, галодния и неСћраджайния гади, смерць кармільца, падзеж живели. У перияд войнаСћ сяляне абавязани билі ісці Сћ апалченне, а гета падривала іх гаспадарку. Збяднелия сяляне траплялі Сћ феадальную залежнасць. Абшчинния земли пераходзілі да феадалаСћ ці станавіліся Сћласнасцю дзяржави. З развіццем феадальнага ладу Сћсе болів скарачалася и колькасць сялян, што жилі на дзяржаСћних землях, паколькі гетия земли разам з людзьмі пераходзілі да свецкіх и царкоСћних феадалаСћ. p align="justify"> З'яСћляюцца Нови категориі феадальна перелогових сялян: закупи, радовічи, ізгоі, халопи, челядзь. Усіх перелогових пекло феадала людзей пачалі падзяляць на "непахожих" і "пахожих". Першия доСћга жилі на адним месцев и страцілі магчимасць пакінуць пана. Другія яшче НЕ билі поСћнасцю заняволени. Залежнае насельніцтва Займаюсь Самана приніжанае становішча на сацияльнай лесвіци. Іх жицце цанілася Сћ 16 разоСћ танней за жицце кіраСћнікоСћ княжацкіх маенткаСћ - "агнішчан" і "цівуноСћ". p align="justify"> Сяляне адпрацоСћвалі паншчину на раллі феадала, плацілі чинш натурал (медам, ільном, печаних хлібах, аСћсом, житам, авечкамі, курамі и р. д.) ці грашима. Грашовая Рент була редкай з'явай, што тлумачицца натуральним характар ​​гаспадаркі. З годинах частка паншчини Сћсе больш узрастае Сћ параСћнанні з чиншам. p align="justify"> Сярод асноСћних рисаСћ феадальнага грамадства вучония вилучаюць наступния:
асноСћним сродкам витворчасці плиг феадалізме з яСћлялася зямля;
зямля знаходзілася Сћ манапольнай уласнасці феадалаСћ І з яСћлялася прикметай палітичнай залагодить;
надзяленне непасреднага витворци (селяніна) сродкамі витворчасці (зямля) з примацаваннем яго да зямлі (пазаеканамічни примус);
наяСћнасць феадальнай Рент Сћ Трох асноСћних формах: даніна - прадуктови падатак (натуральні аброк), чинш - грашови падатак, паншчина - адпрацовачная павіннасць;
панаванне натуральнай гаспадаркі, плиг якой усьо, што вираблялася, спаживалася пераважна Сћ межах гета жа гаспадаркі;
нізкі, руцінни стан технікі.
У еСћрапейскіх краінах феадалізм існаваСћ з сяредзіни І тисячагоддзя н. е.. па ХІХ ст. СтанаСћленне и развіцце феадальних адносін можа адбивацца двума шляхамі: сінтезним и бяссінтезним. У некатора краінах Заходняй ЕСћропи феадалізм развіваСћся Сћ виніку сінтезу родаплемянних и рабаСћладальніцкіх адносін. Ен грунтаваСћся на запазичванні некатора гаспадарчих и технічних дасягненняСћ Римскай імпериі: двох-і трохполля, добраго Сћгнаення Глеби и інш., А таксамо на развіцці дробнай витворчасці и існаванні свабодних абшчиннікаСћ. p align="justify"> плиг бяссінтезним шляху развіцце феадалізму праходзіць больш марудна. Яно було Сћласціва для краін, у якіх сувязь з римскім грамадствам адсутнічала ці була слабка. На такіх землях стана...
