кай служби надзялялася Караль Речи Паспалітай прав спадчиннага валодання зямля, дзякуючи чаму каристалася Перш за Сћсе палітичнимі правамі.А. АлізароСћскі даказвае неабходнасць паширення грамадзянскіх праСћ на Сћсіх свабодних жихароСћ дзяржави, у критим ліку и сялян. Пад відпливаючи гуманістичнай ідеалогіі А. АлізароСћскі звязвае паняцце шляхецтва з маральнай дасканаласцю, духоСћнай
високароднасцю. Ен праводзіць мнение, што сапраСћднае шляхецтва складаецца з маральнасці, адукаванасці, ведаСћ, рациянальнага ажиццяСћлення сваіх правоСћ и Свабода, а таксамо сумленнага виканання сваіх грамадзянскіх абавязкаСћ. Гета азначала, што, нягледзячи на існаванне Сћ грамадстве різни саслоСћяСћ (Вишейш и ніжейших), для кожнага іх прадстаСћніка павінна була адкривацца магчимасць пераходу з аднаго саслоСћя Сћ інше, а таксамо грамадзяне Сћсіх саслоСћяСћ павінни билі Биць роСћнимі Перад законам. p align="justify"> У трецяй частци аналізаваліся паходжанне и сутнасць дзяржави, форми дзяржаСћнага кіравання. Дзяржаву А. АлізароСћскі визначае як "створанае з паселішчаСћ аб'яднанне людзей, якія звязана прав и згодай у імя добраго и шчаслівага жицця". Разглядаючи розния форми дзяржаСћнага Сћладкавання (манархія, тиранія, аристакратия, демакратия), іх станоСћчия и адмоСћния бакі, А. АлізароСћскі приходзіць да виснови, што дасканаласць и моц дзяржави залежаць ад Найбільший рациянальна вибранай форми дзяржаСћнага кіравання. Сам А. АлізароСћскі биСћ прихільнікам спадчиннай манархіі. Ен таксамо праводзіСћ мнение аб критим, што манарх НЕ павінен Биць іншаземцам. p align="justify"> А. АлізароСћскі даСћ таксамо класіфікацию права. Ен видзяляСћ: Боскан права, натуральнае права и права народаСћ. Причим, на мнение мислiцеля, Боскан права i натуральнае права павiнни виступаць як самастойния вiди i дапаСћняць адно іншого. Згодна тлумаченню правазнаСћци, "Боскан права забараняе несправядлiвасць, пригнечанне бідних i Сћсялякiя криСћди" Натуральнае права папяреднiчае пазiтиСћнай праватворчай дзейнасцi. p align="justify"> Цiкавую трактоСћку паняцця "права народаСћ" даваСћ вiдни юрист 17 ст. i iдеолаг каталiцизму Т. Цiшкевiч-Скумiновiч. У кнiзе, видадзенай у Бруселя Сћ 1663 Пад назвав "Аб праві асобі, або Каталiцкае тлумаченне Першай кнiгi кодекса Юсцiнiана Сћ теалагiчним, натуральним i палiтичнам Сенсит у адпаведнасцi са звисаевим прав", ен падкреслiваСћ Боско сутнасць "права народаСћ" i лiчиСћ , што яно фармiруецца з дзвюх кринiц: "права розуму" i "права развагi". Так першага, якi травні Боско кринiцу, ен прилiчаСћ шанаванне бацькоСћ, а таксамо такi принципи, як "нiкому НЕ рабiць криудиВ», В«не рабiць замаху на чужия речи" i iнш., Якiя примаюцца без разважанняСћ. Іншому "праву" Сћласцiвая здольнасць Чалавек рабiцi виснови з назiранняСћ i параунанняСћ аднаго з другiм, шукаць тое, што Зручна для агульнага жицця народу. br/>
3. Iдеi грамадскага дагавору i права у Речи Паспалiтай (XVII-XVIII ст.), Развiцце асветнiцкай ...
