентавалiся на палі родния гаворкi. Гета НЕ дазваляла развiваць усебакова яе слоСћнiк, у якiм, Акрам слоСћ, звязане з паняццямi штодзеннага побиту, iншия пласти лексiкi билi развiти слабка. Чи не далi Жаданом винiкаСћ i СПРОБА скласцi граматику i правапiс білоруський мови, якiя пачалi рабiцца з сяредзiни XIX ст. Граматикi П.ШпiлеСћскага 1846...
