Якуб Колас - вялікі пясняр білоруського народу
якуб колас Беларускі пісьменнік
Якуб Колас (сапр. Канстанцін Міхайлавіч Міцкевіч) нарадзіСћся 22.10 (3.11) 1882 р. біля сям'і лесніка. p> ПраваслаСћни, ахришчани Сћ СтаСћбцоСћскай царкве. Бацька, Міхаіл Казіміравіч Міцкевіч, служиСћ лесніком у князя Радзівіла. Маці, Ганна Юр'еСћна (дзяв. прозвішча Лесік), була хатняй гаспадиняй. p> Акрам Кастуся Сћ сям'і МіцкевічаСћ расло яшче сямера дзяцей (Чатир братчики и вки сястри). Дзіцячия гади будучага пісьменніка прайшлі Сћ леснікових сядзібах Ласток (Сухошчина), Альбуция, што недалека пекло в. МікалаеСћшчина, адкуль бацькі билі пологах. У 1892-1894 рр.. Я.Коласа вучиСћся Сћ МікалаеСћшчинскім народним вучилішчи. У дзяцінстве захапляСћся байкамі І.Крилова, вершамі А.Пушкіна, М.Лермантава, В.ЖукоСћскага, апавяданнямі М.Гогаля, казкамі и апавяданнямі Л.Талстога, вершамі на білоруський мове Янкі Лучини (у рукапісе). ЛюбоСћ да кніг привіСћ яму Дзядзько Антосьо. У 1898 Я. Колас паступіСћ у Нясвіжскую настаСћніцкую семінарию, якую скончиСћ у 1902 У юнацкія гади напісаСћ паеми В«У кастраВ» и В«СтрахВ», тексти якіх НЕ захаваліся. РабіСћ запіси вуснай Народнай творчасці. Вялікі СћплиСћ на будучага Паета аказаСћ викладчик семінариі А.Кудринскі, Які СћхваліСћ яго першия вершили. Пасли сканчення вучоби Я.Коласа працаваСћ настаСћнікам Люсінскага народнаго вучилішча Пінскага пав. Мінскай губ. (Цяпер Ганцавіцкі р-н Бресцкай вобла.). Зх 1903 ен настаСћнічаСћ у в. Пінкавічи Пінскага пав. (Цяпер Пінскі р-н), веСћ ревалюцийную роботу сярод сялян. За Сћдзел у ревалюцийнай прапагандае (1906) "у парадку пакарану В»пераведзени з Пінкавіцкага Сћ Верхменскае Народнай вучилішча Ігуменскага пав. Мінскай губ. (Цяпер Смалявіцкі р-н Мінскай вобла.). У ліпені 1906 у в. МікалаеСћшчина адбиСћся нелегальні настаСћніцкі з'езд. За актиСћни Сћдзел у ім и наогул за ревалюцийную роботу Я.Коласа биСћ пазбаСћлени права працаваць настаСћнікам. Пача слідства. Зіму (1906-1907) жиСћ у леснічоСћци Смалярня, дзе нелегальна адкриСћ приватную школу. ПачаСћ складаць вучебни дапаможнік В«Інше читанне для дзяцей беларусаСћВ». 1 верасня 1906 у газеце В«Наша ніваВ» биСћ надрукавани дерло верш Я.Коласа В«Наш рідний крайВ». На працягу шасці тидняСћ 1907 ен биСћ загадчикам літаратурнага аддзела газети В«Наша ніва В», альо паводле загидила паліциі пакінуСћ Вільню. Восени 1907 зноСћ приязджаСћ у Вільню, а Сћ снежні таго ж року зрабіСћ падарожжа Сћ Пецярбург, каб наладзіць асабістия сувязі з пісьменнікамі и культурнимі дзеячамі Расіі. У 1908 м. Я.Коласа биСћ асуджани Сћладамі да Трох гадоСћ туремнага зняволення. Пакарану адбиваСћ у Мінскім астрозе. У 1909 у видавецтве В«Зазирни сонца и Сћ наша ваконца В»(Пецярбург) вийшла дерло яго кнігаВ« Інше читанне для дзяцей беларусаСћ В», а Сћ 1910 р. - дерло зборнік вершаСћВ« Песні жальби В». У 1911 Я.Коласа пачаСћ пісаць паему В«Нова зямляВ». Тади ж нарадзілася и задума паеми В«Симон-музикаВ». Пасли вихаду з турм Сћ верасні 1911 пісьменнік жиСћ, перабіваючися часовимі настаСћніцкімі заробкамі. У 1912 атримаСћ пасведчанне аб дабранадзейнасці и биСћ призначани настаСћнікам на Піншчину. У жніСћні 1912 на Хутарі Смольного, каля в. МікалаеСћшчина, адбилася дерло сустреча Я.Коласа и Я. Купали. Шчирае іх сяброСћства захавать на Сћсе жицце. У червені 1913 Я.Коласа ажаніСћся з настаСћніцай пінскай чигуначнай школи Марияй ДзмітриеСћнай Каменскай. У пачатку Першай сусветнай Вайни ен разам з сям'ей евакуіраваСћся Сћ МаскоСћскую губ. НастаСћнічаСћ. Восени 1915 мабілізавани Сћ армію, знаходзіСћся Сћ Масквє. Пасли сканчення АляксандраСћскага ваеннага вучилішча Сћ званні прапаршчика служиСћ у запасним палицю Сћ р. Пярмі, дзе Сћ пачатку 1917 атримаСћ чин падпаручніка. Літах 1917 накіравани на Руминскі фронт. Кастричніцкую ревалюцию сустреСћ у м. Абаяні Курскай губ., дзе знаходзілася яго Жонка Мари ДзмітриеСћна. Паводле декрета Савецкай залагодить Сћ 1918 Я.Коласа як настаСћнік визвалени пекло вайсковай служби. Педагагічную дзейнасць працягваСћ на Куршчине. У 1921 паводле викліку Сћрада БРСР Я.Коласа вярнуСћся Сћ Мінск, працаваСћ у Навукова-терміналагічнай камісіі народнаго камісарията асвета (НКА), о з 1922 - у літаратурнай камісіі па збіранні вуснай Народнай творчасці Інститута білоруський культури. ВикладаСћ у Беларускім педагагічним технікуме. Па дарученні Наркамата асвета БРСР читаСћ лекциі па граматици и методици викладання білоруський мови на настаСћніцкіх педагагічних курсах у Слуцьку (1923). У критим жа Годзе зацверджани викладчикам білоруський мови БДУ. Нягледзячи на таке признанне, у 1925 у яго биСћ праведзени вобиск, а затим и допит у сувязі з т.зв. В«ЛістападаСћскай справайВ» на Случчине. У кастричніку 1926 у сувязі са святкаваннем 20-годдзя творчай дзейнасці Я. Коласа було нададзена звань народнаго Паета. У студзені 1929 ен стаСћ членам Презідиума и віце-презідентам АН БРСР, створанай на базі Інститута білоруський культури. ПримаСћ уд...
