ь горад, у якім бол'шіх за 15000 фашистаў. Mapciкiдесант налічваў 5000 чалавек. I вось ми на Беразі. Імкнёмся неприкметна прабрацца як мага далей. РАПТ дзесьці застракатаў кулямёт. Гітлераўци ўспудзілся.Бой биўкaрoткі, но жорсткі. На свiтaннiПечанга була ў наших руках. За храбрасць iмужнасць, праяўления ў гетим 6ai, шмат маіх баявих сяброў биліўзнагароджани орденаміiмедалямі. Я атримаў орден Чирвонай 3opкi.
Георгій Паўлавіч Гуніч 10 гадоў жиўiпрацаваў у Глибокім, потим пераехаў у Мінск. Ен таксамо з кагорти абаронцаў горада на Няве. А дакладней, ен абараняў паўвостраў Ханка (Гангут) - савєцкую ваенна-марських базу, незамярзаючи порт на поўначи, Які скоўваў нямецкіiфінскі флот, перагароджваўiм шлях да Ленінграда праз Фінскі залнў. Гангутци паказалі приклади стойкасціiгераізму. Дзень iноч будавалі яни ўмацаванні, сховішчи i ўкрицці для асабовага складу iбаявой технікі, адбівалі шматлікія варожия атакі. 164 дніiночи бясконцага штурму з мору, паветра iсуши НЕ зламалі мужнасці наших байцоу. Гарнізон ваенна-марской бази Ханка виканаў палю баявую задачу iбиў евакуіравани ў Ленінград. Разам са cвaiмiбаявимі сябрамі Г.П. Гуніч удзельнічаў у абароне Кранпггата, у прариве iзняцці блакади Ленінграда. 17.1.1944 р биў цяжка Парані. Гета биў апошні бій Георгія Паўлавіча. Паслися 11 месяцаў лячення ў шпіталіён биў демабілізавани як інвалід Вайни.
В. Дудзько - кавалер орденаў Слави II i III ступенів. У 1945 ен змагаўся на 2-му Беяарускім Фронц, биў камандзірам сапёрнага ўзвода. Асабліва памятнимі засталіся для яго 6aiна териториі Германіі. Ветеран расказваў: «20 красавіка наша дивізія вийшла на рубіж ракі ОДЕР. Паступіў загад размініраваць заходіiбераг, каб забяспечиць далейши рух наших часцей.Ми ўсім узводам занялі пазіциіў рачние заплаві iпачалі небяспечную, звичайную саперну роботу. РАПТ на нас абрушиўся артилерийскі шквал. Адна варожая контратака ішла за адной. Альо ми вистаяліў няроўним 6ai- далейши рух биу забяспечани ».
Сяргей Іванавіч Шаўченка Восени 1938 биў призвани на службу ў Чирвоная Apмiю. Tpaпiўу палкавую школу. Атримаў звання сяржанта iпасаду памочніка камандзіра зенітна-кулямётнага ўзвода. Вайна застала яго ў Закаўказзі. Давлячи прайсці доўгі шлях - Кубань, Тамань, Керч, Белгарада i Курськ, Харкаў i Палтава, Кіраваград, кpaiни Еўропи - Руминія, Венгрия, Аўстрия. У Відні сустреў доўгачакани Дзень Перамогі. У адним з баёў, калі фашисцкія сцярвятнікі зграяй абрушиліся на наш аерадром, С. Шаўченка агнём зенітнага кулямёта падбіў 3 фашисцкія самалёти, за што биў узнагароджани орденам Чирвонай Зоркі.
Іван Аляксандравіч Гламаздін да Вайни биў кадравим ваенним камандзірам. Удзельнік савєцкую-фінляндскай Вайни 1939 - 40 рр. Вялікую Айчине Вайн сустреў у Маладзечне, удзельнік цяжкіх абарончих баёў на Міншчине. Аднапалчане з 160-га артпалка 24-й Самара-Ульянаўскай дивізііпамятаюць яго як чалавека високага абавязку, добраго тавариша. Паслися знясільваючих кровапралітних баёў полк тpaпiўу акруже?? ні. У ліку 13 чалавек Іван Аляксандравіч вирваўся з акруження. Хаваліся ў лясах Лагойскага Раена, рихтаваліся да разгортвання партизанскага руху. У пачатку красавіка 1942 биў створани партизанскі атрад «Штурм», намеснікам камандзіра яго стаў I.А. Гламаздзін. Тут, у партизанах, пазнаёміўся IСА свае будучай жонкай Серафімай Фёдараўнай, якаючи даглядала паранених, була сувязной. 3 орд Ени i 18 медалёў сведчаць пра баявое мінулае Іван Аляксандравіча, травні узнагароди i Сірафіма Фёдараўна.
Фёдар Антонавіч Шицёнак з Вайни прийшоўінвалідам - ??у баях пад Віцебскам атримаў цяжкае поранення, у виніку якога страціў НАДУ. А биў видатним снайперам. У адним толькі6aiпад Малаяраслаўцам падбіў 7 танкаў, за што биў Надав прадстаўлени да звання Героя Савецкага САЮЗ. Праўда, атрималася так, што ў актиў воіну запісалiтолькі 5танкаў, и Героя ен НЕ атримаў. Альо ўзнагарод у Фёдара Антонавіча Грабала - орден Чирвонай Зоркі, Медалі «За адвагу», «За баявия заслугі».
Сямён Яфімавіч Тупіцин ваяваў у складзе диверсійнай групи асобага призначення. Баявое хришченне група атримала пад Масква, кaлiфашисти з ходу хацелі захапіць стадіцу. Потим дзейнічаліўварожим тилу -узривалічигунку, склади з боеприпасаміiіншия ваенния аб екти, пускалі пад адхон Ешалон. Сямён Яфімавіч узнагароджани орденам Чирвонага Сцяга, многімі медалямі.
Ганна Фядотаўна Зінкевіч пологам з Уралу. Пасляваенни свій лёс яна звязана з Глибоччинай. 40 гадоўадпрацавала ў Глибоцкім аддзяленні Дзяржбанка, за добрасумленную працю взяти ўзнагароджана Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета БССР, носщь звання «Видатнік Дзяржбанка». I хоць у Вайни НЕ жаночи твар, гета шчирая, добразичлівая жанчина - ветеран Вайни, змагає ў часцях проціпаветранай абарон...
