годину свойого існавання СРСР претендаваСћ на Назву демакратичнай дзяржави, альо Сћ поСћним Сенсит такой не з'яСћляСћся. Чи не з'яСћляСћся ен и прававой дзяржавай, паколькі Сћзаемаадносіни паміж асобай и Сћладай складваліся на карисць апошняй, а кіруючая КПРС не адносіла рацію Чалавек да прияритетних каштоСћнасцей. Натуральна, што Сћсе гетия недахопи билі Сћласціви и БССР да таго годині, Пакуль Яна не набила суверенітету. У далейшим фарміраванне прававой білоруський дзяржави и грамадзянскай супольнасці адбивалася цивілізавана, без успишак гвалту ці ксенафобіі. Асаблівасцю гетага працесу можна лічиць високу електаральную актиСћнасць грамадзян, іх масави Давер уладзе, у критим ліку Презіденту А. Лукашенку. p> СтанаСћленню прававой дзяржави сприялі банкруцтва КПРС, а разам з їй - усей партийна-каманднай сістеми, демакратизация грамадства, приняцце Канституциі Сћ 1994 (з дапаСћненнямі и змяненнямі пекло 24 Лістапада 1996 и 17 кастричніка 2004 рр..) ажиццяСћленне парламенцкіх (1989, 1993, 2000, 2004, 2008 рр..) i презіденцкіх (1994, 2001, 2006) вибараСћ на альтернатиСћнай Аснова. p> У адпаведнасці з канституцийним палаженнем аб прававим характар ​​Наша дзяржави, яна абвяшчае и захоСћвае наступния принципи: 1. В«Верхавенства и Сћсеагульнасць закону ва Сћсіх сферах грамадскага жицця В». Гети принцип азначае, што закони з'яСћляюцца абавязковимі НЕ толькі для грамадзян, альо и для дзяржави; 2. В«Правави характар законаСћ В». У цяперашні годину закони Республікі Білорусь адпавядаюць міжнародним стандартам, з'яСћляюцца гуманнимі, справядлівимі, ​​уступаюць у дзеянне Сћ законним парадку. У адказ на пажаданне міжнароднай супольнасці кіраСћніцтва Республікі Білорусь вивучае вань аб магчимасці скасавання Сћ наша краіне пакарану смерцю. 3. В«Найбільший поСћнае забеспяченне дзяржаваю правоСћ и Свабода асобі и грамадзяніна В». Чалавек, яго праві, Свабода и гарантиі іх реалізациі абвешчани Наша Канституцияй (артикул 2) найвишейшай каштоСћнасцю и Мета грамадства и дзяржави; 4. В«Узаемаадказнасць дзяржави и асобіВ» Гети принцип акцентуе Сћвагу на іх роСћнай адказнасці Перад законам; 5. В«Легітимнасць залагодить Сћ грамадствеВ». Агульнавядома, што легітимнай лічицца тая Сћлада, якаючи ствараецца шляхам демакратичних вибараСћ, признаецца грамадзянамі палею краіни и на міжнародним узроСћні. Пасли презіденцкіх (2006) i парламенцкіх (2008) вибараСћ у Республіци Білорусь міжнародная супольнасць скасавала Сћсе претензіі Сћ нелегітимнасці, виказания на адрас білоруського кіраСћніцтва у 1990-я рр..; 6. В«Падзел залагодить на заканадаСћчую (парламент, прадстаСћнічия органи мясцовага кіравання), виканаСћчую (Урад, мясцовия виканаСћчия Сћстанови) i суднову (органи правасуддзя и наглядом) В». Таке размежаванне існуе з першої години Сћтварення сувереннай Беларусі. Яно вимикаю манаполію якога-небудзь органу на Сћладу и служиць палітичнай стабільнасці грамадства. У Наша краіне да заканадаСћчай галіни Сћлади адносяць Нациянальни сход и Савета депутатаСћ; да виканаСћчай - Савета МіністраСћ и презіденцкую вертикаль; да судовай - Канституцийни, ВярхоСћни и Вишейш Гаспадарчи суди, пракуратуру, Камітет дзяржаСћнага кантролю. p> Такім чинам, наша республіка травні Сћсе падстави називаць сябе прававой дзяржавай. Яе станаСћленне з'явілася базу для фарміравання так званай грамадзянскай супольнасці, якаючи СћяСћляе сабой людзей, свабодних пекло умяшальніцтва дзяржави Сћ іх впоратися. Іх жицце знаходзіцца за межамі дзяржаСћна-палітичних адносін, падкантрольних дзяржаве, и скіравана на задавальненне асабістих інтаресаСћ. Тут грамадзяне аб'яднани НЕ сілай закону, а Сћзаемнай вигодай. У прававой дзяржаве принцип узгаднення індивідуальних, групавих и агульних інтаресаСћ становіцца дамінуючим, у яго захаванні зацікаСћлени Сћсе сацияльния суб'єкт грамадзянскай супольнасці. p> У працесе свабодних, без умяшальніцтва и кантролю дзяржави, стасункаСћ паміж людзьмі складваюцца сямейния адносіни (шлюб, сям'я, мацяринства и дзяцінства); адносіни Сћласнасці (Прадпримальніцтва, фермерства, наймана прац); адносіни Сћ сфери інтелектуальнай и Мастацкай творчасці (навука, винаходніцтва, літаратура, музика, живапіс); релігйния адносіни (веравизнанне, царква, релігійния аб'яднанні); неСћрадавия (екалагічния, сациякультурния, дабрачинния) i палітичния (Партиі, аб'яднанні) арганізациі. p> Падзел сацияльнай сістеми на грамадзянскую супольнасць и дзяржаву неабходни для забеспячення суверенітету народу Сћ дачиненні да Сћлади, Свабода асобі. Іх суіснаванне жиццева неабходная: дзяржаве належиць кіраваць грамадствам, альо НЕ падпарадкоСћваць яго сабе Цалко. Паколькі виразнікам и асноСћним сродкам реалізациі грамадскіх інтаресаСћ з'яСћляецца дзяржава, то грамадству належиць дапамагаць їй ва Сћсім. Урад будь краіни, у критим ліку и Республік Білорусь, аб'ектиСћна з'яСћляецца агульнанациянальнай палітичнай сілай и Сћ дерло Чарга заклікани клапаціцца аб інтаресах народу, у критим ліку и аб умацаванні г...
