Еканамічнае становішча Беларусі Сћ перияд узрастання капіталістичних адносін (дерло палового ХІХ ст.) br/>
Змест
1. Сільська гаспадарка на Беларусі. Пачатак фарміравання нових адносін у памешчицкіх и сялянскіх гаспадарках. 3
1.1 Сялянская гаспадарка. 4
1.2 Павіннасці 5
2. Прамислови пераварот и станаСћленне Фабрични-заводскай прамисловасці на Беларусі Сћ Першай палового XIX ст. 7
2.1 Мануфактури .. 7
2.2 Фабрикі и заводи .. 8
2.3 Гарад .. 9
2.4 Гандаль. 9
3. СПРОБА гаспадарчих реформаСћ. 12
Спіс викаристаних криніц. 16
1. Сільська гаспадарка на Беларусі. Пачатак фарміравання нових адносін у памешчицкіх и сялянскіх гаспадарках
Пачатак стагоддзя биСћ адзначани Вайн 1812 паміж Расіяй и Францияй. Винікі для сельскай гаспадаркі:
- Страта насельніцтва - каля 25%.
- Скараченне пасяСћних плошчаСћ у два рази.
- Страти інвентару и цяглай сіли. Толькі Сћ Гродзенскай губерні було знішчана вище названих 35 тис. коней, што Складанний каля 60%. p> Агульния страти Беларусі склалі каля 52 млн. руб. сребрам (памер штогадовага дзяржаСћнага падатку з Беларусі - 1 млн. руб.)
У гети перияд заменьшиСћся фонд дзяржаСћних земляСћ за кошт вялікіх падараванняСћ з боці Кацярини Інший, ПаСћла и Аляксандра. Усяго ва Сћласнасць рускім памешчикам було раздадзена 208550 душ білоруських сялян (чацвертая Частка Сћсяго насельніцтва Беларусі). ЗахоСћвалася недатикальнасць ранєй існуючага землеСћладання для присягнуСћшай шляхти. p> Білорусь - регіен, дзе Панаван буйнапамеснае дваранскае землеСћладанне. Напяредадні 1861 у памешчикаСћ було каля 12 млн. дзесяцін (70% зямлі), и толькі вище названих 4 млн. дзесяцін (приблізна 27%) знаходзілася Сћ каристанні каля 1 млн. пригонних сялян. У буйних латифундиях ствараліся сяреднія па велічині маенткі з колькасцью пригонних пекло 200 да 500 чал., Якія здаваліся Сћ аренду. Зростання таварнасці адбиваСћся за кошт павелічення паншчинних павіннасцяСћ сялян, асабліва пасли 1812 ГалоСћния павіннасці - паншчина и аброк. Марудна уводзіліся капіталістичния форми гаспадарання, такія як:
- примяненне Сћдасканалених сельскагаспадарчих Машинние;
- Працюю найманих робітників;
- увядзенне травасеяння и шматпольних севазваротаСћ.
Факти викаристання нових формаСћ гаспадарання мелі адзінкави характар ​​(Іяхім Храптовіч - уладар маентка Шчорси, памешчик Ашмянскага Павєтьє КарчеСћскі).
Немагчима було спалучиць пригонную працю взяти з патрабаваннямі растучага Сћнутранага и знешняга ринку. Увядзенню шматполля, паляпшенню парод живели, распаСћсюджванню травасеяння и Сћживанню Машинние перашкаджала танная Працюю пригонних сялян. АсноСћная маса памешчикаСћ лічила пригоннае права падмуркам рациянальнай гаспадаркі и НЕ збіралася пекло яго адмаСћляцца.
Рухавіком, што садзейнічаСћ розвалу феадальнага еканамічнага механізму стаСћ спро на хліб и прадукцию сельскай гаспадаркі Сћ Заходняй ЕСћропе Сћ першия дзесяцігоддзі XIX ст. Па-другое, узрасла емістасць Сћнутранага ринку. У 30 - 40-я рр.. каля 70 - 80% усіх прибиткаСћ вчиняти пекло продаж сельскагаспадарчих прадуктаСћ, галоСћним чинам збожжа, гарелкі и спірту. p> У Першай палового XIX ст. визначаецца специялізация сельскагаспадарчай витворчасці. Віцебская и паСћночния Павєтьє Віленскай, Мінскай и МагілеСћскай губерняСћ - гета раен ільна-і бульбаводства. p> ПаСћдневия Павєтьє (Пінскі, Навагрудскі, Гомельскі и інш.) Білоруських губерняСћ - вирошчванне и перапрацоСћка Цукрове буракоСћ (З канца 30-х рр..). У сяредзіне 40-х рр.. у памешчикаСћ Беларусі було 8, а Сћ канц 50-х - 16 цукраварних заводаСћ.
Гродзеншчина - танкарунная авечкагадоСћля, у 40-х рр.. XIX ст. налічвалася 600 тис. авечак.
На м'яса-малочнай живелагадоСћлі Сћ 40 - 50-я рр.. специялізаваліся адзінкавия памешчицкія гаспадаркі, тия, што мелі вінакурния заводи.
Такім чинам, Сћ памешчикаСћ Беларусі було імкненне Сћзнімаць прадукцийнасць сваіх гаспадарак, вирабляць больш таварнай прадукциі.
В
1.1 Сялянская гаспадарка
Каля 70% білоруських сялян мелі палю гаспадарку и каристаліся зямельним надзелам з умовай виканання павіннасцяСћ. Невялікую групу (каля 30%) складалі дваровия сяляне, якія НЕ вялі палею гаспадаркі, працавалі на памешчицкім Дваро и знаходзіліся на натуральним утриманні. У Віленскай, Гродзенскай и Мінскай губерній пераважала сялянскае падворнае землекаристанне, а Сћ Віцебскай и МагілеСћскай - абшчиннае.
Прилад ПРАЦІ - тия ж, што и Сћ папяредні перияд. У адзінкавих заможних сялянскіх гаспадарках билі Сћжо веялкі, малацілкі и іншия Машинние.
Агратехніка - регулярнае трохполле. У заможних гаспадарках пачалі сеяць кармавия трави, асушаць Балота, набиваць лепшае насенне для пасеву, уживаць на Сћгнаенне іл и торф.
