літаратура перияду контррефармациi
Змест
1. Літаратура перияду контррефармациi
1.1 Агульная характаристика годині (Епохі) i літаратури p> 1.2 Паезія. Творчасць Андре Римші
1.3 Проза: парадийна-сатиричния розчини
1.4 Драматургія
Спіс викаристаних криніц
В
1. Літаратура перияду контррефармациi
1.1 Агульная характаристика годині (епохі) i літаратури
З причини Сћнутраних супяречнасцей кіруючия коли Вялікага княства ЛітоСћскага вимушани билі адмовіцца ад дзяржаСћнай незалежвасці и на Люблінскім сеймі 1569 пайсці на аб'яднанне з Польшчай. У виніку Сћзнікла своеасаблівая федератиСћная дзяржава - Реч Паспалітая. Ад заключення гета дзяржаСћнай уніі Сћ вийгриш аказалася шляхта Вялікага княства ЛітоСћскага, якаючи атримала роСћния палітичния праві а польскай шляхтай, што Сћ пеСћвай Ступені визваляла яе пекло усемагутнасці мясцових магнатаСћ. На плечах ж білоруського и Сћкраінскага народаСћ у дадатак да іх цяжкага сацияльнага становішча абрушиСћся яшче нациянальни и релігійни стрибне. Польскія феадальния вярхі пачалі примаць заходи, накіравания ва асіміляцию білоруського и Сћкраінскага народаСћ. Палі надзеі Сћ ажиццяСћленні гета задуми яни найперш ускладалі ва актиСћную дзейнасць ордена езуітаСћ, призвавага Сћ Польшчу Сћ 1564 Езуіти пачалі ствараць на териториі Вялікага княства ЛітоСћскага Широкий сітку сваіх агульнадаступних бясплатвих шкіл, у якіх шкірно незалежна пекло сацияльнага паходжання міг атримаць першапачатковую Адукация. За параСћнальна невялікі термін такія школи адкрити билі ва Сћсіх Гарад и Найбільший значних мястечках Беларусі и Украіни. Такім чинам, езуіти Сћпершиню ажиццявілі арганізацию сістеми школьнай адукациі, чаго НЕ зрабілі для простагландинів народу ні рефарматари-пратестанти, ні праваслаСћнае духавенства. З'яСћленне езуітаСћ у Вялікім княстве ЛітоСћскім паклала тут пачатак каталіцкай Контррефармациі, якаючи яшче Сћ большай Ступені абвастрила еканамічную, палітичную, нациянальна-визваленчую и релігійную барацьбу білоруського и Сћкраінскага народаСћ. Так канца XVI ст. питанні релігіі и веравизнання набилі вострое палітични характар. Яни аказаліся Сћ центри Сћвагі грамадскай думкі и царкоСћна-релігійнай палемічнай публіцистикі.
настанням каталіцкай реакциі абумовіла нову расстаноСћку саслоСћна-класавих и нациянальна-визваленчих СІЛ у Вялікім княстве ЛітоСћскім. Размежаванне іх ішло па царкоСћна-релігійнай прикмеце. На адним полюсі групаваліся сіли уніяцка-каталіцкага веравизнання, на другім - праваслаСћнага. Феадальния вярхі білоруського и Сћкраінскага народаСћ, примаючи каталіцизм, станавіліся чужародним елементам у сваім нациянальним асяроддзі. А каралеСћская Сћлада Речи Паспалітай, каристаючися прав патранату, ставіла праваслаСћнае духавенства Сћ поСћную залежнасць пекло самавольства свецкіх феадалаСћ. У гетим Складання грамадска-палітичним становішчи Сћвесь цяжар ідеалагічнай барацьби з каталіцкай експансіяй ліг на плечі гарадскога насельніцтва праваслаСћнага веравизнання. Гараджане, якія мелі вопит цехавай арганізациі, аб'ядноСћваліся Сћ царкоСћния брацтва, што станавіліся центрамі патриятична налаштуваних СІЛ Беларусі и Украіни. З Мета распаСћсюджання сярод народних мас асвета на царкоСћнаславянскай мове брацтва адкривалі прихадскія школи, арганізоСћвалі друкарні и видавалі кнігі, неабходния для школьнага навучання, и кнігі релігійна-культавага призначення. Папуляризацияй царкоСћнай кніжнасці на стараславянскай мове, ужо Сћ значнай Ступені далекай пекло живой Народнай мови (гета було самим вялікім недахопам у дзейнасці брацтваСћ и крейди далека ідучия винікі для далейшага развіцця нациянальнай літаратури и культури наогул), займаліся такія відния прадстаСћнікі патриятична настроенай магнацкай знаці, як Ригор Хадкевіч, слуцкі князь Юрий Юр'евіч Алелькавіч, Канстанцін Астрожскі и некатория іншия. З гета Мета у ЗаблудаСћскай друкарні Хадкевіча працавалі маскоСћскія першадрукари Іван ФедараСћ и Петро Мсціславец. p> настанням феадальна-каталіцкай реакциі, якое завяршилася падпісаннем Бресцкай уніі 1596 м., виклікала резкі пратест з боці Сацияльна нізоСћ Украіни и Беларусі. У гетих умів абвостранай антифеадальнай и нациянальна-релігійнай барацьби, як ніколі ранєй, узрасло значенне літаратури. Яна становіцца адним з Магутни сродкаСћ ідеалагічнай барацьби, што абумовіла яе широкае развіцце. Фарміруючи грамадскую мнение и накіроСћваючи яе Сћ речишча таго ці іншага лагера, літаратура пачинае актиСћна Сћривацца Сћ жицце народу и становіцца виразніцай яго спадзяванняСћ. Лепшия розчини вільна або міжвольна садзейнічалі абудженню Сћ білоруського и Сћкраінскага вародаСћ пачуцця нациянальнай самасвядомасці. Сваім бурхливим росквітам літаратура перияду Контррефармациі була абавязана развіццю школьнай праворуч, асвета и кнігадрукавання, якое аживілася и набило широкі розмах з першої години Рефармациі. У нових умів грамадс...
