гуманізм, за пригажосць за годнасць чалавечага жицця. У 1954 за гети твор Хемінгуею присудзілі НобелеСћскую премію. p align="justify"> На таямнічим Магутни Гальфстриму адбиваюцца падзеі філасофскай швидше пра чалавецтва и Свеце, пра Чалавек, створана задля параженняСћ. Усе проста, як барацьба стихій: акули, мору и Самотня човен старога рибалки. Аднако ужо некалькі дзесяцігоддзяСћ гети твор читаецца па-рознаму читачамі різни пакаленняСћ. p align="justify"> Сант'яга - адзін з плем'я В«немаемнихВ». У яго нічога няма - ні сям'і, ні маемасці (Акрам жаласнай халупи и лодкі). Яго жицце - гета штодзеннае и непривабна барацьба за жицце. У яго мінулага няма рамантичнай авантури, расцвітаюць жицце гари Моргана, або ушанаванняСћ, якія прицягвалі Маноло Гарсія на арену бітви бикоСћ. Альо Хемінгуей па іншим Сћзвишае и Надал висакароднасць свойого героя. У ім живи невинішчальни, горді характар ​​?? Маноло Гарсія и непакорліви дух гари Моргана. Як и яни ен упартай працай, настолькі асвоіСћ палі рамяство, стаСћ майстрам палею праворуч, здольним злавіць вялікую рибу.
Постаць простагландинів старога - кубінца Сант'яга - гета агульни вобразе, па-свойму вялікага Чалавек нерозкритих магчимасцяСћ, Які и Сћ інших абставінах паказаСћ б, В«на што здольниВ», справіСћся б і з іншимі задачамі.
Анзельм - мірни Чалавек. Ен кажа: В«Як би мені хацелася, каб НЕ прийшлося больш біццаВ». Альо, калі Сћсе-Такі прийдзецца, В«Я буду біцца да канцаВ», - мяркуе ен. Стари Сант'яга з тієї жа пароди нязломним людзей, и нягледзячи на нішто ен застаецца непераможним. Бо вялікая риба яго НЕ перамагла. В«Хто мяне перамог? Ніхто. Проста я занадта далека зайшоСћ у мору В«. p align="justify"> впоратися не Сћ паразит, а Сћ барацьбе. Сама барацьба з злі лісам Сћжо перамога, хоць би над самім сабой. І Сћ гетим АСНОВА ладу Сант'яга - В«апошняга з непераможанимВ» Сћ творчасці Хемінгуея. p align="justify"> Бувала, што Хемінгуей пісаСћ аб уразлівасці и слабасці Моцний людзей, тут ен піша пра льно сілу старога Сант'яга. Тут больш віри Сћ Чалавек и павага да яе; характерна, што больш чим дзе Сћ Хемінгуея, тут сціраецца резкая грань паміж критим простим Чалавек, якой вабіць пісьменніка, и яго ж двайніком. p align="justify"> У параСћнанні з практикам гари Морганам, Сант'яга - більш Складання фігура, ен, як Анзельм Сћ В«ДзвінВ», думаючи старі, ці, па Сћласним азначенні, - В«старе не як іншияВ». Хемінгуей надзяляе яго віз многае разважаць, поетизує яго Сћспаміни. Старому здаюцца берага Африкі, гуллівия ільвяняти. Прості Чалавек, сапраСћди, не так то Сћжо проста. У яго палі Подивившись на жицце, на працю взяти, на абавязак, у яго своеасаблівае паетичнае светаСћсприманне, глибокія пераживанні и пачуцці. В«Ен сабраСћ усю палю біль, и Сћсе апошнія сіли, и Сћсю палю даСћно згубленую гонар и кінуСћ іх на паядинак ​​з пазбаСћленнямі, якія трива...
