адскіх умацаванняСћ.
У гети годину у буйних Гарад колькасць цахоСћ Хутка павялічвалася да некалькіх дзесяткаСћ. У Мінску на сяредзіну XVII ст. було 9, у Слуцьку 17, у Магілеве 21, у Бресце 14 цахоСћ. <В
Гандаль
Прикмети развіцця Гандль да сяредзіни XVII ст.:
1. Складваецца сістема гандлевих устаноСћ. Наладжваецца пастаянни гандаль па Гарад у лавах и крамах. Шкірні тидзень у мястечках и Гарад праходзілі таргі (пераважалі аптовия и дробнааптовия аперациі) i Сћ буйних Гарад Шкірні рік праводзіліся адна-дзве ярмаркі, дзе Широкий билі прадстаСћлени замежния купці и разам з Гандль у розніцу праводзіліся буйния аптовия аперациі.
2. Ідзе працесс аб'яднання гандлевага люду. Адначасова з рамеснікамі пачалі ствараць свае аб'яднанні (брацтва ці гільдиі) купці. Яни атримлівалі гандлевия привілеі - іншагароднім купцям забаранялася весці рознічни гандаль и рабіць закупкі па навакольних вагомі. Усе аперациі павінни билі праходзіць толькі на мясцовим ринку пад наочний специяльних "інстигатараСћ". Яни таксамо наглядалі за дакладнасцю вагаСћ, бязменаСћ, якасцю Таварі.
3. XVI ст. визначаецца пераходам мясцовага Гандль на больш високу приступку. Регулярни мясцови абмен горад-значна дапаСћняецца регулярнимі адносінамі на СћзроСћні різни регіенаСћ краіни. Тривалимі гандлевимі сувязямі билі звязана Смаленск, Віцебск, Полацак. Цесна билі звязана Гарад поСћдню Беларусі, а таксамо ПандяпроСће з Падзвіннем и центрам княства. Гетия адносіни стимулявалі будаСћніцтва дарога-гасцінцаСћ. Сама вялікая звязвала Брест, Мінск з орша и Смаленскам. p> 4. Садзейнічае унутраннаму Гандль виразная специялізация регіенаСћ. Слуцьк специялізуецца на металаапрацоСћци, МагілеСћ - на скарняжним рамястве, Гродна - на милаваренні и р. д.
5. Пашираліся аб'еми експарту сельскагаспадарчай прадукциі. ГалоСћния прадукти експарту - збожжа, сала, віск, ліс, викурити, Смаль, дзегаць, льон, хміль, попел, пянька, Радзіх - рамесніцкія виробок.
Імпарт складалі наступния Таварі: жалеза, Медзев, волава, свінец, виробок з металу, зброя, сукно, Пераціму, віна, сіль.
У знешнім гандлі Широкий Сћдзельнічалі феадали, яни мелі визваленне пекло мита.
6. Значний пашириСћся пасредніцкі гандаль расійскімі таварамі - воскам, Футре каштоСћних живел.
В
Грашовае абараченне
У гети перияд Грош амаль паСћнасцю вицеснілі натуральні абмен. У пачатку датаванага перияду няредка як Грош викаристоСћваліся каштоСћния Футре ці прадаСћгаватия сребния зліткі - гриСћни (ізгоі) - масай 100, 160, 200 р.
Найбільший развітай у Вялікім княстве ЛітоСћскім була віцебска-полацкая грашовая сістема. Яе грашовия адзінкі мелі агульнаСћсходнеславянскія Назв: Нагата и гриСћна. У пачатку XIV ст. у гетую сістему Сћвайшлі пражскія Грош и рублі - масай каля 189 м. У Першай палового XVI ст. полацка-віцебская грашовая сістема крейди Наступний виглядає: ізгой ці літоСћская гриСћна (108,0 г) = 30 пражскім грошам (па 3,6 г) = 180 заСћшням (па 0,6 г) = 300 далгеям (па 0,36 - 0,42 г). Рубель (189,0 г) = 105 Нагата (па 1,8 г) = 52,5 грошам = 315 заСћшням = 525 далгеям. Праз пражскі гріш - Найбільший распаСћсюджани сродак плати таго годині - гетия дзве галіни сістеми аб'ядноСћваліся Сћ адну.
У канц XIV - пачатку XV ст. у ВКЛ СћстанаСћліваецца адзіная агульнадзяржаСћная грашова-вагавая сістема, складзеная на падставе полацка-віцебскай сістеми. Яна травні виглядає: рубель (каля 180 г) == 100 пражскім грошам = 1000 Пенязь. Каля 1492 у Вільні пачаСћ працаваць дзяржаСћни манетни двір, дзе друкаваліся паСћгроши, а пазней динариі. Так таго грашовая сістема була заснавана на замежних грашових адзінках.
3 еканамічним узмацненнем дзяржави (з пачатку XVI ст.) яна пача гарантаваць кошт сваіх грошай, у виніку Сћводзіцца грашовая сістема НЕ па масе Манет, а па намінале, няредка па примусовим курсі (калі каштоСћнасць самої Манет НЕ адпавядала яе наміналу).
У XIV ст. на териториі Беларусі було больш за +40 гарадоСћ. У сяредзіне XV ст. з пералічаних у привілеі 15 Найбільший буйних гарадоСћ Вялікага княства ЛітоСћскага сем знаходзіліся на териториі Беларусі: Полацк, Віцебск, Слуцьк, Мінск, Брест, Гродно, Навагародак. Сюди треба дадаць и Вільню як центр фарміравання білоруський культури и народнасці.
У XV ст. многія крепасці, замкі и гаспадарчия Дваро таксамо набиваюць Риси рамесних и гандлевих центраСћ (Койданава, Мір, Любча, Валожин и інш.) - узнікаюць так звания мястечкі. Мястечкі Сћзнікалі и на териториях ранейших Весак (Санькава, Магільнае, МікалаеСћшчина), на важливих сухапутних ці рачна гандлевих шляхах (Нови Свержан, СтоСћбци, Яремічи). У XVI ст. на териториі Беларусі Сћжо було больш за 20 мястечак.
У целим да сяредзіни XVII ст. у Вялікім княстве ЛітоСћскім налічвалася 757 гарадоСћ и мястечак, з іх 467 билі на териториі Беларусі. Большасць гарадоСћ и каля палавіни мястечак належалі вялікаму князю літоСћскаму...
