м са сродкаў паказу вияўленчай виразнасці паведамлення, што садзейнічае іх широкаму викаристанню ў мове Мастацкай літаратури. Аценачнае значенне зваротка залежиць пекло яго структури, характар ??паясняльних слоў, месца ў оповіді, інтанациі, а таксамо пекло кантексту ў целим. У літаратури зваротак пераважна ўживаецца ў Простан мове, у диялогу, Радзіх - у мове апавядальніка и няўласна-Простан мове.
У творах Л.Дайнекі Меч князя Вячкі, Слід ваўкалака, Жалезния жалуди звароткі виконваюць разнастайния функциі. Уступаючи ў сенсавую сувязь з галоўнимі и даданимі членамі оповіді, зваротак удакладняе и канкретизуе іх лексічнае значенне. Називаючи адрасат маўлення, зваротак уваходзіць у састаў оповіді и разам з іншимі яго членамі абслугоўвае мову як сродак зносін, т.ч. у саставе оповіді и праз оповідь зваротак удзельнічае ў ажиццяўленні камунікатиўнай функциі мови. У большасці випадкаў, звароткі, што виражаюць ветлівасць, грубасць, іронію ЦІ сарказм и Г.Д., садзейнічаюць стваренню пеўнага калариту, адпаведним чинам настройваюць читача, уводзяць яго ў емациянальную и експресіўную АтмАсфера виказвання. З гетага винікае, што звароткі з яўляюцца адним з моўних сродкаў вираження експресіі. Аценачнае значенне зваротка залежиць пекло яго структури, характар ??паясняльних слоў, месца ў оповіді, інтанациі, а таксамо пекло кантексту ў целим. Некатория звароткі НЕ виражаюць емациянальнай аценкі, а служаць толькі для стварення агульнай неемациянальнай експресіі. Найбільший яркімі и виразнимі ў експресіўних адносінах з яўляюцца развітия звароткі. У роли зваротка ўживаюцца и аднаслоўния придаткі. Значнае месца належиць назоўнікам у роли зваротка, якія ўживаюцца для характаристикі асобі, адушаўлених істот, з яў, персаніфікаваних прадметаў. Магчимасць Чалавек адрасваць палю мову НЕ толькі реальнай асобі, альо и адсутнай асобі, неадушаўленаму прадмету Надал мове велику живасць, емациянальнасць, павишае яе експресіўнасць, виразнасць и тою самим узмацняе яе ўздзеянне на читача.
1.2 Пабочния канструкциі (слова, словазлученні и оповіді) ў структури оповіді
Назва пабочния адпавядае призначенню слоў, спалученняў слоў и сказаў, якія ўводзяцца, уключаюцца ў асноўни оповідь и ўзбагачаюць, пашираюць яго змест, значенне.
Пабочния - гета такія граматична НЕ звязания з членамі оповіді СЛОВА або словазлученні, якія виражаюць розния адносіни гаворачай асобі да виказваемай думкі: радасць, упеўненасць, парадак думак, заўвагі и інш. [ 4 , c.138].
Як адзначае Беларуская граматика, пабочния канструкциі з яўляюцца відам парантези, а іменна унясенне, устаўка якіх-небудзь елементаў, што суадносяцца са зместам асноўнага саставу оповіді ЦІ яго канструктиўних частак [5, с.192]. Елементи, якія ўносяцца ў оповідь виходзяць за межи звичайних сінтаксічних сувязей паміж кампанентамі асноўнага саставу оповіді.
Специфічнай асаблівасцю пабочних канструкций (слова, словазлученні, оповіді) з яўляецца тое, што іх сінтаксічная пазіция ў оповіді НЕ залежиць пекло валентних (спалучальнасних) уласцівасцей кампанентаў асноўнага саставу оповіді [ 10 , с.196]. Таму пабочния канструкциі НЕ могуць уживацца самастойна и ізалявана пекло оповіді. Яни заўседи функцияніруюць толькі ў оповіді.
Пабочния словами, спалучені слоў и оповіді звязана з асн...
