авек сухавати и черстви, інши раз Надав грубавати, егаістични, асабліва ў адносінах да жонкі. І да таго ж вельмі раўніви.
Наталлі Мікалаеўне да замужжа ен ўяўляўся інакшим: маўляў, за знешняй суровасцю и стриманасцю хаваецца чалавечая чуласць, душеўная мяккасць. І на Караневіча можна будз сміла абаперціся и ўпеўнена ісці па жиццёвай дарозе, та мети. Сама ж Яна не давучилася, кінула медицинскі інститут и паехала ўслед да чоловіка. Цяпер Наталля Мікалаеўна без пеўних заняткаў, проста жонка камандзіра. Яна ўсё Чака пекло яго добраго слова, спагади, ласкі и не можа дачакацца.
Малади чалавек Перагуд, амаль яшче хлапчук, зачаравани Наталляй Мікалаеўнай и шукае будь причини, каб спаткацца з йой. І як на зло, вось у такія хвіліни натрапляе на вочи свайму камандзіру Караневічу. А Наталлі Мікалаеўне падабаецца душеўная чуласць и ўвага Перагуда, хоць Яна не здраджвае чоловікові и ніколі НЕ здрадзіць. Ди и перагуду асабліва німа на што спадзявацца. І ўсё ж ...
Пачинаецца вайну и трохкутнік НЕ толькі НЕ ліквідуецца, а яшче больш абастраюцца яго вуглем. Караневіч ідзе на фронт, амаль поўнаць парваўши з жонкай. [26, с.156]
Караневіч. Ганьбіш мяне Перад усім палицю.
Наталля. Нікак немає, тавариш маёр.
Караневіч. Коханця сабе зів'яла.
Наталля. Нікак немає, толькі прияцеля, тавариш маёр, дазволіце ісці? (Ідзе да дзвярей)
Караневіч (раз, юшани). Стій! (Наталля спиняецца) Дрень!
Наталля. Лицарства Лепші за ўсё паказаць на полі бою.
Караневіч. Гавари, што ти тут з ім рабіла!
Наталля. Папрасіла, каб зайшоў са мною у бібліятеку, памог кніжку знайсці.
Караневіч. Так я табе и павериў.
Наталля (мякка). Погані, таму и не вериш.
Караневіч. Погані, гета праўда. Абдураїм чоловік заўсёди Дураном. (Пасли паўзи.) Развітацца прийшоў ... вось и развітаўся ... абняла мяне жонка на дарогу ...
Наталля (устривожана). Што, гета тривога .. гета сер, ёзна?
Караневіч. Полк виступати, значиць - сур, ёзна..
Наталля (падиходзіць да Караневіча и бяре за руку). Дик што ж ми робім? Коля! Даруй мені - дурніци.
Караневіч. Адидзі. Агідная ти мені.
Наталля. Чи не як жонка прашу я ў цябе прабачення. Як жонка я не вінаватая Перад табой. Я вінавата ў критим, што, ведаючи твій няшчасни характар, що не асцераглася и дала табе причину для падазрення.
………………………………………………………………………………
Караневіч (цвёрда). Чи не треба. Я хачу тут пакінуць и тваю любоў и палю ганьбу. Там я хачу пабиць свабодним пекло усяго гетага. (ідзе да дзвярей) [24, с.78].
Чи не адзін раз гірка пашкадуе Караневіч, што так нерозумна паводзіў сябе плиг раставанні з жонкай. Вайна раскідала іх па різни краях, доўгі годину яни НЕ ведалі абсалютно адзін пра другог. Вайна розлучити іх нібита для таго, каб рассудзіць, разрахаваць іх бяду, паставіць усьо на палі месцев. Толькі розлука примусіла Караневіча паглядзець на палі ўзаемаадносіни непрадузята, забиўши асабістия амбіциі, якія здаваліся абсалютно дробязнимі, нікчемнимі на тлі ўсенароднай бяди, принесенай Вайн [35, с.152].
Цяпер падзеі ў драматичним творити пераносяцца на фронт, дзе ў адной часці змагацца Караневіч и Перагуд. Яни разгортваюцца ў тієї годину, калі адбиўся Карен Пераля у Вайне, немцаў добра адцяснілі на ЗАХІД и лінія фронту блізка падишла да білоруський зямлі.
Вайна сучаснимі технічнимі сродкамі даводзіць камандарм, павінна грунтавацца на строгім разліку, на деталёвих даних разведкі. Добра імправізаваць у кавалерийскай атации, а махіна з дзвюх соцен танкаў павінна мець канкретную, вивераную да драбніц задачу. Крапівінскі камандарм даводзіць Караневіча да виснови, што треба вихойваць у салдат беззапаветни, альо НЕ бяздумни гераізм [26, с.147].
Камандуючи. Тицкаецеся, як сляпия кацяняти, у пяреднім краі абарони праціўніка. А ен вас лупіць. І Будз біць, Пакуль НЕ навучицеся ваяваць па-сапраўднаму. Даваенни шаблон треба забиць. Гета НЕ манеўри, маёр. Тут кулямёти праціўніка трашчоткамі НЕ абазначаюцца. І пасреднік НЕ прийдзе з Бєлай павязкай на Головата, каб аб, явіць, што ви перамаглі. Тут пасреднік паміж вамі и праціўнікам з, яўляецца сама смерць. Яна падводзіць винікі бою. (Караневіч маўчиць) Колькі людзей ви сёння вялі ў атаку?
Караневіч. Батальён ... Шесцьсот чалавек.
Камандуючи. Колькі вярнуліся?
Караневіч. Чатириста восемдзесят.
Камандуючи. А ...
