Тема: Паема Адама Міцкевіча В«ГражинаВ»
В
Мета:
-прасачиць, як паказана Сћ паеме гістаричнае мінулае Наша радзіми;
-развіваць умінні аналізаваць літаратурни твор як адзінае целае; бачиць асаблівасці адлюстравання рамантичнага героя; фарміраваць асобасния адносіни да прачитанага;
-вихоСћваць пачуцце грамадзянскага абавязку Перад суайчиннікамі, патриятизм.
Хід уроку
I . Арганізацийни момант.
I І. Тлумаченне новаго материялу.
- літературна спадщина А. Міцкевіча з'яСћляецца часткай сусветнай літаратурпай класікі. Ен заСћседи мариСћ аб признанні палею творчасці. АСћтар пісаСћ:
О, мені дажиць би та гета уцехі, Каб травні трапілі кнігі пад стрехі, Каб за кудзеляй сялянкі присеСћши, Песні любімия даСћнія спеСћши Пра сірацінку-красуню, якаючи Вечарамі гнала Птушини зграю, I пра дзяСћчину, што скрипку згубіла, - Каб и травні Сћзялі кнігі сялянкі, Простия кнігі, як іх калиханкі. p> НастаСћнік расказвае пра жиццеви и ТВОРЧА шлях А. Міцкевіча. (АсноСћния дати жицця и творчасці пісьменніка вучні за-пісваюць у літаратурния сшиткі.)
- А. Міцкевіч нарадзіСћся 24 сніжно 1798 у сям'і Мікалая и Барбари МіцкевічаСћ. Бацька яго биСћ адвакатам. 3 дзяцінства Адам вихоСћваСћся пад відпливаючи білоруських песняСћ, легендаСћ, хараства навакольнай природи. Потим разам з Янам Чачо-там вучиСћся Сћ Навагрудскай дамініканскай школі. Пасли яе заканчення Сћ 1815 р. паступіСћ у Віленскі універсітет, дзе спачатку вивучаСћ фізіку и математику, а праз рік перайшоСћ на гісторика-філалагічни факультет. Юнак уваходзіСћ у тайния студенцкія таваристви філаматаСћ (сяброСћ навука), а пазней філаретаСћ (сяброСћ дабрадзейнасці), прац якіх крейди патриятична-асветніцкі характар.
Як и шкірно Малади Чалавек, А. Міцкевіч перажиСћ Кахан-ні. У 1818 р., падчас канікулаСћ. ен приехаСћ у маентак Туга-навічи, дзе пазнаеміСћся з Мариляй Верашчакай. Пазней, працуючи настаСћнікам Ковенскай гімназіі, ен присвяціСћ Марилі цудоСћния ліричния вершили. Альо Мариля вийшла заміж за графа Путкамера. Пает цяжка перажиСћ розлучимося, хвареСћ доСћгі год, не браСћся за пяро. p> Драма Кахане дапоСћнілася Драман грамадскай: залагодить раз-грамілі філаретаСћ. Сябри, Ян Чачот, Тамаш Зан и Антон Адинец, билі вислані за межи БацькаСћшчини. хМусіСћ пакінуць КоСћна и А. Міцкевіч, Які на працягу 1822-1824 рр.. видаСћ иекалькі збор-нікаСћ паезіі. Пает накіраваСћся Сћ Пецярбург. У чаканні присуду А. Міцкевіч наведаСћ Крим, дзе напісаСћ В«Кримскія СанетВ» (1826).
У 1826 А. Міцкевіч знаходзіСћся Сћ Масквє (яго призначилі на працю взяти Сћ канцилярию ваеннага генерал-губернатара), дзе Е.Н пазнаеміСћся з А. Пушкіним. p> У сяредзіне 1829 А. Міцкевіч атримаСћ дазвол на виїзд за мяжу и пакінуСћ Расію назаСћседи.
Пает наведаСћ Гамбург, Берлін, Прагу, биСћ у Італіі, Парижи. Ен сумаваСћ па Радзіме, успамінаСћ мінулае: гади юнацтва, мари пра незалежнасць БацькаСћшчини. Усе гетия пачуцці адбіліся Сћ яго творити - паеме В«Пан ТадевушВ». p>-Читанне паеми "Гражина"
1. Першаснае Сћсприманне паеми. p> - Ці спадабаСћся твор? Ваша Сћражанне ад прачитанага?
- Якія епізоди, героі запомніліся? Хто виклікаСћ у вас асудженне? Чаму? p> - Што хацеСћ сказаць сваім читальнікам аСћтар?
2. Робота па визначенні жанру твора. p> - Чаму гети твор ми називаємо паемай?
- Як сам Пает визначиСћ яе жанр? (ЛігпоСћская аповесць.)
- Дик што ж гета: паема ці аповесць? Абгрунтуйце палю мнение. (Гета паема, альо епічная, бо Сћ їй расказваецца пра гістаричния падзеі, таму яе можна назваць Надав гістаричнай паемай.)
3. Як Сћ паеме перадаецца гістаричнае апісанне епохі? Складаецца В«СлоСћпік епохіВ» (гістаризми и архаізми): комтур - адзін з вишейгаих чиноСћ у духоСћна-рицарскім ордене; каганець - сподак з тлушчам або Алеем и Кноте для асвятлення памяшкання; кнехти - пехацінци; фускнехти - коннікі, кавалеристи; кілім - дивает; вотчина - снадчина, буйнае зямелиіае Сћладанне; ратнік - воін, ваеини Чалавек; чало - лоб; лодж - купа Галля; вайделоти - жраци, якія расказваюць аб справах для продкаСћ, усхваляюць іх подзвігі.
4. Зачитваецца пачатак паеми: апісанне Навагрудскага замку, почнемо приезд нямецкіх паслоСћ.
-Што ви адучлі, читаючи першия радкі паеми? (Тривогу, напружанасць, загадкавасць.)
-Што дапамагло вам адчуць набліженне небяспекі? (Увага звяртаецца на вобразния сродкі мови.)
-Зачитайце, як виглядалі В«начния госціВ», як яни сябе паводзілі.
Ми адчуваем, што адбудзецца Нешта незвичайнае: приезд нямецкіх паслоСћ для саветніка князя Римвіда биСћ загадкай. А розгадка страшна: В«Брат на братаВ» ідзе з Вайн и для гетага Сћступае Сћ таємну змов з теСћтонамі, вечнимі ворагамі літоСћцаСћ...
