и. Пачинала на Ленінградскім Фронц, була начальнікам паста ў 98-му асобним батальёне проціпаветранай абарони (ППА). Атаку за Атакан адбівалі артилеристи-зенітчикі, не було адпачинку нiднём нiноччу, велізарнимі билі Наші страти. Паслися аднаго з цяжкіх баёў Аня хавала адразутpaixcвaixблізкіх сябровак - уральскіх дзяўчат. А яе за тети бій узнагародзілі медалём «За адвагу». Паслися яна ўдзельнічала ў визваленні Белаpyci, дайшла да Кёнігсберга. Тієї незабиўни дзень Перамогі сустрела ў Полацку. На Вайне ў 1944 пазнаёмілася са cваім будучи мужам, партизанам-падриўніком, пазней работнікам міліциі, Васілём Дзмітриевічам Зінкевічам. У яго за плячамі таксамо нялёгкі багаж ваенних гадоў. Васіль Д змітриевіч узнагароджани орденам Чирвонай Зоркі, медалём «За адвагу» iшшимі, а ўсяго атримаў 14 узнагарод.
Петро Антонавіч Драздовіч спачатку биў партизанскім сувязним, дастаўляўкаштоўния звссткі камандаванню партизанскай бригади імя Чапаєва, потим стаў Байцим партизанскага атрада iмяЧкалава. Примаў удзел у адказних диверсіях, у многіхцяжкіх баях. Атрад прайшоў каля Глибокага, Шаркоўшчини, Miёpaў i ўступіўна територию Лaтвii. Тут iзлучиліся партизани з перадавимі часцямі Чирвонай Apмii. Петро Драздовіч стаў аўтаматчикам 265-й стралковай дивізіі. У адним з баёў атримаў цяжкую кантузію, каля 2 месяцаў праляжаў у шпіталі, напяредадні фарсіравання Дняпра вярнуўся у стрій. Дайшоў з баямі да Берліна, удзельнічаў у апошніх баях на яго вуліцах.
Васіль Сяргеевіч Іўко з Галубіч прайшоў шмат франтавих дарога. Амаль пад канец Вайни Салдат НЕ пашанцавала - у сакавіку 1944 ен биў цяжка Парані. На фронт ужо НЕ вярнуўся, застаўся на ўсё жиццё інвалідам.Усю Вайн прайшоўЦімафей Ригоравіч Kаліцкі. Паслися перамогі над Нямецького-фашисцкімі захопнікамі ўдзельнічаў у розгромі мілітарисцкай Японіі. Узнагароджани 2 медалямі «За адвагу» i iнш.
Іван Міхайлавіч Сініца з Мосара за ратния iпрацоўния подзвігі ўзнагароджани орденамі Чирвонай 3opкiiКастричніцкай Ревалюциі, многімі медалямі. Пологам ен з Валагодчини. У годину Вайни ўдзельнічаў у визваленні пекло Нямецького-фашисцкіх захопнікаў р Глибокае. Тут сустреўiпакахаўдзяўчину. Потим з баямі дайшоў да Берліна. А пасли Вайни вярнуўся да свае Віри, так тут назаўсёди iзастаўся. Антон Іванавіч Бруеў З першого дзён Вайни пайшоў на фронт. Змагаўся з ворагам на Калінінскім, 1-м Прибалтийскім, Ленінградскім Франта, удзельнічаў у визваленні Беларусі, Прибалтикі. Биў двойчи Парані. Узнагароджани орденам Чирвонай Зоркі, медалямі «За адвагу» iінш.
Васіль Mixaйлавіч Дарашкевіч биў 16- Гадовим хлапчуком, калі пача вайну. Березень 1942 ен у партизанах, удзельнічаў у шматлікіх адказних iризикоўних аперациях.
1944 у Чирвонай Apмii- сувязіст на 1-му Прибалтийскім Фронц. У баях за Ригу биў цяжка Парані ў НАДУ. Трапіў у шпіталь, стаў інвалідам. Васіль Міхайлавіч травні медаль «За адвагу» iіншия ўзнагароди.
Аляксандр Цімафевіч Сапега ў 17-Гадовим узросце стаў партизанам-падриўніком бригади імя Варашилава. Биў цяжка Парані, перанёс блакаду. Паслися злучення партизан з Чирвонай Аріміяй ваяваў у процітанкавай артилериі. Узнагароджани медалём «За адвагу» iiнш.
Аляксандр Аляксандравіч Ляшчинскі стаў партизанам у 15 гадоў, биў кулямётчикам, потим працягваў ваяваць у Чирвонай Арміі. Плиг визваленні Чехаславакіі биў кантужани. Травні ўзнагароди.
Іван Юр евіч Апанасенко пачинаў ваяваць пад Каўнасам. 136-и полк 5-й дивізіі, дзе ен служиў, з цяжкімі баямі адиходзіў на ўсход. На ўсё жиццё ў памяці застали абарона Смаленска, калі даводзілася адбіваць па 4-6 варожих атак на дзень. Часто не Грабала боеприласаў, у такія критичния моманти Байцим падималіся ўштикавую атаку. У тих баях ен биў Парані, трапіў у шпіталь, Надав НЕ ведаў, што прадстаўлени да ўзнагароди - медаль «За адвагу». А потим була Маскоўская бітва. За мужнасць iсмеласць, праяўления ў годину яе, Іван Юр евіч узнагароджани орденам Чирвонай Зоркі, а ўсяго ен травні 14 узнагарод.
Жонка iмуж Hiнa Кірилаў на i Уладзімір Іванавіч Целеши сустреліся на Вайне, у годину визвалення Польшчи. Шкірні з ix прайшоў да гетага нялёгкі франтави шлях. Ніна Кірилаў на (дзявочае прозвішча Гасюль) була Байцим 43-га пражектарнага палиця. Удзельнічала у Сталінградскай бітве, у баях на одерскім плацдармі, у Берлінскай аперациі, узнагароджана медалём «За адвагу» i інш. Уладзімір Целеш баявое хришченне атримаў у складзе 2-га асобнага лижнага палиця, Які ахоўваў «дарога жицця» ў Ленінградзе. Потим поранення i шпіталь, пасли виздараўлення тpaпiў у 295-и асобни батальён сувязі, удзельнічаў у Сталінградскай бітве, з баямі дайшоў са свае часцю да Запарожжа. А пасли биў адкамандаравани ў...
