літаратура Заходняй Беларусі 1920-х-1930-х гадоСћ
ЗМІСТ
1. Літаратура Заходняй Беларусі 1920-х гадоСћ
2. Літаратура Заходняй Беларусі 1930-х гадоСћ
СПІС ВИКАРИСТАНИХ КРИНІЦ
1. Літаратура Заходняй Беларусі 1920-х гадоСћ
У агульнай сістеме Мастацкай літаратури на дерло месцев Сћ Заходняй Беларусі, несумненна, знаходзілася паезія. Причим, и Сћ 1920-я, и Сћ 1930-я рр.. p> Пачатак, першия старонкі паезіі Заходняй Беларусі звязана перадусім з іменамі Леапольда Родзевіча, Уладзіміра Жилкі, Ігната КанчеСћскага. Яни билі Найбільший творча актиСћнимі, и знак іх ПРАЦІ знайшоСћ виразни адбітак у периядичним друку пачатку 20-х гадоСћ, у виглядзе асобних кніжак. Хоць працягвалі працаваць Пает, што прийшлі Сћ літаратуру яшче Сћ нашаніСћскую пару: Гальяш ЛеСћчик (1880-1944), Казімір Сваяк (1890-1926), Стари Улас (1865-1939). Менавіта Л. Родзевіч у своеасаблівим сінтетичним жанри паеме-оповіді В«БілорусьВ» и У. Жилка Сћ паеме В«УяСћленнеВ» патрапілі найпаСћней виявіць тієї душеСћни тонус, тієї настрій, якім жила ТВОРЧА беларуская інтелігенция пад уражай падзелу бацькаСћшчини дзяржаСћнай мяжой, зриву адбудови дзяржаСћнасці Беларусі. Менавіта Сћ заходнебеларускі перияд У. Жилкам билі напісани такія ліричния шедеСћри, як В«БілорусьВ», «³хорВ», В«ЗамчишчаВ», В«ПолімпсестВ», В«СемухаВ». Жилка паетизуе визваленчае Змаганні. Захопленасць ідеаламі визваленчага руху, вернасць ім з вялікай сілай гучиць у вершили В«МечВ», В«вершив аб ВільніВ», В«Наш ліс, б кат рукою забойнай В»,В« Толькі тієї, чий вольні дух В»,В« Каваль В».
вершили рана памерлага Паета Iгната КанчеСћскага (1896-1923), падпісания псеСћданімам В«Ганна Галубянка В», вилучаліся рамантичнай естетикай и високай Культурал пачуцця. p> На дерло палового 20-х гадоСћ у Заходняй Беларусі припадае Найбільший літаратурная актиСћнасць Паета-клерика Кастуся Степовіча (Казіміра Сваяка), Які пачаСћ друкавацца яшче Сћ газеце «³elarusВ» у 1913 У 1924 у Вільні СћбачиСћ світло зборнік К. Сваяка "Мая ліра". p> Удзельнік сусветнай Вайни, актиСћни дзеяч білоруського нациянальнага руху Сћ перияд яго Сћздиму Сћ 1917-1920 рр.. Макар КраСћцоСћ (Косцевіч) (1890-1941), Акрам вядомага верша-гімна В«Ми вийдзем шчильнимі радаміВ», створанага пад уражай слуцкага паСћстання, Складанний верш В«БратомВ», у якім спалучани роздум над трагічним лісам білоруський зямлі з магутнай віра у нациянальную Свабоду яе народу.
Адасоблена пекло заходнебеларускіх паісьменнікаСћ, прасякнутих нациянальнай ідеяй або ідеяй сацияльнага разняволення працоСћних, зграя Наталля Арсеннева (1903-1998), чие вершили з самаго пачатку 20-х гадоСћ стала друкаваліся амаль ва Сћсіх периядичних виданні. p> Блаславеная на паетичнае виступах М. Гарецкім, пад годину вучоби паетеси Сћ Віленскай білоруський гімназіі, Арсеннева Сћ палею лірици засяродзілася на суб'ектиСћним пачатку, пераживаннях інтимнага характар. АсноСћная криніцай паетичнай інспірациі яе Сталі природа, космас. Нягледзячи на індиферентнасць паетеси да грамадскіх праблем, бясспречни Талент яе висока цаніСћся прадстаСћнікамі літаратурнай грамадскасці. У 1927 вийшаСћ зборнік паезіі Н. Арсенневай В«Пад сінім небес В».
На пачатку 20-х гадоСћ у газетах В«Беларускі дзвінВ» и В«Беларускія ведамасціВ» друкаваСћся Пает и мастак Алесь Смаленец (1893-1966), сапраСћднае прозвішча - РужанцоСћ. На тій годину ен, били Сћдзельнік сусветнай и грамадзянскай войнаСћ, биСћ камандзірам білоруського баталіях Сћ Літве, створанага еміграцийним урадам Вацлава ЛастоСћскага, редагаваСћ часопіс В«Беларус-вайсковиВ». Вершили А. Смаленца вилучаліся ваеннай тематикай. У вобразнай структури іх пераважалі вобразния реаліі Вайни. М. Гарецкі знаходзіСћ іх В«моцнимі думкаю и даволі аригінальнимі ФорманВ». Пазней А. Смаленец виступаСћ як перакладчик білоруський паезіі на літоСћскую мову І з літоСћскай на білоруську.
Першия публікациі Паета Алеся Салагуба (1906-1934) адносяцца да 1923 Будучи вучнем Беларуськай віленскай гімназіі, Пает звязаСћ свій ліс з камуністичним падполлем, стаСћ сябрів члена ЦК КПЗБ Арсенія КанчеСћскага, брата вядомага літаратара, удзельнічаСћ у арганізациі гурткоСћ Беларуськай Сялянска-Работніцкай Грамада Сћ рідних мясцінах на Смаргоншчине. А. Салагуб двойчи ариштоСћваСћся дефензівай, та року праседзеСћ у Лукішках. Олесю Салагубу Сћ літаратури Заходняй Беларусі належиць першинства, роля адкривальніка туремнай тематикі, стваральніка вобразе палітвязьня, пазней М. Танкам і В. ТаСћлаем узнятага да широкіх мастацкіх абагульненняСћ. Лірични герой А. Салагуба - аlter еgо аСћтара - натура метаімклівая и целасная. У яго свядомасці арганічна спалучани Сацияльна и нациянальни ідеали. Ен далучани да ідеі разняволення чалавецтва Сћ планетарним маштабі (В«Ми раді, раді, што змяняем гісторий хід В»), адначасна змагаецца, пакутуе Сћ астрозе и мариць убачиць В«Вольнай палю Бі...
