р Ніна з двума таваришамі вярталася з разведкі. Каля в. Галубічи партизани натрапілі на засідку. Варожая куля цяжка параніла Уладзіслава Бондара. Дзяўчина кінулася яму на дапамогу. Група варожих аўтаматчикаў, убачиўши гета, спрабавала захапіць яе. У апошні момант Ніна вихапіла пісталет и пача адстрельвацца, но и сама ўпала, смяротна параненая.
Партизанкай бригади «Няўлоўния» була и наша зямлячка Аляксандра Сяргееўна Стасючонак. Палю баявую дзейнасць яна пачинала з падпольнай роботи: перадавала партизанам звесткі пра нямецкія часці, даставала для байцоў патрони и гранати. Два яе старейшия браття ўжо знаходзіліся ў партизанах, збіралася да іх и Аляксандра. Аднако була схоплена варожай разведкай и пригаворана да расстрелу. Цудам удалося збегчи дзяўчине. Яна адразу накіравалася да партизан. Була ў падриўной групе, удзельнічала ў баях плиг ўзяцці станциі Юрацішкі и інших варожих гарнізонаў. Паслися Вайни працавала настаўніцай.
У дваццаць гадоў стала партизанкай бригади імя Кароткіна Еўдакія Паўлаўна Градоўкіна з в. Гатаўшчина. Та Вайни яна Сконч медицинскае вучилішча и ў бригадзе була незамінний чалавекам. Многім виратавала жиццё гета жанчина. Паслися визвалення да самай пенсіі Еўдакія Паўлаўна працягвала лячиць людзей. I на пенсіі яна працягвала дапамагаць аднавяскоўцам, якія звярталіся па старої памяці да свойого фельчара.
Мари Венядзіктаўна Мірош - колишня партизанка 1-й бригади імя Суворава. Непасредна ў баявих аперациях Яна не ўдзельнічала. Аднако руплівия и нястомния рукі гета жанчини заўсёди билі ў рабоце. Мари Венядзіктаўна шила и циравала вопратку партизанам, мила бялізну, гатавала їжаку. I ўсё гета рабілася ў непристасаваних паходних условиях. Страта сина, блакада, людське гора зрабілі адбітак на тади яшче зусім Малад жаночим тварюками. Альо ішоў годину, звикл, зразумела, што НЕ ў адной яе гора и треба жиць и працаваць. Адной З першого запісалася ў калгас, Які толькі арганізаваўся. Пакуль билі сіли - працавала, дзе толькі патребни билі рабочия рукі.
Віра Юльянаўна Рачкоўская з Псуеўскага сельсавета спачатку виконвала заданні разведгрупи I.А. Петрусенкі, хадзіла на чигуначния станциі Зябкі и Празарокі за звесткамі, што збіралі и перадавалі агентурния разведчикі. Аднойчи яна ледзь НЕ трапіла ў рукі ворагаў. За йой гналіся гітлераўци, схапілі, аднако дзяўчина паспела ў кущах схаваць запіску. За Віру паручиліся суседзі. Паслися гетага яна вимушана була пайсці ў партизанскую бригаду імя Суворава. Була сярод тих, хто ішоў на прариў блакади ў в. Кульгаі ў пачатку травня 1944
Партизанскай маці називалі лясния салдати Міхаліну Ігнацьеўну Ананіч. Жанчина гатавала партизанам Абед, мила бялізну, хадзіла на викананне баявих заданняў. Два яе сини, Вікенцій и Генадзь, дачка Мари и муж билі партизанамі. Мари загінула Вясна 1944 ў годину блакади. Яе імя есць на мармуровай пліце номніка ў парку в. Псуя.
Соф'я Іванаўна Рудак з в. Касавінка. Зося, так яе звалі партизани, виконвала диверсійния заданні 1-й бригади імя Суворава. Яна даставіла ў в. Зябкі міни и разам з Віра Шлецкай вивела са строю млин, распаўсюджвала лістоўкі, партизанскую газету.
У небі Глибоччини
У визваленні Глибоцкага Раена, як и ва ўсёй білоруський аперациі, вялікую ролю адиграла авіяция. У Цесна узаемадзеянні з наземнимі войскамі савецкія летчикі НЕ давалі ворагу СПАК ні вдень, ні ноччу.
Васіль Мікалаевіч Осіпаў биў камандзірам ескадриллі. 16 верасня 1943 за баявия заслугі биў узнагароджани орденам Чирвонага Сцяга, а 20 червеня 1942 яму було присвоена звання Героя Савецкага САЮЗ. У канц 1943 5-и гвардзейскі авіяполк далёкага дзеяння биў пераведзени на Ленінградскі фронт. Лётчикі виляталі на далёкія адлегласці и наносілі сакрушальния ўдари праціўніку. Неаднойчи гвардиі капітан В.М. Осіпаў вадзіў еваю ескадриллю бамбіць варожия Ешалон на чигунках Віцебскай вобласці, у критим ліку ваенния аб'екти на станциі Глибокае. Указам Презідиума Вярхоўнага Савета РСР пекло 13 сакавіка 1944 гвардиі капітану В.М. Осіпяву присвоена звання двойчи Героя Савецкага САЮЗ. Ен з екіпажам самалёта «1Л - 4» знішчиў у паветри 38 варожих самалётаў, скінуў больш як 500 тон бомбаў.
старший лентенант Іван Мікалаевіч Сялягін биў камандзірам ескадриллі ў 6-му асобі гвардзейскім авіяпалку. У 1943-1944 рр. ен удзельнічаў у паветраних баях у небі Глибоччини и інших Раена Віцебшчини. На Беларусі и ў Прибалтици ен зрабіў 167 баявих вилетаў. 18 жніўня 1945 гвардиі старшаму лейтенанту I. М. Сялягіну було присвоена звання Героя Савецкага САЮЗ.
Аляксєй Панцялеевіч Шкулепаў биў камандзірам 949-га штурмавога авіяцийнага палиця. Ен шмат зрабіў для розгрому гітлераўцаў на Віцебшчине. Камандзір палиця и яго баявия тавариши кіравалі видатнимі штурмавіка...
