ти) і "САЮЗ 17 кастричніка "(акцябристи). p> праграма кадетаСћ була ариентавана на стваренне прававой дзяржави Сћ формі канституцийнай манархіі. Кадети виступалі за адмену Сћсіх саслоСћних привілеяСћ, увядзенне поСћнага раСћнапраСћя, палітичних Свабода, за Свабоду веравизнання, права наций на куль-Турнан самавизначенне. У аграрним питанні яни прадугледжвалі захаванне памешчицкага землеСћладання, аднако лічилі неабходним ачисціць існуючи Сћ Расіі лад пекло Найбільший грубих форм паСћпригонніцкай експлуатациі и накіраваць евалюцию краіни па "прускім шляху ". Для гетага прапаноСћвал ася ствариць примусовим шляхам зямельни фонд з дзяржаСћних, удзельних, манастирскіх и кабінецкіх земляСћ, а таксамо часткі приватнаСћласніцкіх (адчужаних у памешчика за викуп на вигадних для памешчика Сћмовах) i надзяліць сялян па т. зв. спаживецкай нормі, якаючи визначалася для кожнай мясцовасці. Робочим партия кадетаСћ абяцала Свабода Саю-заСћ, сходаСћ, права на стачкі, увядзенне 8-гадзіннага працоСћнага дня. Тактика партиі прадугледжвала актиСћния форми дзейнасці, таму яна вяла вялікую агітацийна-прапагандисцкую роботу па прицягненні широкіх мас насельніцтва на свій бік.
Акцябристи па палею палітичнай пазіциі билі болипой правимі за кадетаСћ и займалі прамежкавае месца паміж кансерватиСћним и ліберальним лагерамі да лютаго 1917
Арганізациі агульнарасійскіх парту ліберальна-буржуазнага накірунку дзейнічалі и на Беларусі. Беларуская буржуазія була Цесна звязана з рускім прамисловим капіталам и расійскім ринкам,. яна знаходзілася яшче на стадиі палітичнай кансалідациі. Гета стримлівала фарміраванне яе нациянальних палітичних арганізаций, якія да лютаго 1917 існавалі на СћзроСћні клубаСћ ліберальна-демак-ратичнага накірунку.
Ревалюцийна-демакратични лагер прадстаСћлялі партиі сациялістичнай ариентациі, сациял-демакратичнага и народніцкага напрамкаСћ. Плиг гетим треба падкресліць, ВДТО яни Сћзніклі яшче да ревалюциі як нелегальния арганізациі. Сярод сациял-демакратичних визначалася РСДРП, якаючи Сћключала дзве плині: бальшавікоСћ и меншавікоСћ, сярод народніцкіх - партия сациялістаСћ-ревалюцияне-раСћ (есери). Абодва напрамкі билі Широкий прадстаСћлени нациянальнимі партиямі. У сациял-демакратичним крилі найболип значним биСћ Бунд, а таксамо Сациял-демакратия КаралеСћства Польскага и Літви. Сярод народніцкіх треба назваць Польську сациялістичную партию, якаючи дзейнічала на териториі Літви и За-ходняй Беларусі. Так гетага напрамку можна аднесці и Білоруську сациялістичную Грамаду. Такім чинам, праваи крило білоруського нациянальнага руху арганізацийна аформілася значний пазней за ревалюцийна-демакратичнае.
Партиі демакратичнага лагера на гетим етапі імкнуліся да Сћста-наСћлення демакратичнай Республікі Сћ Расіі, хоць саму ревалюцию, яе характар, рухаючия сіли и перспективи развіцця краіни аценьвалі па-рознаму. Так, упеСћнения, што вирашаць аграрнае вань можна толькі шляхам знішчення памешчицкага землеСћладання, яни мелі розния меркаванні аб критим, што з зямля рабіць далей: бальшавікі лічилі неабходним правесці нацияналізацию зямлі, м. зн. перадаць яе ва Сћласнасць будучай Республікі; меншавікі настойвалі на муніципалізациі, у виніку якой будучия Сћласнікі зямлі-муніципалітети (Органи мясцовага самакіравання) - перадавалі б яе Сћ аренднае каристанне сялянам; есери прапаноСћвалі шляхам "сациялізациі" зямлі праз демакратична вибрания центральния и мясцовия органи самакіравання Сћстанавіць и Даць селяніну т. зв. працоСћную норму (полишаючи, якую ен міг апрацаваць сваімі сіламі).
Не було адзінства Сћ лагери лівих СІЛ и па вань тактикі - есери Широкий викаристоСћвалі індивідуальни терор як сродак активізациі мас и дезарганізациі Сћлади. Бальшавікі виступалі за правядзенне Сћ момант уздиму ревалюциі добра падрихтаванага паСћстання, а меншавікі НЕ лічилі паСћстанне непазбежним и схіляліся да мірних форм барацьби.
Такою була расстаноСћка палітичних СІЛ напяредадні и Сћ годину Першай расійскай ревалюциі.
СПІС ЛІТАРАТУРИ
1. 150 питанняСћ и адказаСћ з гісториі Беларусі/Уклад. З. Санько, І. Саверчанка - Вільня: "Наша будучиня ", 2002;
2. АрлоСћ У., Сагановіч Г. Дзесяць вякоСћ білоруський гісториі. - Вільня: "Наша будучиня", 1999;
3. Запавет МураСћева, графа Віленскага. Записка про некоторих' вопросах' з влаштування Північно-западнаго краю// Нови Година № 11 (16), 2003;
4. Гістория Беларусі. У 2-х ч. Ч. 1. /Я. К. Новік, Г. С. Марцуля, І. Л. КачалаСћ и інш. - Мінск: "Універсітецкае", 2000;
5. ІгнатоСћскі У. М. Кароткі нарис гісториі Беларусі. - Мінск: "Білорусь", 1992;
6. Ілюстрована хронологія історії Білорусі. - Мінськ: "БелЕн", 1998;
7. Історія Білорусі в документах і матеріалах/Авт.-упоряд. І. Н. Кузнєцов, В.Г. Мазец - Мінськ: "Амалфея", 2000;
8. Краіна Білорусь. Ілюстраваная гістория/У. АрлоСћ, З. Герасімовіч. - Martin: "Neografia", 2003;
9. Нари...
