ачинаецца з XVIII ст. и Сћ сваім гістаричним развіцці "СћмоСћна" травні вки В«хваліВ», вки етапу, шкірно з якіх у тієї пані годину травні палі асаблівасці. В«хвалячиВ» - «ўрадавиВ» лібералізм, ініційованій В«зверхуВ», Які ахоплівае перияди праСћлення Кацярини II и Аляксандра I, па змесце - ліберальна-асветніцкі, Які абапіраецца на асвеце манархію (М. М. Сперанскага), Які виклікаСћ апазіцийни самадзяржаСће рух дзекабристаСћ; В«хвалячиВ» - лібералізм пасляреформави перияд - у сваіх палітика-сациялагічних и філасофскіх теориях прадстаСћлени як В«ахавальни В», або кансерватиСћни, лібералізм (канцептуальния Аснова - К. Д. Кавелін, сістематичная распрацоСћка - Б. М. Чачерин, П. Б. Струве), што виклікала широкае земскай, о з пачатку 90-х гадоСћ - буржуазнае ліберальнае рух;В« хвалячи В»- нови лібералізм пачатку стагоддзя (та кастричніка 1917) - па змесце Сацияльна лібералізм, Які абвясціСћ неабходнасць забеспячення кожнаму грамадзяніну Расіі" права на годнае чалавечае існаванне В». Ен даСћ штуршок Новам теаретичнага асенсавання праблем прававой дзяржави и В«прававогаВ» сациялізму ва Сћмовах ідейнай барацьби з прадстаСћнікамі як кансерватиСћних, так и леварадикальних СІЛ (Н. І. КарееСћ, П. І. НаСћгародцаСћ, Б. О. Кістяківський, С. І. Гесен, М. М. КавалеСћскі, П. М. Мілюков, Л. І.. Петражицкий, С. А. Муромцев и інш.), падрихтаваСћ разам з кансерватиСћним напрамкам Сћзнікненне и Адукация ліберальна-демакратичнай партиі кадетаСћ (а пасли - яе розкол) . [1]
УмоСћна палітика-сациялагічнае и філасофска-прававое змест ідей лібералізму I В«хваліВ» можна ахарактаризаваць як В«афіцийниВ», II В«хваліВ» - як больш В«правіВ» Сћ параСћнанні з класічним лібералізмам (сінтез асноСћних ідей и каштоСћнасцяСћ лібералізму и кансерватизму), а III В«хваліВ» - як больш В«левиВ» вариянт (сінтез класічнага лібералізму и сациялістичнай традициі) у параСћнанні з В«чистимВ» лібералізмам як В«індивідуалістичнай сістемайВ», што дае правах чалавечай асобі перавагу над усімі астатнімі.
шкірно з гетих Трох кірункаСћ расійскага лібералізму меСћ палі асаблівасці, палю іманентна логіку развіцця Сћ кантексце гісториі, палітичнага жицця расійскага грамадства и айчиннай палітика-філасофскай думкі, адрозненні пекло заходнееСћрапейскага лібералізму. ПрадстаСћнікі кожнага з гетих плиняСћ рускаго лібералізму мелі розния філасофска-теаретичния падстави и палі Бачані грамадскага и палітичнага ідеалаСћ, статусу асобі и Сацияльна-палітичних інститутаСћ, спосабаСћ пераСћтварення грамадства, так ці інакш звязане з тенденцияй рефармавання и евалюцийнай сацияльнай метадалогіяй. Ліберальни кансерватизм як тип Сацияльна-палітичнай ариентациі, безумоСћна, СћпісваСћся Сћ ліберальную парадигму, у Аснова якой - признанне абсалютнай каштоСћнасці асобі и прияритет евалюцийна-рефармісцкіх метадаСћ сацияльнага перабудови. Альо як асаблівую кірунак айчиннай сациялагічнай и палітика-філасофскай думкі ліберальни ка...
