Беларускi дзяржаСћни унiверсiтет
Гістарични факультет
Кафедра гiсториi Беларусi старажитнага годині i сяреднiх вякоСћ
Реферат па тема: ПаСћстанне К. КаліноСћскага 1863
ВиканаСћ:
Студент 4 курсу 3 групи
Сарока С.
Мiнск, 2007
Канец 50-их - пачатак 60-их гадоСћ ХІХ ст. визначилiся новим уздимам польскага нациянальна-визваленчага руху, якi ахапiСћ Польшчу, Білорусь i Лiтву. Кульмiнацияй яго стала паСћстанне 1863 Напяредаднi Сћ патриятичним асяродку аформiлiся два крила, за якiмi замацавалiся назви "Білої" i "чирвония". "Білої" разлiчвалi дасягнуць асноСћнай мети - аднаСћлення Речи Паспалiтай у межах 1772 з уключеннем у яе склад Беларусi, Лiтви и Правябярежнай Украiни - шляхам дипламатичнага нацiску заходнееСћрапейскiх краiн на расiйскi Сћрад. Вань аб надзяленнi сялян зямля у iх праграма адсутнiчала. У адрозненне пекло "білих" "чирвония" iмкнулiся да Сћздиму нациянальна-визваленчага паСћстання. Яни СћяСћлялі сабой стракати Сћ Сацияльна i палiтичних адносiнах блок.
Па Метад дасягнення мети i праграмних разиходжаннях "чирвония" падзялялiся на памяркоСћних (правих) i радикальних (лівих). ПамяркоСћния вядучую ролю Сћ паСћстанні адводзiлi шляхце и вирашенню нациянальнага вань. Аграрну праблему яни прапаноСћвалi вирашиць шляхам надзялення сялян зямля праз канфiскацию часткi зямлi Сћ памешчикаСћ з адпаведнай грашовай кампенсацияй за кошт дзяржави. Радикальния "чирвония" признавалi вядучую ролю сялян у паСћстаннi i права на нациянальнае самавизначенне беларусаСћ, лiтоСћцаСћ, украiнцаСћ. Падзел на "білих" i "Чирвони" iснаваСћ у тагачасним грамадска-палiтичним жиццi Беларусi i Лiтви. Для падрихтоСћкi i кiраСћнiцтва паСћстаннем "чирвония" Вясна 1862 стварилi Сћ Варшаві Центральни нациянальни камiтет (ЦНК). Літах 1862 У Вiльнi биСћ арганiзавани ЛiтоСћскi правiнцияльни камiтет (ЛПК), якi падрихтаваСћ паСћстанне Сћ Беларусi i Лiтве i фармальна биСћ падначалени ЦНК. У ЛПК уваходзiлi Л. ЗвяждоСћскі, Я. Козел-ПаклеСћскi, З. Чаховiч, К.КалiноСћскi i iнш. У пачатку 60-х гадоСћ билi створани мясцовия ревалюцийния арганiзациi: Гродзенская, мiнская, навагрудская i iнш.
"Ліву" частко паСћстанцаСћ у Беларусi СћзначальваСћ Кастусь КалiноСћскi (1838-1864). . У годину вучоби у Пецярбургскім універсітеце з'яСћляСћся актиСћним членам тайнага гуртка З. СеракоСћскага. Разам з В. УрублеСћскiм i Ф. Ражанскiм К. КалiноСћскi Сћ 1862 -1863 рр.. видаваСћ на білоруський мове газету "Мужицкая праСћда" (усяго вийшла 7 нумароСћ). Газета растлумачвала сялянам пригоннiцкi характар ​​адмени пригоннага права, заклiкала iх НЕ вериць цару i разам "з мужикамi з-пад Варшави .. I Сћсей Расii "са зброяй у руках iсцi здабиваць" сапраСћдную волю i зямля ". Разам з критим газета заклiкала сялян вярнуцца Сћ грека-каталiцкую (унiяцкую) віру, якаючи була скасавана на Полацкiм царкоСћним Сабор Сћ лютим 1839 Зх кастричнiка 1862 К.КалiноСћскi узначалiСћ ЛПК. актиСћна адстойваСћ ен iнтареси Беларусi i Лiтви Перад кiраСћнiцтвам ЦНК, мариСћ аб ствареннi Беларуска-ЛiтоСћскай республiкi. p> ПаСћстанне пача Сћ студзенi 1863 у Варшаві, ранєй визначанага термiна, што було нечаканасцю для ревалюциянераСћ Беларусi i Лiтви. У специяльнай адозве ЦНК заклiкаСћ насельнiцтва Беларусi i Лiтви далучицца да руху. ПаСћстанне па сваіх завданнях стала, дере за Сћсе, нациянальна-визваленчим. З яго разгортваннем Англiя, Франция i АСћстрия пачалi рихтаваць дипламатичную агресiю супраць Расii. Для папяреджання дипламатичнага демарша гетих дзяржаСћ 12 красавiка 1863 билi видадзени 2 царскiя манiфести аб амнiстиi Сћ Польшчи, Беларусi i Лiтве. Праз некалькi дзен, 17 красавiка, расiйскаму Сћраду билi Сћручани ноти, у якiх присутнiчаСћ заклiк змянiць палiтику Сћ "польскiм питаннi ". да гетага демаршу далучилiся Iспанiя, Партугалiя, Англiя, Швеция, Нiдзерланди, Данiя, Турция i тато римскi. 27 червеня расiйскаму Сћраду билi Сћручани ноти Сћ больш резкай формі. Ва Сћрадавих колах Расii ноти расценьвалiся як папяреднiкi Нова Вайни. З улiкам гетага у раене паСћстання пача канцентрация расiйскiх войскаСћ. Iх тут було Сабран значний больш, чим памери самаго паСћстання. Аднако дапамога еСћрапейскiх дзяржаСћ аказалася вельмi iлюзорнай.
1 лютаго 1863 ЛПК звярнуСћся да насельнiцтва Беларусi i Лiтви з заклiкам узняцца на Сћзброеную барацьбу. У сваiм манiфесце ен прадублiраваСћ праграмния дакументи польскага кiраСћнiцтва. Усе жихари абвяшчилiся вольнимi i раСћнапраСћнимi. Ва Сћласнасць сялян бязвиплатна перадавалi зямельния надзели, якiмi яни каристалiся. З памешчикамi за страту зямлi разлiчвалася дзяржава. Беззямельния сяляне надзялялiся 3 маргамi зямлi (2,1 га) плиг Умова, што яни примуць удзел ва Сћзброенай барацьбе. Рекруцкая павiннасць замянялася 3-гадовай Сћсеагульнай вайсковай павiннасцю, аднаСћлялася Сћнiяцкая царква. Аднако гетия заходи паСћ...
