Змест
Увядзенне
1. Паняцце летапісе
2. Змест летапісе
3. Метад вивучення летапісе
Заключенне
Спіс літаратури
Увядзенне
Летапіси, гістаричния розчини XI-XVII стст., у якіх апавяданне вялося па гадах. Аповяд пра падзеі кожнага року Сћ летапісах звичайна пачинаСћся словамі: "у літа" - адсюль назва - летапіс. Слово "летапіс" і "летапісец" равнозначащі, альо летапісцам міг називацца таксамо и складальнік такогого розчини. Летапіси - найважнейшия гістаричния криніци, сами значнії помнікі грамадскай думкі и культури Старажитнай Русі. Звичайна Сћ летапісе викладалася руская гістория пекло яе пачатку, годинах летапісе адкриваліся біблейскай гісторияй и працягваліся античнай, візантийскай и рускай. Летапіси гулялі важливу ролю Сћ ідеалагічним абгрунтаванні княжацкай залагодить Сћ Старажитнай Русі и прапагандзе адзінства рускіх зямель. Летапіси СћтримоСћваюць значний материял аб паходжанні Сћсходніх слов'ян, аб іх дзяржаСћнай залагодить, аб палітичних Сћзаемаадносінах Сћсходніх слов'ян паміж сабой І з інш народамі и краінамі. p align="justify"> Мета даследавання - вивученне летапісе як гістаричнай криніци, Метад іх вивучення.
Завданням даследавання:
) раскриць паняцце летапісе;
) разгледзець змест летапісе;
) виявіць Метад вивучення летапісе.
летапіси гістаричная криніца апавяданне
1. Паняцце летапісе
У Кіеве Сћ XII ст. летапісанне вялося Сћ Кіева-Пячерскім и Видубицькому МіхайлаСћскім монастир, а таксамо плиг Княжий Дваро. Галіцка-Валинскае летапісанне Сћ XII ст. засяроджваецца плиг Дваро галіцка-валинскіх князеСћ и біскупаСћ. ПаСћдневарускія летапісанне захавать Сћ ІпацьеСћскім летапісе, якаючи складаецца з "Аповесці мінулих гадоСћ", працяг у асноСћним кіеСћскімі навінамі (канчаючи 1200), и Галіцка-Валинскай летапісе (канчаючи 1289-92). У Уладзіміра-Суздальскай зямлі галоСћнимі центрамі летапісання билі Уладзімір, Суздаль, РастоСћ и ПераяслаСћ. Помнікам гетага летапісання з'яСћляецца ЛаСћренцьеСћскага летапіс, якаючи пачинаецца "Аповесць мінулих гадоСћ", працяг уладзіміра-суздальскімі навінамі да 1305, а таксамо Летапісец ПераяслаСћля-Суздальскага (изд.1851) i РадзівілаСћскі летапіс, упригожаная вялікай колькасцю малюнкаСћ. Вялікае развіцце атримала летапісанне Сћ НоСћгарадзе плиг Дваро арцибіскупа, плиг монастир и церквах. p align="justify"> Мангол-татарскае нашесце виклікала годин заняпад летапісання. У XIV-XV стст. яно зноСћ развіваецца. Найбуйнейшимі центрамі летапісання з'яСћляліся НоСћгарад, ПскоСћ, РастоСћ, цвер, Масква. У летапісних скляпеннях адлюстроСћваліся гол. чинам падзеі мясцовага значе...
