Беларускi дзяржа Сћ ни унiверсiтет
Гістарични факультет
Кафедра г i сторі i Беларус i старажитнага годині i сяредн i х вякоСћ
Реферат па тема: Асаблівасці адмени пригоннага права на териториі Беларусі
ВиканаСћ:
Студент 3 курсу 2 групи
ЛіСћшиц Є.
Мiнск, 2008
В
Асаблівасці адмени пригоннага права на териториі Беларусі
В іншої палового XIX ст. у дзяржаСћна-палітичним ладзе краін Заходняй ЕСћропи адбиліся значнії змена. Перамога капіталізма над феадалізмам у еканоміци виклікала неабходнасць стварення адпаведнай палітичнай сістеми буржуазнага грамадства. На змена феадальна-абсалютнай манархіі прийшлі Нови форми дзяржаСћнага Сћтварення - канституцийния манархіі, буржуазна-парламенцкія Республікі.
У адрозненне пекло краін Захадите дзяржаСћна-палітични лад Расіі Сћ сяредзіне XIX ст. яшче заставаСћся некранутим буржуазнимі пераСћтвареннямі. Тут працягваСћ палі існаванне абсалютизм и пригоннае права. Яскрава сведчаннем кризісу дзяржави стала Кримська вайну (1853 - 1856 ГТ.). Расія НЕ здолела супрацьстаяць високаразвітим краінам Заходняй ЕСћропи и пацярпела параженне. Стала відавочна, што пригонніцкая сістема гаспадаркі значний прайграе капіталістичнай з яе таварно-грашовьмі адносшамі, рьнкам ПРАЦІ и жорсткай канкуренцияй, якія падштурхоСћваюць технічнае развіцце, вядуць да інтенсіфікациі витворчасці. Між тою Расія няСћхільна Руху да капіталізму. Аб'ектиСћния патреби еканамічнага и палітичнага развіцця грамадства примусілі расійскія Сћлади пачаць распрацоСћку и правядзенне неабходних реформ "Зверху". p> Білорусь сяредзіни XIX ст. уяСћляла сабой Аграрним регіен. Сільська гаспадарка визначала яго еканамічнае аблічча. АсноСћную масу насельніцтва (каля 72,3%) складалі сяляне, якія падзяляліся на вки асноиния категориі приватнаСћласніцкія, дзяржаСћния и вольния. Акрам гетага на Беларусі меліся нязначния групи сялян Сћдзельних (належилі царскай сям'і), паезуіцкіх, лених, царкоСћних и манастирскіх.
Нягледзячи на пригоннае права, Сіла еканамічнага развіцця непазбежна Сћцягвала Білорусь на шлях капіталізму. Аднако гетаму супраціСћлялася дваранства, якое трималася за палі саслоСћния рацію и привілеі. Каб павялічиць даходнасць сваіх маенткаСћ, памешчикі за кошт памяншення сялянскіх надзелаСћ паширалі панськуоранку и пераводзілі сялян з аброку на паншчину (у 50-я гади на їй билі вище названих 90% сялян). Працес абеззямельвання Сћ сувязі з увядзеннем у 40-50-х рр.. інвентароСћ, якія регламентавалі памери сялянскіх надзелаСћ и павіннасцяСћ, дасягнуСћ Найбільший памераСћ. На Сћзмацненне Сћціску білоруський сялянства адказвала супраціСћленнем. Толькі за 1858-1860 рр.. у Беларусі адбилося болипой 40 виступленняСћ сялян, многія з якіх билі падаСћлени з дапамогай військ.
Урад Аляксандра II, Які разумеСћ неабходнасць адмени пригоннага права, у студзені 1857 зрабіСћ дерло практични крок да ажиццяСћлення сялянскай реформи: пад кіраСћніцтвам імператара "для абмеркавання заходів па Сћладкаванню побуту памешчицпах сялян "биСћ створани Сакретни камітет. p> Пад непасреднай пагрозай хуткага Сћвядзення цяжкіх для іх інвентарних правіл, памешчикі Віленскай, Гродзенскай, Ковенскай губерняСћ праз генерал-губернатара У.І. Назімава виказалі палю згоду на визваленне сялян. Прадугледжвалася, што сяляне бясплатна атримаюць толькі асабістую Свабоду, а Сћся зямлля и нерухомости сялянская маемасць застануцца ва Сћласнасці памешчика. У адказ, 20 Лістапада 1857 Аляксандр II накіраваСћ рескрипт на імя У. Назімава, у якім абвяшчаСћ пачатак падрихтоСћкі сялянскай реформи. Абавязковай умовай яе правядзення було прадастаСћленне сялянам Акрам сядзібнага, таксамо и палявога надзелу. СамадзяржаСћная Сћлада аказалася больш дальнабачнай, чим памешчикі заходніх губерняСћ. Для падрихтоСћкі праекта реформи билі створани губернскія дваранскія камітети.
У лютим 1858 Сакретни камітет биСћ перайменавани Сћ ГалоСћникамітет па сялянскай справе. Цяпер гета була публічная, заканадаСћча аформленая Сћстанова. Губернскім камітетам даручалася распрацаваць праекти палаженняСћ "аб паляпшенні побуту памешчицкіх сялян" і падаць іх у ГалоСћни камітет. Большасць білоруських памешчикаСћ па-ранейшаму виказвалася за беззямельнае визваленне сялян, гета значиць за пераСћтваренне іх у вічних арандатараСћ, привязаних да памешчицкіх маенткаСћ.
Прапанови білоруських и літоСћскіх землеСћладальнікаСћ аказаліся настолькі грабежніцкімі, што Редакцийния камісіі, створания Сћ сакавіку 1859 плиг ГалоСћним камітеце, адхілілі іх. Пазіция мясцових памешчикаСћ виклікала абуренне з боці прагресіСћних колаСћ білоруського грамадства. Настрій гета часткі насельніцтва Беларусі яскрава перадае У. Сирако...
