зел у рабоце Першага Усебеларускага з'езда савецкіх пісьменнікаСћ и Першага з'езда савецкіх пісьменнікаСћ, дзе яго абралі Сћ кіруючия органи СП БРСР и СРСР не без супраціСћлення Сћлад (для таго, каб Я.Коласа биСћ обрані делегатам, а затим и членам презідиума 1-га з'езда СП СРСР, спатребілася заступніцтва М.Горкага и редактара В«ИзвестийВ» І.Гронскага). Як грамадскі дзеяч у складзе делегациі СРСР виязджаСћ у 1935 у Париж на Сусветни кангрес абарони культури, дзе виступіСћ з прамовай. У 30-я гади вульгаризатарская критика беспадстаСћна абвінаваціла Я.Коласа Сћ нацдемаСћшчине, у прапагандзе ідей бяскласавасці білоруський нациі, знаходзіла Сћ яго творах ідеалізацию кулацтва, хутарской гаспадаркі, апяванне месіянскай роли інтелігенциі. На Я.Коласа и Я. Купали билі заведзени праворуч на аришт у 1937 Іх виклікалі на допити. 6 лютаго 1938 у будинку Я.Коласа шукалі зброю, пісьменніка примусілі Сћзняць рукі и стацій тварі да сцяни. ПагражаСћ аришт. Альо пасли сустречи першага сакратара ЦК КП (б) Б П.Панамаренкі и І.Сталіна вань аб аришце було Знято. У пачатку Вялікай Айчиннай Вайни Я.Коласа пераехаСћ з Мінска Сћ Клязьмі, а Сћ жніСћні 1941 р. - у Ташкент. У ліпені 1941 р. биСћ надрукавани зварот Я. Купали и Я.Коласа В«Беларускаму народуВ», у якім прагучаСћ заклік да змагання супраць Нямецького-фашисцкіх захопнікаСћ. У годину Вайни Я.Коласа займаСћся творчай, навуковай и грамадскай працай: удзельнічаСћ у рабоце АН БРСР, Усеславянскага антифашисцкага камітета (Масква), сустракаСћся з воінамі Савецкай арміі, партизанамі, виступаСћ з публіцистичнимі артикуламі Сћ периядичним друку, па радие. Пасли Вайни ен вярнуСћся Сћ Мінск, веСћ вялікую грамадскую и навукова-арганізацийную роботу. Памер Я. Колас 13 жніСћня 1956 Пахавани Сћ Мінску на Вайскових могілках. p> Жицце и творчасць Я.Коласа пакладзени Сћ Аснова шерагу дакументальних фільмаСћ: В«Народна ПаетВ», 1952; В«Якуб КоласВ», 1962; и інш. Некатория яго розчини екранізавани (наприклад, В«Пісня ВяснаВ» - па Аповесці В«На прасторах жиццяВ»). На словах Я.Коласа напісана шмат буйних Музична твораСћ (опера В«Нова зямляВ» - камп. Ю.Семяняка; В«У пушчах Скотарство В»(паводле АповесціВ« Дригва В») - камп. А.БагатироСћ: i інш.). КоласаСћскую паезію для напісання пісень викаристоСћвалі кампазітари М.Чуркін (В«ФарбаВ», В«ВяснаВ», раманси В«Маей каханциВ», В«Гусі ...В»), А.ТуранкоСћ (раманси В«Усход сонцаВ», В«ДудкаВ», пісня В«РадасцьВ») i інш. Вобразе пісьменніка Сћвасобілі Сћ творах вияСћленчага Мастацтва І.Ахремчик, М.Купава, У.Стальмашонак, В.Шаранговіч, Л.ШчамялеСћ и інш. мастакі.
Ім'я народнаго пісняра СћшаноСћваецца на Беларусі. У 1959-1965 рр.. присуджалася літаратурная, а з 1971 разів у два гади присуджаецца ДзяржаСћная премія імя Я.Коласа за лепшия празаічния розчини и літаратуразнаСћчия ПРАЦІ. Яго імя присвоена шерагу устаноСћ Беларусі (Мінскаму паліграфічнаму камбінату, Інституту мовазнаСћства АН Беларусі, Центральнай навуковай бібліятеци НАН Беларусі, Віцебскаму драматичнаму театру, многім школам, бібліятекам, калгасам, саСћгасам, полишаючи и вуліцам. Помнікі пісьменніку пастаСћлени на полишаючи Мінска, якаючи носіць яго імя, на радзіме Сћ в. МікалаеСћшчина, а таксамо Сћ некат. інш. месцев. УстаноСћлени мемарияльния дошкі на будинках, у якіх жиСћ ці працаваСћ пясняр. У Мінску існуе Літаратурни музей Я.Коласа, у Акінчицах, Смольні и Альбуці - яго філіяли. Грамадскія Літаратурния музеі створани Сћ школах, дзе Колас викладаСћ. У пакоі, дзе Я.Коласа працаваСћ як віце-презідент АН БРСР, адноСћлени мемарияльни кабінет. Партрет пісьменніка змяшчаСћся на присвечаних яму Паштова марках и паштоСћках, на Манец, випушчанай да 110-годдзя з дня яго нарадження.
Як пісьменнік Я. Колас виявіСћ сябе ва Сћсіх літаратурних пологах (ЕПАС, лірици и драмі), а таксамо на іх сумежжи (ліра-ЕПАС).
Лірика Я. Коласа даволі шматгранная як у праблемна-тематичним, так и Сћ Мастацкая-естетичним плані. Яго вершили адигралі вялікую грамадска-вихаваСћчую ролю Сћ перияд Першай рускай ревалюциі и Сћ гади панавання реакциі. НапоСћнения пачуццем гніву и нянавісці, яни клікалі працоСћних да згуртаванасці, сцвярджалі непазбежнасць перамогі над пригнятальнікамі ("Ворагам", В«Наша возьмеВ», В«будз цверди "). Створани пісьменнікам вобразе героя, перакананага змагара за народну Праворуч, - значнае дасягненне білоруський даревалюцийнай літаратури. p> Народно пачатак лірикі Коласа Сћ паетизациі сялянскай ПРАЦІ на зямлі, у якой мужик-білорус черпае палю моц и якаючи фарміруе яго натуру. Працюю для яго - криніца радасці, самої паезіі бицця. Дадзеная тематика Найбільший виразна виявілася Сћ такіх вершили пісняра, як В«Мужичая ніваВ» (1907), В«На полі ВяснаВ» (1908), В«ЖнівоВ» (1908), В«РольнікВ» (1908), В«АратВ» (1909), В«Песні ВяснаВ» (1909). p> У вершили 1914-1916 рр.. (В«Думкі салдатаВ», В«ВорагамВ») Пает асуджаСћ імпериялістичную Вайн, викриваСћ яе захопніцкі характар, антинародную скіраванасць, праСћдзіва маляваСћ селяніна, удзельніка Вайни, ...
