Уводзiни
Тема Курсави ПРАЦІ? Назв посуд (кухоннага и сталовага) у гомельскіх гаворках.
Увядзенне ў навукови зварот білоруського диялектнага материялу пача даволі актиўна ў Першай палового 19? пачатку 20 ст. на старонках етнаграфічних, гістаричних, фальклорних, лексікаграфічних и інших прац П. Бяссонава, П. Шейна, Е. Ляцкага, Е. Раманава, І. Сербава, І. Насовіча, М. Федароўскага, З. Радчанкі, М. Доўнар-Запольскага, У. Дабравольскага и інш. Навуковае ж апісанне гукаў, граматичних форм i слоў білоруських диялектаў звязана з виданнямі Калайдовіча, Галатузава, Недзешава, Сержпутоўскага и інших , а таксамо найперш са шматлікімі публікациямі Я. Карскага, видадзених и ў часопісах , и асобнимі випускамі, якія Сабран ў яго знакамітай ПРАЦІ «Білоруси», дзе аналізуюцца праблєми и ТЕМи білоруського маўлення, яго марфалагічния i сінтаксічния Риси. Асобна аналізуюцца канкретния Беларускія гаворкі, а таксамо мова тагачасних білоруських пісьменнікаў [1, с. 37].
Я. Карскі склаў карту теритарияльнага распаўсюджвання білоруський мови, якая значний перавишае межи свойого ўживання ў сенняшняй Беларусі, бо викаристоўвалася ў пачатку 20 ст. у пагранічних РАПН усіх наших славянскіх (рускія, украінци, палякі) i неславянскіх (латиші, літоўци) суседзяў. У даваенни годину пачалі видавацца Праца па лінгвагеаграфіі Беларусі (Бузук, 1922) i ПРАЦІ па апісанню білоруських гаворак (Растаргуеў, 1927; Растаргуеў, 1922), артикули Я. Ваўка-Левановіча, П. Бузука, П. Растаргуева и інш ., диялектния слоўнік Віцебшчини (Каспяровіч, 1927) i Червеньшчини (Шатернік, 1929), анкети, праграма, інструкциі (1926, 1927, 1931) па збіранню диялектнага материялу.
Питанні білоруський диялекталогіі закраналіся i ў даваенних даследаваннях рускіх вучоних (М. Дурнаво, І. Галанаў, М. Ушакоў и інш .), украінскіх моваведаў ( У. Ганцоў, І. Зяліскі, К.Міхальчук i інш.), польскіх лінгвістаў (Л. Асоўскі, І. Атрембскі, К. Машиньскі, З. Шцібер i інш.).
У пасляваенни перияд вивученне білоруських диялектаў дало найвишейши полон у стваренні ДАБМ, ЛАБНГ (Диялектни атлас, 1963; Лексічни атлас, 1993-1992; Лінгвістичная геаграфія, 1962), у падрихтоўци шматлікіх рознабакових апісанняў, у критим ліку дисертацийних, білоруських гаворак, у публікациі мноства диялектних слоўнікаў i материялаў да ix. За публікацию ДАБМ, Які змяшчаў 332 лінгвагеаграфічних карт, яго редактари i виканаўци (Р. Аванесаў, K. Kpaпiвa, Ю. Мацкевіч, Г. Арашонкава, Н. Вайтовіч, А. Груц, А. Кривіцкі, А. Мурашка, Я. Рамановіч , А. Чабярук, М. Шелег) у 1971 атрималі Дзяржаўную премію СРСР, а праз вки дзесяцігоддзі аўтари ЛАБНГ узнагароджани Дзяржаўнай преміяй сувереннай Республікі Білорусь.
Вивученне диялекталогіі - вельмі важливе завдання, бо на диялектним материяле пабудавани падмурак білоруський літаратурнай мови. Толькі вивучаючи моўния працеси ў диялекталогіі можна дасканальна вивучиць моўния працеси ў літаратурнай мове [1, с. 41].
Асаблiвай увагi заслугоўваюць Назв посуд па разнастайних приметах, бо гетая моўная з ява ў диялектнай мове білоруського народу мала даследавана. У приватнасцi, мала вивучанай з яўляецца праблєми назваў посуд ў гомельскіх гаворках.
Диялектния СЛОВА нясуць на сабе адлюстраванне карціни ...
