ероя), адзінствам месца (падзеі абмяжоСћваюцца прасторавимі альбо геаграфічнимі рамкамі), асобай героя. Зав'язка и розв'язка апавядання з яСћляюцца крайнімі кропкамі сюжету и звязана между сабой паступовасцю Падзу. У навели кампазіция визначаецца центральнай сюжетнай ідеяй, зав'язка травні строга визначанае месца, сюжетния етапи раскриваюцца ці асенсоСћваюцца праз розв'язку. Канец навели часта варочае да яе пачатку.
Сюжет апавядання з павольним апісаннем Падзу, для яго характерна прамалінейнасць. У навели сюжет пабудавани на Вострих антитезах и метамарфозах, часта адсутнічае апісальнасць, характерна колавая пабудова. p align="justify"> плиг параСћнанні категориі годині треба адзначиць, што у апавяданні аСћтар свабодна аперируе жиццевим материялам, таму праблєми еканоміі сюжетнага годині для яго НЕ існуе. Навела часта будуецца на адним епізодзе (важливі, незвичайни момант, Пераля у гісториі характар), у якім адлюстроСћваецца вялікі перияд жицця герояСћ; доСћгі адрезак годині перадаецца Сћсяго некалькімі епізодамі. p align="justify"> Адрозніваюцца апавяданне и навела и па метах, якія ставіць аСћтар. У апавяданні - паслядоСћна викласці факти, якія звичайна Сћжо вядомия аСћтару папяредне; пазнаеміць читача з речаіснасцю. У навели ж завдання аСћтара - сутикнуць читача з жиццевимі фактамі, якія НЕ прадвизначаюць папяредне наступния падзеі. Так таго ж, навели Сћвогуле характерна сцісласць и лаканічнасць, годинах абсалютно акцент на сутнасную падзейнасць [4, с. 80]. p align="justify"> Па меркаванню І. Волкава, пекло звичайнага апавядання навела адрозніваецца критим, што сутнасць характар ​​альбо сітуациі раскриваецца тут не праз яе знешнюю праяву, а раптоСћна, нечакана, у виглядзе резкага супрацьпастаСћлення сутнасці з яві, сапраСћднага зместу характар ​​персанажа яго звичайнаму стану и паводзінам. Такім чинам, приведзения категарияльния паказчикі паетикі навели даюць падставу притримлівацца думкі аб існаванні двох Незалежності жанраСћ у сусветним літаратуразнаСћстве - навели и апавядання.
Асобна треба адзначиць, што даследчикі, якія признаюць самастойнасць жанру навели, вилучаюць у гета малої празаічнай форми палі типи и мадифікациі. Так, літаратуразнаСћци називаюць псіхалагічную навели (Г. Мапасан, Т. Ман), детектиСћную (Е. По, А. Конан-Дойль). Рускі даследчик І. ВінаградаСћ (хаця и лічиць навели разнавіднасцю апавядання) як сінонім псіхалагічнай навели Сћводзіць паняцце В«ліричная навелаВ» (Г. Барт, Дж. лондан), у рускіх празаікаСћ вилучае пралетарскую (М. Горкі), гераічную (І. Бабель), камічную (М . Зошчанка). Так таго ж, навукоСћци називаюць яшче такія типи навів, як битавая, ліра-епічная, анекдатичная, навела-парадокс, навела-стилізация, гратескна-фантастичная навела и інш. Така разнастайнасць мадифікаций абумоСћлена двума фактарам. Па Першай, як ужо адзначалася, у теориі навели няма адз...
