"Гарад и мястечкі Беларусі"
Насельніцтва гарадоСћ у ХIV - XVI стст.
У ХIV - XVI стст. На Беларусі ішоСћ інтенсіСћни працес урбанізациі грамадства. Калі да 1500 криніци змяшчаюць звесткі аб 83 Гарад Вялікага княства ЛітоСћскага, рускаго, Жамойцкага, то з 1500 па 1600 налічваецца 530 гарадскіх пасяленняСћ. p align="justify"> Насельніцтва гарадоСћ фарміравалася за кошт втікачів сялян, а таксамо з рамеснікаСћ, пераселених феадаламі Сћ горад. Сярод жихароСћ гарадоСћ каля 80% билі білоруси. Тут жилі таксамо рускія, украінци, літоСћци, палякі, яСћреі, німці, татари. Велику частко насельніцтва складалі рамеснікі и гандляри. Яни називаліся мяшчанамі. Акрам іх у Гарад Мелася вялікая колькасць гарадскіх нізоСћ (плебсу). Гарадзкія нізи (плебс) - "людния людзі" і "гульцяі" - у Горадзе виконвалі камунальния роботи, служилі плиг дамах багатай гарацкой вярхушкі. Билі и жабракі-найміти. Насельніцтва Сћ Гарад и мястечках Займаюсь и сельскай гаспадаркай, забяспечваючи сябе Сћсім неабходним. p align="justify"> Беларускі горад феадальнай епохі Сћ палею большасці СћяСћляСћ невялікае паселішча, якое налічвала пекло 1,5 і 3 тисяч жихароСћ. Горад з насельніцтвам у 10 и болів тисяч складаСћ редкае виключенне. Пригонніцкая прикаванасць селяніна да феадальнага маентка була асноСћнай перашкодай на шляху зростання гарадскога насельніцтва. Грамат вялікага князя літоСћскага Казіміра 1444 вилучала ва Сћсей дзяржаве 15 Лепша гарадоСћ. У іх ліку билі названі Берасце, Віцебск, Гародня, Драгічин, Менск, Наваградак, Полацк, Слуцьк. Важливим критерием еканамічнай роли гарадоСћ биСћ памер падатку, Які ішоСћ у дзяржаСћную скарбницю.
Стан развіцця горадо
Сярод усіх білоруських гарадоСћ таго годині сваім вядучим значеннем у гаспадарчим, палітичним и культурним жицці грамадства визначаСћся Полацк. Аб ім Самі палачане, як сведчиць грамат полацкага ваяводи 1476, з гонарам заяСћлялі, што іх горад місця славутае , нічим НЕ саступае сталіци ВКЛ - Вільні.
Альо Сћсе ж асноСћная Частка білоруських гарадскіх паселішч заставали Сћ становішчи паСћаграрним, паСћгандлевим з невялікай колькасцю рамеснікаСћ. Такім узроСћнем характаризавалась жицце ва Сћмовах феадалізациі Бадай усіх еСћрапейскіх краін. Причинай таго билі абмежавания магчимасці развіцця таварно-грашових адносін. Разам з развіццем фальварачнай сістеми арганізациі сельскай гаспадаркі павялічвалася зацікаСћленасць феадалаСћ, асабліва буйних землеСћладальнікаСћ, у гандлевих сувязях. Сродкам яе задавальнення стала стваренне Сћ межах свойого Сћладання горада ці мястечка з ринків, дзе Сћладальнік, а таксамо и яго паддан...
