стала галоСћнай причинай усіх гетих змен.
5 ЛітоСћска-Беларуская Савецкая республіка
Зімой 1918-1919 рр.. Польшча Сћсе Мацнев пача заяСћляць аб сваіх претензіях на Беларускія земли. Яна адмовілася признаць БРСР и актиСћна рихтавалася да ваеннай інтервенциі. Між тою стомленай и спустошанай Вайн Расіі биСћ патребни мір. Урад РРФСР імкнуСћся пазбегнуць канфлікту любимі сродкамі, Надав за кошт страти територий. Польшчи прапаноСћваліся мірния перагавори и вирашенне Сћсіх спречних теритарияльних питанняСћ на яе карисць. Зразумела, што, тримаючи Перад сабой магчимасць ахвяравання беларускімі землямі, бальшавікі НЕ хацелі ризикаваць усімі териториямі, заСћчасна СћключиСћши велику іх частко Сћ склад РРФСР. Інший причинай виключення білоруських губерняСћ са складу БССР стала Жаданом ЦК РКП (б) аслабіць у республіци тенденциі развіцця нациянальнага руху. З Масква Сћважліва сачилі за магчимим ростам сепаратисцкіх настрояСћ на месцев. Унутрипалітичная сітуация, якаючи складвалася Сћ республіци (Канфлікт паміж групамі А.Мяснікова и Зм.Жилуновіча), а таксамо імкненне Аб рашенні ЦК РКП (б) адносна Трох білоруських губерняСћ и яго причинах членам ЦП КП (б) Б було аб'яСћлена 22 студзеня 1919 ЗрабіСћ гета спе цияльна прислани Сћ Мінск емісар ЦК РКП (б) А.Іофе. АдзначиСћши знешнепалітични аспект вань, ен засяродзіСћ уваг на небяспечних момантах існавання нациянальних республік - яни давалі магчимасць В«развіцця Сћ значнай Ступені нацияналістична-шавіністичним памкненням В». Каб пазбегнуць гета пагрози, прадстаСћнік ЦК РКП (б) прапанаваСћ абмежаваць памери Беларуськай Республікі В«геаграфічна неабходнимі граніцаміВ», м. зн. Мінскай и Гродзенскай губернямі. p> Ідея абмежавання териториі Республікі НЕ була Сћспринята ні групай А.Мяснікова, ні прихільнікамі Зм.Жилуновіча. Доводив колишніх работнікаСћ Аблвикамзаха сведчаць, што яни баранілі НЕ теритарияльную целаснасць Білоруський Республікі, а заходная вобласць. p> Адначасова, аднако зиходзячи Сћжо з зусім інших меркаванняСћ, у ЦК РКП (б) з пратестам супраць абмежавання териториі Республікі звярнуліся члени білоруського Сћрада з ліку камуністаСћ-беларусаСћ, якія прибилі Сћ Мінск разам са Зм.Жилуновічам. Зварот з просьбай аб адмене рашення ЦК РКП (б) падпісалі Зм.Жилуновіч, А.Квачанюк, З.Чарнушевіч, В.Дила, Ф.Шантир, В.Фальскі, А.ЧарвякоСћ и І.ПузироСћ. У сваім лісце Сћ ЦК РКП (б) яни адзначалі, што видзяленне Віцебскай, МагілеСћскай и Смаленскай губерняСћ В«Карен чинам змяняе Сћсю палітичную сітуацию, грунтуючись на якой толькі и маглів Биць станоСћча вирашана білоруський вань В». Беларускія камуністи абвінавачвалі кіраСћніцтва кампартиі Сћ критим, што пастанова ЦК порушували б абвешчания ранєй принципи свабоднага самавизначення народаСћ и будз мець адмоСћни СћплиСћ на жицце білоруського пралетарияту и сялянства [8, с.134].
КіраСћніцтва БРСР да апошняга адстойвала палю пазіцию:. накіравала Сћ Масква делегацию, якаючи дамаглася сустречи з Леніним и іншимі членамі Сћрада, праводзіла адпаведную роботу з губернскімі Сћладамі, спрабуючи пераканаць іх перамяніць палі рашенне, адстойвала палю самастойнасць у вирашенні питанняСћ унутранага жицця.
Незалежна пазіция білоруського кіраСћніцтва виклікала канфлікт паміж членамі ЦП КП (б) Б и прадстаСћніком ЦК РКП (б). p> Адмова ЦП КП (б) Б бясспречна виканаць загад центральнага органу аб абмежаванні териториі Республікі дорага каштавала кіраСћніцтву БРСР. Масква Сћ гетим канфлікце поСћнасцю падтримала дзеянні А.Іофе и Надав виказала шкадаванне, што тієї В«праводзіць мяккую палітику Сћ адносінах да ЦБ В». А.МяснікоСћ пад пагрозай партийнага суду биСћ адклікани з Беларусі, а астатнія члени ЦП атрималі толькі другарадния Пасадена ва Сћрадзе ЛітоСћска-Беларуськай Республікі. p> КіраСћніцтва БРСР було вимушана виканаць пастанову вишейшага партийнага органу. Рашенне ЦК РКП (б) було праведзена Сћ савецкім и партийним парадку. I Усебеларускі з'езд (2-3 лютаго 1919 р.) пагадзіСћся з вилученнем МагілеСћскай, Віцебскай и Смаленскай губерняСћ са складу БССР и признаСћ неабходним аб'яднанне Беларуськай и ЛітоСћскай савецкіх республік. Адпаведния рашенні билі затим принятия на канференциі КПЛіБ и на I з'ездзе саветаСћ Літви. У склад ЛітоСћска-Беларуськай Республікі Сћвайшлі Мінская, Гродзенская, Віленская и Ковенська губерні. p> Нягледзячи на тое што Сћсе плани маскоСћскага кіраСћніцтва адносна Беларусі и Літви билі реалізавани Сћ поСћнай заходи, пазбегнуць Вайни з Польшчай НЕ атрималася. Ужо Сћ жніСћні 1919 територия ЛітоСћска-Беларуськай РСР була поСћнасцю зайнята польскімі войскамі. У такіх умів республіка працягвала існаваць толькі фармальна, каб НЕ Даць падстаСћ для абвінавачвання бальшавікоСћ у анексіянісцкіх памкненнях [2, с.110].
6 Інше абвяшченне БРСР
Масавая Сћзброеная барацьба робітника І сялян Беларусі супраць акупантаСћ, супраціСћленне Сћсім еканамічним, палітичним и культурним мераприемствам польскай адміністрациі, актиСћ...
