ае на скланенне и лад магнітнай стрелкі. Досведи пацвердзілі, што зямля есць вялікі магніт, Які травні палі палюси, здольни дзейнічаць на інши магніт и на токі. Пацвердзілася меркаванне Ампера пра кірунак зямних електричних токаСћ, и Сћсе апинулася Сћ поСћнай згодзе з Амперавай теорияй магнетизму.
Ампер таксамо стаСћ аСћтарам метадаСћ вимярення електрадинамічних дзеянняСћ и адпаведних прибораСћ, якія НЕ страцілі свойого значення и Сћ наш годину.
Велізарная Працюю Ампера над "Теорияй" працякала Сћ вельмі цяжкіх умів. "Я примушани НЕ Спацио глибокай ноччу ... БиСћши навантажується читаннем двох курсаСћ лекцію, я тою не менше НЕ Жадан Цалко закінуць травні ПРАЦІ аб вальтаічних правадніках и магнітах. Я размяшчаю лічанимі хвілінамі ", - паведамляе ен у адним з лістоСћ. Лекциі Ампера па вишейшай математици каристаліся широкай вядомасцю и прицягвалі шматлікіх слухачоСћ.
Іншия ПРАЦІ Ампера
З 1827 Ампер амаль НЕ займаецца питаннямі електрадинамікі, вичарпаСћши, палі навуковия задуми Сћ гетим кірунку. Ен вяртаецца да праблем математикі, и Сћ наступния дзевяць гадоСћ жицця публікуе "виклад принципаСћ варияцийнага вилічення" і шераг інших видатних математичних прац.
Альо творчасць Ампера ніколі НЕ абмяжоСћвалася математикай и фізікай.
Енциклапедичная Адукация и рознабаковия інтареси раз-пораз падахвочвалі яго займацца самимі разнастайнимі галінамі навука. Так, наприклад, ен шмат займаСћся параСћнальнай заалогіяй и прийшоСћ да цвердага пераканання пра евалюцию живельних арганізмаСћ. На гета Гліба Ампер веСћ разлютавания спречкі з КюСћ'е и яго прихільнікамі. Калі аднойчи яго супернікі спиталі, ці сапраСћди ен лічиць, што "Чалавек адбиСћся пекло слімака", Ампер адказаСћ: "пасли стараннага даследавання я пераканаСћся Сћ існаванні закону, Які вонкава здаецца дзіСћним, альо Які з годинах Будз признани. Я пераканаСћся, што Чалавек паСћстаСћ па законом, агульнаму для Сћсіх живел ".
Альо разам з навуковимі праблемамі Ампер надаваСћ няма Сћвагі багаслоСћю. У гетим адбіСћся СћплиСћ клерикальнага хатняга асяроддзя. Ужо з Малад гадоСћ Ампер патрапіСћ у чепкія лапи езуітаСћ, якія НЕ адпускалі яго да канца жицця. Адзін годину ен спрабаваСћ пераадолець уплиСћ, аднако пазбавіцца пекло гетага асяроддзя Сћ яго НЕ атрималася.
Ампер не міг прайсці абиякава міма Вострих Сацияльна питанняСћ палею епохі. У сваіх лістах 1805 ен вияСћляе резкае критичнае стаСћленне да Банапарта.
У лістах Ампера разам з критим утримоСћваюцца сами недаречния развагі пра догми каталіцкай царкви и да т.п. Гета дваістасць и супяречлівасць гледжанняСћ Ампера резка адбіваецца ва Сћсіх яго Працюю, дзе закранаюцца грамадскія и філасофскія питанні.
ЗаслугоСћвае Сћвагі вялікая Працюю Ампера "Досвед філасофскіх навука ці аналітични виклад натуральнай класіфікациі Сћсіх чалавечих ведаСћ ". Дерло тому гета ПРАЦІ вийшаСћ у 1834 Годзе, другі тому застаСћся няскончаним и биСћ видадзени п...
