зе. І якое б Сћражанне НЕ рабіСћ Гітлер, ен биСћ сучасности ці хаця б больш рашуча па палею ариентациі на сучаснасць, чим усе яго Сћнутрипалітичния антаганісти. Трагічнасць кансерватиСћнага Супраціву як раз и заключаецца Сћ критим, што Сћ яго СћдзельнікаСћ розумінню маралі шмат у чим пераСћзиходзіла розумінню палітикі: там аСћтаритарная, Глибока якія завязлі Сћ палею рамантичнай запозненай Германія вяла бесперспектиСћную Вайн з сучаснасцю. Перавага Гітлера над усімі яго супернікамі, уключаючи и сациял - демакратаСћ, засноСћвалася менавіта на тою, што ен вастрей и рашуча іх СћсвядоміСћ неабходнасць пераменаСћ. АдмаСћленне ім сучаснага світлу праходзіла як раз пад знакам сучаснасці, а свайму уплиСћ ен надаСћ Риси духу годині. Ди и тієї розлади, чие ахвярай стаСћ ен як ревалюциянер, Цалко ім СћсведамляСћ; ж аднаго боці, ен плаціСћ належнае заслугах германскай сациял - демакратиі за тоє, што Сћ 1918 Годзе була ліквідаваная манархія, альо, з іншага боці, казаСћ аб В«цяжкіх пакутах В«, якія причиняюцца будь-яким грамадскім Павароті. А Сћ канчатковим жа Рахунку Сћнутрана Жаданом назваць яго ревалюциянерам Цалко звязана, напеСћна, з тою, што ідея ревалюциі СћяСћляецца свядомасці Сћ Цесна адзінстве з ідеяй прагресу. Альо панаванне Гітлера НЕ пакінула незакранутай и терміналогію, и адним з наступстваСћ гетага НЕ Сћ апошнюю Чарга з'яСћляецца и тое, што паняцце ревалюциі пазбавілася тут тієї маральнай амбіциі, на якую яно доСћга претендавала. p align="justify"> аднако нациянал - сациялістичная ревалюция захапіла и разбурена НЕ толькі састарелия сацияльния структури; не менше глибокімі билі яе псіхалагічния наступстви, І, магчима, менавіта Сћ гетим заключаСћся яе найважнейши аспект: яна Карен чинам змяніла Сћсе стаСћленне немцаСћ да палітикі. Так гетага нямецкі народ цураецца палітикі и ариентаваСћся на приватния подивимось, якасці и мети; Поспех Гітлера биСћ часткова звязана з гетим. А кідаецца Сћ вочи на працягу працяглих периядаСћ адсутнасць людзей, якія виступаюць толькі плиг випадкі І як би здалека як пасіСћни елемент, як інструмент або декарация, адлюстроСћвае Нешта пекло традицийнага нямецкага Сћстримання пекло палітикі, што Сћ псіхалагічним плані так гуляла на руку режиму и було Сћмела викаристана ім. Бо Сћ целим нация, якой дазвалялася толькі маршираваць, цягнуць у знак привітання рукі и апладзіраваць, Сћспримала сябе НЕ столькі Гітлерам виключанай з палітикі, колькі пазбаСћлени пекло яе. Усяму набору каштоСћнасцяСћ - такіх як В«треці рейхВ», народна супольнасць, правадиризм, ліс ці веліч - билі гарантавания масавия воплескі НЕ Сћ апошнюю Чарга як раз таму, што яни азначалі адмова ад палітикі, пекло світлу партами и парламентаСћ, пекло викрутаСћ и кампрамісаСћ. Мала што Сћспрималася и розумілося гетак спантанна, як схільнасць Гітлера думаць категориямі героікі, а не палітикі, трагікаСћ, а не сацияльнасці и замяшчаць вульгарну зацікаСћленасць пераважнай містичнимі сурагатамі. Аб Рихарда Вагнера сказана, што ен рабіСћ музику для люд...
