абе. Аднако харвацкая мова Сћ харвацкай Соймі було чуваць да канца 1830-х рр., и Сћ 1847 р., сваім апошнім лацінамоСћнай рашеннем гети орган абвясціСћ "харвацкай-славянскі" нациянальнай МОВА. Такім чинам Венгрия Кошута и нациянальная Харватия перайшлі да адкритага супрацьстаяння [19, с. 34]. p align="justify"> Імперскае Сћрад бездапаможна назіраСћ за поспехамі Кошута. Меттерніх, з уласцівим яму гострим нюхам, и ранєй бачиСћ пагрозу Кошутовоі палітикі и випрабаваСћ супраць яе зброю, якое толькі ведаСћ рацияналістични палітик XVIII ст. - Перакананні, заключення и Хабару. Усе мераприемстви адзначаліся нерашучасцю І, як усьо астатняе Сћ імпериі, що не принеслі Жаданом винікаСћ. p align="justify"> Таму сумневи Сћ стабільнасці Франциі зноСћ заахвоцілі Меттерніха у залежнасці, хоць и Цалко бесперспектиСћнай, пекло Расіі. На працягу триццаці гадоСћ Расія абяцала дапамогу супраць "ревалюциі". У 1847 р., пагроза ревалюциі НЕ виклікала сумневи и Меттерніх більше не меСћ патребу перабольшваць яе. ПаСћстанне Сћ Галіциі стала толькі Першай кропляй польскай ліСћні, Ламбардия знаходзілася Сћ таборі адкритага паСћстання, а тамтейшия аСћстрийскія салдати хаваліся пекло яе Сћ казармах. Венгрия пад кіраСћніцтвам Кошута вийшла з-пад кантролю Відня, Надав у самої аСћстрийскай сталіци ліберальния гурткі збіраліся прама на вачах паліциі. Ревалюцийная пагроза була агульнай, таму Расія НЕ виступіла супраць яе. Два цара, Аляксандр и Мікалай, Сћспринялі дактрину АСћстриі як еСћрапейскай неабходнасці, альо разумелі яе як саюзніка, а не суседі, што патрабуе толькі абарони [23, с. 30]. p align="justify"> У випадкі расійскага Сћварвання для падаСћлення ревалюциі, Расія ператварилася б у аб'ект нянавісці Сћсіх чатирох "пануючих наций": палякаСћ, венграСћ, немцаСћ и італьянцаСћ, та таго ж, гета пагражала з'яСћленнем новаго Напалеон. Для Расеі Сћдзел у виратаванні Меттерніха була роСћная паСћтор 1812 Затое, Расея адмовілася ад САЮЗ, захаваСћши статус вялікай дзяржави І, як и Сћ 1939 р., самаСћхілілася па еСћрапейскіх праворуч, купляючи годину цаной ідеалагічних принципаСћ. Така Сћгода апинулася для Расіі вигаднай. Альо яна азначала крах Меттерніха. Ен, Які ніколі НЕ дзейнічаСћ у адзіночку, застаСћся цяпер адзін на адзін з ревалюцияй, без знешніх саюзнікаСћ або Сћнутранай падтримкі. Яго супернікі плиг Дваро и Надав члени імператарскай сям'і Сћсклалі Сћсю віну на яго и шчира верилі, биццам з яго сиходам впорався наладзяцца Самі сабой. Альо стара АСћстрия звалілася разам з Меттернихом, а замістити яе з'явілася аСћстрийская праблєми Надав стогадови еСћрапейскі канфлікт НЕ вярнуСћ Центральнай ЕСћропе тієї стабільнасці, якаючи була разбурана 13 сакавіка 1848 р р [26, с. 56]. p align="justify"> Такім чинам, перадумови и причини ревалюциі Сћ АСћстрийскай імпериі дасьпявалі у виніку абвастрення развіцця Сћнутрипалітичних праблем и супяречнасцей абумоСћлених шматнациянальним складам насельніцтва АСћстрийскай імпериі.
Раздзе...
