Жиццеви и ТВОРЧА шлях Кузьми Чорнага
Кузьма Чорней (Мікалай Карлавіч РаманоСћскі), якога критика яго годині ахрисціла В«Беларускім ДастаеСћскімВ», нарадзіСћся 24 червеня 1900 у весци Боркі на Случчине Сћ сям'і парабка. p> У 1907 бацькі яго пераехалі Сћ фальварак Вінцентова. Тут Мікола з дапамогай маці Глікериі МіхайлаСћни, жанчини Простан, альо духоСћна развітай и дастаткова начитанай, навучиСћся читаць. p> Мікола биСћ здольни хлапчина: добра маляваСћ, іграСћ на різни Музична інструментах, меСћ пригожи голас, умеСћ цудоСћна апавядаць розния гісториі, прадстаСћляючи Сћ асобі, іграСћ у шкільних спектаклях. Бацькі з усіх СІЛ стараліся Даць старейшаму синові Міколу Адукация. Каля маентка, дзе яни парабкавалі, шкіл блізка не було, таму яни кінулі панську службу и Сћ 1908 вярнуліся на бацькаСћшчину, у мястечка Цімкавічи, якое знаходзілася акурат на паСћдарозе паміж Нясвіжам и Капилов. Вучачися Сћ ЦімкаСћскім народним вучилішчи, Мікола паказаСћ сябе здольним вучнем. НастаСћнік нязменна вилучаСћ яго сярод інших и падхвальваСћ, а Перад заканченнем вучилішча Сћ 1913 рихтаваСћ яго разам з іншимі видатнікамі да паступлення Сћ Нясвіжскую настаСћніцкую семінарию. p> Два гади Мікалай працаваСћ на гаспадарци, хадзіСћ з бацьки Карлам Феліксавічам па Сћсей акрузе Сћ пошуках цяслярскай ПРАЦІ, шмат пабачиСћ за гети годину людскога гора, пазнаеміСћся з многімі надзвичай каларитнимі беларускімі типамі, наслухаСћся мноства цікавих гісторий. У семінарию ен паступіСћ у 1915 р., калі непадалеку пекло Нясвіжа стаяСћ фронт и людзі жилі весткамі з Вайни и гаворкамі аб Вайне. У годині навучання ен праседжваСћ шмат у семінарскай бібліятеци, меСћ магчимасць наведваць и багату, як на тия годинник, РадзівілаСћскую бібліятеку. Та гетага ж моманту адносяцца и яго першия СПРОБА Сћ Мастацкай творчасці - вядома, што ен читаСћ сваім сябрів апавяданне, сюжет якога нагадваСћ раннія розчини МАКСІМА Горкага: часті зладзяйчук-валацуга папаСћся на ринку на крадзяжи, яго б'юць без літасці и шкадавання. Чорнага цікавілі пераживанні гетага Чалавек - так пача яго вядомая Сћ пазнейшия гади павишаная Сћвага да пакутаСћ Чалавек на зямлі. p> У 1920 Мікалай РаманоСћскі скончиСћ вучобу и стаСћ настаСћнікам. Ен примаСћ чинни Сћдзел у ПРАЦІ мясцових СаветаСћ - працаваСћ сакратаром ЦімкаСћскага валаснога реСћкома, з Вясна да восені 1921 биСћ справаводам Слуцкага павятовага ваенкамата, затим - сакратаром аддзела Народнай адукациі плиг ЦімкаСћскім валасним реСћкоме. p> Зх восені 1922 РаманоСћскі Сћжо настаСћнік ЦімкаСћскай сямігодкі. Аднако настаСћніцкая Працюю мала задавальняла Мікалая Карлавіча, и ен мариСћ працягваць вучобу. АдчуваСћ ен патребу и Сћ ТВОРЧА асяроддзі, якое розуміла б яго и Сћ якім ен міг би сталець як мастак слова. Акурат у гети годину адкриСћся Беларускі універсітет, и Мікалай Карлавіч стаСћ яго студентам. Гета адбилося літах 1923 р., а напяредадні, у МАІ и червені, у газеце В«Савецкая БілорусьВ» билі надрукавани апавяданні Маладога празаіка, падпісания псеСћданімам "Кузьма Чорней". Так пісьменнік аддаваСћ даніну павагі свайму дзедо Міхалу Парибку, па-вулічнаму - Чорнаму, вялікаму працаСћніку, вядомаму на целую акругу майстр-сурветніку. У снежні гетага ж року, калі Сћтварилася літаратурнае аб'яднанне В«МаладнякВ», Чорней стаСћ яго сябрів. У гети годину ен шмат друкуецца, а Сћ 1925 Видатний адразу два невялікія зборнікі сваіх твораСћ - В«АпавяданніВ» и В«Сребра жиццяВ». У гетим жа Годзе ен биСћ змушани пакінуць вучобу - пачаСћся хваравіти працес у легкіх. Паездка на ляченне Сћ Крим памагла. З гетага годині Чорней працуе Сћ редакциі газети В«Беларуская значнаВ», дзе раз-пораз арганізуе літаратурния публікациі Малад аСћтараСћ, а таксамо друкуе палі кароткія адкази на даслания літаратурния розчини, у якіх дае пачинаючим Пает и празаікам першия Сћрокі літаратурнай творчасці. ТВОРЧА актиСћнасць Чорнага Сћ 20-я гади Сћражвае. p> У адним 1926 виходзіць адразу вки зборнікі яго апавяданняСћ: В«Па дарозеВ», В«ПачуцціВ», В«Хвоі гаворацьВ». У Наступний 1927 пачинае друкавацца яго дерло раман В«СястраВ», а Сћ 1928 виходзіць асобним видатного яшче адзін раман Чорнага В«зямляВ». Амаль шкірно рік у празаіка публікуюцца Нови аб'емістия розчини: уриСћкі з Рамана В«Вецер и запалВ» (1927-1929), аповесць В«Лявон БушмарВ» (1929), В«ВяснаВ» (1930), дерло Частка Рамана В«Ідзі, ідзіВ» (1930), невялікая п'єсою В«ЛітаВ» (1932). З травня 1926 Кузьма Чорней з'яСћляецца старшиня літаратурнага аб'яднання В«УзвишшаВ» и адначасова галоСћним редактарам аднайменнага часопіса, застаючися на гетих Пасадена ажно да самаго скасавання арганізациі Сћ 1932 р., калі партия палею специяльнай пастановай ліквідавала Сћсе існуючия літаратурния арганізациі з Мета ствариць САЮЗ савецкіх пісьменікаСћ. Чорней вельмі пераживаСћ гету ломку - Мастацкая творчасць вимагае далікатних да сябе адносін и Свабода слова, думкі, друку. Альо пасли Падзу 1930 р., калі Сћ адно імгненне билі гвалтоСћна адлучани пекло т...
